به گزارش اقتصادآنلاین، سگ از گرگ خاکستری به بیش از 400 نژاد متمایز تبدیل شد. انسانها در تولد سگ‌هایی که نیازهای متمایز جامعه را برآورده می‌کنند، سهم عمده‌ای دارند. از طریق ابتدایی ترین شکل مهندسی ژنتیک، سگ‌ها برای تأکید بر غرایز که از اولین برخورد آنها با انسان مشهود بود، پرورش یافتند.
اگرچه جزییات مربوط به تکامل سگ‌ها نامشخص است، اما اولین سگ‌ها شکارچیانی با حس بینایی و بویایی بودند. انسانها این غرایز را توسعه داده و بر اساس نیاز و تمایل نژادهای جدیدی را ایجاد کردند.
سگ‌ها در مناطق مختلف جهان متفاوت ارزیابی می‌شوند. خصوصیات وفاداری، دوستی، محافظت و عاطفه باعث شده است سگ‌ها جایگاه مهمی در جامعه غربی داشته باشند و در ایالات متحده و اروپا مراقبت و تغذیه سگ‌ها به یک تجارت چند میلیارد دلاری تبدیل شود.
تمدن غربی به رابطه بین انسان و سگ اهمیت زیادی داده است، اما در برخی از کشورهای در حال توسعه و در بسیاری از مناطق آسیا، سگ‌ها احترام یکسانی ندارند.
در برخی از مناطق جهان، سگ‌ها به عنوان نگهبان یا برای حمل بار های سنگین استفاده می‌شوند، در حالی که در ایالات متحده و اروپا از سگ‌ها محافظت می‌شود و مورد تحسین قرار می‌گیرند. در مصر باستان در زمان فراعنه ، سگ‌ها مقدس قلمداد می‌شدند.
اجداد
دیرین شناسان و باستان شناسان تشخیص داده اند که حدود 60 میلیون سال پیش یک پستاندار کوچک و نه مانند راسو، در حومه مناطق کنونی آسیا زندگی می‌کرد.
به آن میاسیس می‌گویند، تیره‌ای که جد حیواناتی شد که امروزه به عنوان کانید شناخته می‌شوند: سگ، شغال، گرگ و روباه. میاسیس فرزندان مستقیم را ترک نکرد، اما کانیدهای سگ مانند از آن تکامل یافتند.
حدود 30 تا 40 میلیون سال پیش میاسیس به اولین سگ واقعی تبدیل شد: یعنی Cynodictis.
این یک حیوان با اندازه متوسط، بلندتر از قد معمولش، با دم بلند و نسبتاً همچون کت براق بود. طی هزاره‌ها Cynodictis باعث ایجاد دو شاخه شد، یکی در آفریقا و دیگری در اوراسیا. شاخه اوراسیا تومارکتوس نام داشت و از نسل گرگ ها، سگ‌ها و روباه‌ها بود.
شواهد ژنتیکی نشان می‌دهد که سگ‌ها مستقیماً از نسل گرگ‌ها می‌آیند و نژاد های گرگ که اکنون منقرض شده اند و سگ‌ها جایگزین آنها شدند، از خط تولید گرگهای زنده مدرن از 27000 تا 40000 سال پیش منشعب شده اند. زمان و محل اهلی شدن سگ جای بحث دارد.
با این حال شواهد ژنتیکی محکمی وجود دارد که نشان می‌دهد اولین وقایع اهلی سازی در جایی در شمال اوراسیا بین 14000 تا 29000 سال پیش اتفاق افتاده است.
در این منطقه گرگ‌ها به احتمال زیاد با دنبال کردن مردم عشایر در شمال اوراسیا و مصرف بقایای حیوانات شکارچی که شکارچیان از خود بر جای گذاشته اند، اهلی سازی خود را انجام می‌دهند.
اکثر مطالعات موافق هستند که اهلی کردن تنها یک واقعه گسسته نبوده است. این فرایندی بود که طی هزاران سال انجام شد. احتمالاً شامل جمعیت سگ هایی بود که در مناطق مختلف اوراسیا در زمانهای مختلف ظاهر می‌شدند، سگ‌ها و گرگهای وحشی با به هم آمیختن با یکدیگر ادامه می‌دادند و جمعیتهای اولیه سگ جایگزین جمعیت های بعدی می‌شدند.
برخی از مطالعات ژنتیکی شواهدی از وقایع اولیه اهلی شدن در مناطق خاص را به ثبت رسانده اند. یک مطالعه ادعا می‌کند که گرگ‌ها 16300 سال پیش اهلی شده اند تا به عنوان دام در چین خدمت کنند، در حالی که گزارش دیگری حاکی از آن است که سگ های اولیه از حدود 12000 تا 14000 سال پیش از یک سویه کوچک گرگ خاکستری بودند که در هند زندگی می‌کردند.
شواهد ژنتیکی همچنین نشان می‌دهد که سگ‌ها بیش از 15000 سال پیش اولین انسانها را به دنیای جدید همراهی نکرده اند، اما در عوض آنها نشان می‌دهند که سگ‌ها فقط 10 هزار سال پیش به قاره آمریکا آمده اند.
حتی یک مطالعه نشان داد برخی سگ‌ها نه از گرگ بلکه از شغال به وجود آمده اند. این سگ‌ها که در آفریقا یافت می‌شوند، ممکن است برخی از نژادهای بومی آفریقا را به وجود آورده باشند.
مهم نیست که از چه ریشه‌ای تشکیل شده اند، همه کانیدها دارای ویژگی های مشترک خاصی هستند. آنها پستاندارانی هستند که زندگی جوانی دارند. ماده‌ها غدد پستانی دارند و فرزندان خود را شیر می‌دهند.
نژادهای اولیه دارای گوشهای برپا و پوزه های نوک تیز یا گوه‌ای بودند، شبیه نژادهای شمالی امروزی. بیشتر گوشتخواران ساختارهای دندانی مشابهی دارند که یکی از راه های شناسایی دیرینه شناسان است. آنها دو دسته دندان شیری و دندان های دائمی ایجاد می‌کنند.
کانیدها برخلاف حیواناتی مانند خرس که کف پای آنها صاف است و روی پاشنه پا راه می‌روند، روی انگشتان پا راه می‌روند. سگ ها، مانند اکثر پستانداران، بدنشان مو دارد و هوموترم هستند. به عبارت دیگر، آنها دارای ترموستات داخلی هستند که به آنها اجازه می‌دهد با وجود دمای خارج، دمای بدن خود را در یک سطح ثابت حفظ کنند.
بقایای فسیلی حاکی از آن است که پنج نوع سگ متمایز از آغاز عصر مفرغ (حدود 4500 سال قبل از میلاد) وجود داشته است. آنها مستیف ها، سگ‌های نوع گرگ، سگ‌های شکاری (مانند سالوکی یا تازی)، سگ‌های اشاره و سگ های گله‌ای بودند.
