خبرگزاری میزان - بدون شک هنر به ویژه هنری همچون سینما به حضور مخاطب زنده است و تعطیلی دراز مدت آن میتواند خسارتی جبران ناپذیر به هنرمندان فعال در این عرصه وارد کند، سینمای ایران هم مانند سینمای سایر کشورهای جهان از زمان آغاز شیوع ویروس کرونا در اواخر سال ۹۸ تا به امروز با افت خیزهای متعددی همراه بوده است و تحت تاثیر موجهای این بیماری در جامعه بارها تعطیل و بازگشایی شده است.
شیوع ویروس کرونا ابتدا از اواخر بهمن ماه ۹۸ تا پایان سال و بعد از آن تا پایان بهار سال ۹۹ به اجبار چراغ سالنهای سینماها را در سرتاسر کشور خاموش کرد، تا نخستین ضربهها به بدنه سینما از فیلمسازانی که در پی تهیه و تدارک نمایش فیلهایشان بودند تا سینمادارانی که منتظر روزهای طلایی اکران نوروز بودند وارد شود.
در تابستان سال ۹۹ و هنگامی که مقداری از حجمه بیماری کرونا در جامعه کاسته شد و مشخص شد که این ویروس به این زودیها بنای رفتن ندارد، با تصمیم ستاد ملی مبارزه با کرونا و با شرط رعایت پروتکلهای بهداشتی و فاصله گذاری اجتماعی دوباره سینماها باز گشایی شدند، که به ترتیب در جدول فروش سینماها تا پایان روز شانزدهم تیرماه «شنای پروانه» با بیش از ۹۴هزار مخاطب و فروش یکمیلیارد و ۶۵۸میلیون تومانی در رده اول، «خوب، بد، جلف۲ ارتش سری» با حدود ۴۵هزار مخاطب و ۷۸۳میلیون و ۳۶۳هزار تومان فروش در رده دوم و بقیه فیلمها به ترتیب «جهان با من برقص»، «عطر داغ»، «یادم تو را فراموش»، «چهل و هفت» در ردههای بعدی قرار گرفتند.
با ادامه اکران فیلمها در سینماها و تصمیماتی که از سوی ستاد ملی مبارزه با کرونا اتخاذ شد سالنهای سینما و تئاتر جزو رده سوم مشاغل پرخطر در مقابله با کرونا ارزیابی شدند بر این مبنا تعطیلی سینما بر اساس تصمیماتی که ستاد ملی مبارزه با کرونا میگیرد به صورت اتوماتیک وقتی شهر به حالت نارنجی درمیآید گروههای کاری که در گروه سه قرار دارند به صورت خودکار تعطیل میشوند با توجه به اینکه سینماها هم درجه بندی مشاغل گروه سه را دارند دچار تعطیلی میشوند.
با فرا رسیدن نوروز ۱۴۰۰ آغاز سفرهای نوروزی مردم و شیوع مجدد بیماری، شهر تهران و به دنبال آن تقریبا تمامی استانهای کشور در وضعیت نارنجی و یا قرمز قرار گرفتند و چراغ سالنهای سینما بار دیگر خاموش شدند، از این رو بازگشایی مجدد سینماها منوط بر این شد که وضعیت شهرهای نارنجی به زرد یا آبی تغییر کند یا سالنهای سینما به رده دوم مشاغل انتقال یابند تا تنها در صورت قرمز شدن وضعیت کرونایی شهرها تعطیل باشند.
این مهم تحقق نیافت تا اینکه با مصوبه ستاد ملی مقابله با کرونا مورخ چهارشنبه ۱۱ فروردین سینما و تئاتر از گروه مشاغل ۳ به گروه ۲ منتقل شدند تا با این تغییر فعالیت این دو حوزه در شهرهای دارای شرایط نارنجی نیز بلامانع شود با این تصمیم سالنهای تئاتر و سینما از پنجشنبه ۱۲ فروردینماه فعالیت خود را در شهرهای نارنجی از سر گرفتند و تنها در شهرهای قرمز مانند تهران همچنان تعطیل هستند.
آنچه گفتنی است این است که جابجایی سینماها از گروه مشاغل ۳ به گروه ۲ تنها مرحمی گذرا برای زخم عمیق تعطیلی سینما به حساب میآید و نمیتواند ثمر بخشی چندانی برای آن داشته باشد، زیرا ا زمانی که شهرها در موجهای کرونا قرمز و نارنجی و زرد میشوند نمیتوان شاهد یک اکران مستمر و تاثیر گذار بود.
اکنون این سوال مطرح میشود که با وجود چنین شرایطی که همه مسائل به تصمیمات ستاد ملی مبارزه با کرونا بستگی دارد و تصمیمات این ستاد نیز وابسته به میزان شیوع این بیماری در جامعه است، نهادهای تصمیم گیرنده همچون شورای صنفی نمایش و سازمان سینمایی چه برنامه ریزی برای برون رفت از این وضع خوهند داشت و چه تصمیماتی برای این موقعیت خواهند گرفت.
آیا مانند اتفاقی که تا امروز اتفاق افتاده باز هم شاهد انداختن توپ در زمین ستاد ملی مبارزه با کرونا از سوی مسئولین ذی ربط خواهیم بود یا با ترتیب دادن اتاق فکری برنامه ریزی صورت خواهد گرفت و کشتی به گل نشسته سینما بار دیگر به دریا خواهد افتاد.
با وجود این مسائل تنها راهی که به نظر میرسد می تواند برای برون رفت سینما از بحران تعطیلی، مفید واقع شود «اکران آنلاین» است، هرچند با وجود عدم استقبالی که از سوی مخاطبان با اکران آنلاین بوجود آمد امید زیادی برای نجات سینما به وسیله اکران آنلاین وجود ندارد اما آیا وقت آن فرا نرسیده که با تبلیغاتی گسترده نظر مخاطبان به اکران آنلاین بیش از پیش جلب شود تا چراغ سینما حتی در روزهای بحرانی خاموش نماند.
انتهای پیام/