تاریخ پر است از افراد و سلسله‌هایی که برای حفظ قدرتشان آماده بودند دست به هر کاری بزنند.
به گزارش رکنا ، در این مقاله تعدادی از مجازات‌های باستانی را برای شما گردآوری کرده‌ایم که در طول تاریخ نصیب کسانی می‌شد که متهم به شکستن قانون زمان خود بودند. توجه داشته باشید بیشتر این مجازات‌ها به دلیل تاثیری که بر روحیه بیشتر مردم داشتند استفاده می‌شدند و در شکل گیری این مجازات‌های سنگدلانه، گاه ترساندن مردم بیش از مجازات قانونشکن مورد توجه بوده است.
متصل کردن دست‌ها و پا‌ها با میخ به بدنه چوبی صلیب و سپس رها کردن فرد مصلوب، یکی از راه‌های پر طرفدار مجازات در طول تاریخ بخصوص قرون وسطی بوده است. در این روش فرد قانون شکن روی صلیب رها می‌شد تا هم مرگ آرام و دردناکی داشته باشد و هم شهروندان دیگر عاقبت قانون شکنی را بوضوح ببینند.
یکی دیگر از راه‌های مورد استفاده برای مجازات استفاده از این چرخ بود. طرز استفاده ساده، اما موثر بود. فرد محکوم به چرخ بسته می‌شد و با چرخاندن آن توسط جلاد، کم‌کم استخوان‌های محکوم خرد می‌شد و این موضوع منجر به مرگی بسیار دردناک برای محکوم و البته یادآوری عاقبت قانونشکنی برای بقیه می‌شد.
این وسیله برنزی توسط یونانیان باستان استفاده می‌شد و بدلیل اختراع آن در سیسیل، به گاو سیسیلی معروف بود. گاو سیسیلی از برنز و به شکل و اندازه یک گاو واقعی بصورت توخالی ساخته می‌شد و فرد محکوم به اعدام درون این گاو برنزی قرار می‌گرفت. بعد از قفل کردن بدنه برنزی، گاو سیسیلی همراه فرد اعدامی روی آتش قرار می‌گرفت و این رویه آنقدر ادامه پیدا می‌کرد که مجرم بینوا کاملا بریان می‌شد.
گاو سیسیلی به شکلی طراحی شده بود که ناله و فریاد فرد محکوم به اعدام را به شکل صدای گاو تغییر می‌داد و همانگونه که در مقدمه اشاره شد گاه تاثیر روانی این مجازات‌ها روی مردم تماشاچی، بیشتر از مجازات مجرم مدنظر قرار می‌گرفت.
کندن پوست یکی از مجازات‌های بی‌رحمانه‌ای بود که در گذشته‌های دور بسیار استفاده می‌شد. در این روش همانطور که از نامش پیداست پوست بدن فرد محکوم در حالی که هنوز زنده بود کنده می‌شد. در این مجازات بسته به مقداری از پوست که کنده می‌شد، فرد یا می‌مرد و یا بقیه عمرش را با یادآوری آن شکنجه تلخ بسختی می‌گذراند. این مجازات بخصوص در مساپوتامیای قدیم بسیار محبوب بود و گاه بریدن بخشی از بدن جایگزین آن می‌شد.
در طول تاریخ استفاده از موش برای اعدام و شکنجه همواره جزء محبوبترین روش‌ها بوده است و این جونده نقشی حیاتی در برخی از وحشیانه‌ترین راه‌های شکنجه بازی کرده است. "تله موش" راهی سنگدلانه برای اعدام مجرمان به حساب می‌آمد به این شکل که یک موش را درون سطلی قرار می‌دادند و تنها راه خروج موش روی بدن (معمولا شکم) مجرم بخت برگشته قرار می‌گرفت. سمت دیگر سطل آرام آرام گرم می‌شد تا موش راهی جز جویدن بدن مجرم برای رهایی از حرارت نداشته باشد.
این روش برای اعدام کردن مجرمین در قرون وسطی بسیار مورد استفاده قرار می‌گرفت و همانگونه که از تصویر پیداست در این روش مجرم درحالیکه میله‌ای بلند مانند نیزه از میان بدنش عبور کرده رها می‌شد تا بمیرد. با توجه به درد و رنج زیادی که فرد اعدامی قبل از مرگ متحمل می‌شد در قرون وسطی این روش عموما برای مجازات افرادی که به خیانت به کشورشان متهم می‌شدند، استفاده می‌شد.
له شدن توسط فیل مجازاتی بود که در هند باستان و کشورهای دیگر جنوب شرق آسیا استفاده می‌شد. جالب است بدانید فیل‌هایی برای انجام این مجازات تربیت می‌شدند و بسته به سنگینی جرم فرد ممکن بود درجا او را بکشند و یا ساعت‌ها شکنجه‌اش کنند. این فیل‌های تربیت شده توانایی این را داشتند تا در صورت نیاز بعد از مدت زیادی شکنجه اجازه دهند فرد بصورت زنده قفس را ترک کند.
نصف کردن بدن توسط اره از جمله مجازات‌هایی بود که تقریبا در تمام دنیا مورد استفاده قرار می‌گرفت و اسناد تاریخی از استفاده این روش در امپراطوری روم، اسپانیا و آسیا وجود دارد. این روش مجازات نیاز به توضیح بیشتری ندارد و همانگونه که مشخص است مجرم بخت برگشته بعد از زنجیر شدن، از وسط نصف می‌شد.
هر چند که این روش اعدام به اندازه برخی دیگر مجازات‌های لیست استفاده نمی‌شد، اما بهرحال در بخش‌هایی از اروپا و آسیا تماشاگران خاص خود را داشت. در این روش فرد محکوم به اعدام درون ظرفی پر از آب و یا روغن قرار می‌گرفت و پس از شعله‌ور کردن زیر ظرف، محکوم مرگی آرام و دردناک را تجربه می‌کرد.
مجازات با چرخ دندانه‌دار بیش از آنکه روشی برای اعدام باشد، راهی برای شکنجه و گرفتن اطلاعات از زندانی بود. در این روش مجرم روی تختی مستطیلی دراز می‌کشید و دست‌ها و پا‌های او به دو طرف تخت و به استوانه‌ای گردان بسته می‌شد و در صورت عدم همکاری مجرم و ادامه شکنجه، ممکن بود دست‌ها و پا‌ها از بدن جدا شود.
مجازات از طریق بریدن گوش ها، مجازاتی سبک به حساب می‌آمد و در بیشتر موارد فرد محکوم جز از دست دادن یک یا هر دو گوشش صدمه دیگری نمی‌دید، البته مگر اینکه در روز‌های بعدی جای زخم عفونت می‌کرد که در آن صورت احتمالا باعث مرگ فرد می‌شد. این مجازات برای جرم‌های سبک‌تر به میخ کردن گوش به تخته‌ای چوبی تغییر می‌کرد و فرد محکوم مجبور بود مدتی با گوش میخ شده به یک تخته، زندگی‌اش را بگذراند. این مجازات چه به صورت بریدن گوش انجام می‌شد و چه میخ کردن گوش به تخته چوبی، در هردو صورت همچون لکه ننگی بود که فرد قانون شکن همواره با خود حمل می‌کرد.
در قرون وسطی هر کس که به خیانت به کشور و یا تمرین جادوگری محکوم می‌شد، به این شکل دردناک اعدام می‌شد. بد نیست بدانید در زمان اوج قدرت کلیسا، ساده‌ترین راه برای رهایی از شر فردی که از او خوششان نمی‌آمد، اتهام جادوگری بود. در این حالت ماموران کلیسا به سرعت فرد محکوم به جادوگری را به تکه الواری می‌بستند و آن را در میان آتشی انبوه قرار می‌دادند.آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.
