به گزارش مشرق، عمده قوانین کیفری جمهوری اسلامی ایران به ویژه مجازات جرم‌هایی مانند محاربه و تعرض و تجاوز به عنف، برگرفته از شرع مقدس اسلام است و به همین دلیلی قابل مذاکره و تجدید نظر نیست و حدود الهی و شرعی باید اجرا شود.
بیشتر بخوانید:
کفتارهای کوه‌های فریمان به دار آویخته شدند
این قوانین اما به دلیل ناآگاهی و عدم تسلط بر مبانی فقهی عهده‌ای، دستمایه انتقاد و اعتراض گروه‌های به اصطلاح حقوق بشری قرار می‌گیرند که در بحث بررسی پرونده‌های قضائی، تنها حقوق یک گروه از مردم (بزهکاران) را در نظر می‌گیرند و حقوق گروه دیگر (بزه‌دیدگاه) را نادیده می‌انگارند تا به زعم خودشان از سلب حیات یک انسان ممانعت به عمل بیاورند؛ هر چند اگر خوی حیوانی در آن انسان رشد یافته باشد و زندگی و حیات افراد دیگری را اگر نگرفته باشد به تباهی و سیاهی کشانده است.
نمونه اخیر چنین پرونده‌هایی، تجاوز به عنف ۴ جوان شیطان‌صفت به یک زن در جلوی چشمان اشک‌بار شوهر او بود!
در دادگاه این ۴ متجاوز به عنف به اعدام محکوم شدند و حکم آنها پس از تأیید در دیوان عالی کشور و طی کردن تشریفات قانونی، اجرا شد.
بیشتر بخوانید:
اعدام آخرین اعضای باند « خرچنگ‌های سیاه »
گروه‌های به اصطلاح حقوق بشری تلاش زیادی کردند تا از اجرای این حکم، کاسبی خود را کنند و آن را دستمایه دیگری برای سیاه‌نمایی وضعیت حقوق بشر در ایران کنند اما غافل از اینکه انتشار خبر اعدام این متجاوزان شیطان‌صفت در اروپا، موجی از همراهی گسترده مردم دو کشور سوئد و انگلیس را با خود به همراه داشت!! و آنها خواستار تصویب قانون اعدام متجاوزان به عنف مانند قوانین کیفری ایران در کشورهای خود شدند.
از کدام اعدام حرف می‌زنیم؟
در سوم مهر ماه سال گذشته یک مورد تجاوز به عنف در منطقه سفیدسنگ فریمان از سوی مرجع انتظامی گزارش شد و پرونده‌ای با همین موضوع و آدم‌ربایی با تهدید در شعبه اول بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب آن شهرستان تشکیل و پس از شناسایی عوامل جنایت علیه یک مرد و زن کوهنورد و انجام تحقیقات از چهار نفر از متهمان به اسامی روح‌اله جاویدی‌راد، محمد صیادی باغسنگانی، محمد حسینی و محمد وطن‌دوست، کیفرخواست از سوی دادستانی فریمان صادر شد. پرونده پس از آن در دادگاه کیفری یک استان خراسان رضوی ارسال و به صورت ویژه مورد رسیدگی قرار می‌گیرد.
جرم صورت گرفته این بود؛ ۴ متهم دست و پای مرد کوهنورد را بستند و پیش چشمان او به همسرش تجاوز کردند.
در نهایت بزه انتسابی به متهمین محرز و مسلم تشخیص داده شد و دادگاه حکم اعدام را صادر کرد. حکم پس از اعتراض محکومین در دیوان عالی کشور بررسی و تأیید شد تا اینکه این مجرمان در زندان مرکزی اعدام شدند.
حالا چه شده است؟
خبر اعدام این محکومان ۲۵ اسفند پارسال منتشر شد. کسی دلی برای سوزاندن به این ۴ نفری که اقدامی پست‌تر از هر عمل ناشایستی را مرتکب شده بودند، نداشت و حتم داریم که هر انسان آزاده‌ای از اعدام این ۴ فرد شیطان‌صفت خرسند شده است.
با انتشار گسترده خبر اعدام، رسانه‌های اروپایی هم به ترجمه و بازنشر آن پرداختند، اما نه با هدف تصدیق مجازات افرادی که مقابل چشمان مردی به همسر او به زور تجاوز کردند؛ بلکه با هدف سیاه‌نمایی و وارونه جلوه دادن حقیقت‌ها و اینکه حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران معنا و کاربردی ندارد و جوانان در کشورمان به راحتی و به بهانه‌های واهی اعدام می‌شوند.
اما این تلاش گروه‌های به اصطلاح حقوق بشری توسط مردم خودشان بی‌نتیجه ماند و تیرشان به سنگ خورد!
پس از انتشار این خبر در وهله نخست، مردم کشور سوئد با انتشار آرا و نظرات خود، از اعدام این ۴ بزهکار دفاع کردند و حسرت خود درباره اینکه مجازات اعدام برای متجاوزان سوئدی اعمال نمی‌شود را به زبان آوردند.
این حسرت اخیراً از سوی مردم انگلیس و بریتانیا هم بیان شده و تحیر و شگفتی جامعه‌شناسان و کارشناسان حقوقی را در پی داشته است.
وقتی "دیلی میل" ناخواسته خط می‌دهد!
روزنامه انگلیسی "دیلی میل" هم به زعم خود می‌خواست از آبِ گل‌آلود ماهی خود را صید کند که این بار هم مردم نظری عکس آنچه مطلوب دستگاه پروپاگاندای ضد ایرانی بود، واکنش نشان دادند و خواستار تصویب قوانینی مانند قوانین جزائی ایران شدند تا مجرمان و متجاوزان به عنف، در شأن و مناسب با جرمی که مرتکب می‌شوند مجازات شوند.
روزنامه "دیلی میل" ترجمه انگلیسی خبر رسانه‌های داخل کشور و فارسی‌زبان را در شبکه اجتماعی فیسبوک بازنشر داد تا کمپین و موج دلخواه خود را علیه تضییع حقوق بشر در ایران به راه اندازد و از این محمل دولت کشور خود را برای بهره‌برداری و سوء استفاده‌های سیاسی یاری برساند اما غافل از اینکه مخاطبان این روزنامه در فیسبوک امکان ثبت و انتشار نظر خود درباره خبر منتشر شده را دارند و نتیجه عکس شد و حدود ۶ هزار کامنت و نظر مردمی، اقدام دستگاه قضائی جمهوری اسلامی ایران در اعدام متجاوزان به عنف را ستود!
انگلیسی‌ها چه گفته‌اند؟
برای اینکه از نزدیک با نظر مردم انگلیس درباره اعدام متجاوزان آشنا شویم، برخی از کامنت‌های مردمی که زیر خبر روزنامه "دیلی میل" منتشر شده را بازخوانی می‌کنیم:
- باعث تأسف است که بیشتر کشورها این قانون [اعدام] را ندارند، مخصوصاً وقتی نوبت بچه‌های کوچک می‌رسد [مورد تجاوز قرار می‌گیرند].
- انگلیس از ایران یاد بگیرد! تعداد زیادی از زنان ما مورد تجاوز و آزار قرار گرفته‌اند.
- یک تنبیه مناسب. این کاملاً با جرم جور در می‌آید. من عاشق قوانین برخی کشورهای فارسی، عربی و آسیایی دیگر هستم که با مواد مخدر و تجاوز و جنایت شوخی ندارند و درست برخورد می‌کنند.
- عدالت [حکم اعدام] خدمت کرد. بعضی از انسان‌ها از حیوان بدترند و حتی حیوانات هم دست به چنین اعمال زشتی نمی‌زنند.
- اینجا در بریتانیا ۱۰ سال می‌گرفتند [حکم ۱۰ سال حبس می‌گرفتند] و ۵ سال دیگر آزاد می‌شدند. این یک مجازات عالی متناسب با جرم است.
- این همان عدالتی است که باید در این کشور برمی‌گرداندیم. تجاوزات و قتل‌ها بزه‌های زیادی به‌وجود می‌آورد که بدون مجازات همه‌اش دارد به پیش می‌رود.
- این همان مجازات مناسب برای جرمی است که انجام داده‌اند. به نام حقوق بشر نمی‌توان جنایتکاران سنگدل را در زندان نگه داشت. مجازات بزرگ و عالی توسط ایران.
- این همان چیزی است که برای حفظ امنیت زنان لازم است. گناهکاران باید مجازات شوند.
- گوش دنیا! شروع کن به ترویج مجازاتی که مناسب جرم است. افراد زیادی از انجام جنایت توسط جنایتکاران رنج می‌برند. باید مجازاتی متناسب جرم عیناً مانند ایران انجام داد.
به هر حال انتشار حجم بالایی از کامنت‌ها تنها در پست خبری روزنامه دیلی میل، نشان از واقعیتی می‌دهند که در این دهه‌های اخیر عکس آن اعلام می‌شده است؛ حتی مردم اروپا هم خواستار مجازات متناسب با جرم هستند و با عناوین شیک و مجلسی مانند دفاع از حق حیات و دفاع از حقوق بشر نمی‌توانند عطش جامعه غربی برای اجرای حکم متعالی اعدام متجاوزین به عنف را کتمان کنند!
