تسهیل در حمل و نقل از مهمترین دغدغه های جهان امروز است که شرکت های حمل و نقل دولتی و خصوصی و کارشناسان مربوطه با تعریف و اجرای طرح ها و ایده های جدید، کوتاه شدن زمان سفر، سهولت در جابجایی، مدرن شدن امکانات، تفاوت در معماری ساختمان پایانه ها و از همه مهمتر در دسترس بودن آنها را در دستور کار قرار داده اند.
پس از پیروزی شکوهمند انقلاب، این مهم در جمهوری اسلامی ایران هم با قدرت و با بکار گیری تمام امکانات پیگیری می شود.
تعریض جاده ها، افزایش طول آزادراه ها، توسعه خطوط ریلی، ایجاد قطار شهری در کلان شهرها، احداث فرودگاه ها و بنادر جدید با ارائه خدمات به مسافران و تجار و بازرگانان، از مواردی می باشد که طی چهار دهه گذشته در اقصی نقاط کشور شاهد هستیم.
بهره مندی استان مازندران از سه فرودگاه داخلی و بین المللی (ساری، رامسر و نوشهر)، گلستان از دو فرودگاه داخلی و بین المللی (گرگان و کلاله) و استان اردبیل از دو فرودگاه داخلی و بین المللی (اردبیل و پارس آباد)، نگاه ها را به سوی استان گیلان معطوف می کند که به عنوان نخستین و قدیمی ترین استان کشور، فقط با یک فرودگاه، آن هم در مرکز استان روزگار سپری می کند.
این اتفاق مبین یک انحصار فکری در مرکز استان می باشد که مانع از توسعه خطوط هوایی در کنار توسعه خطوط ریلی، دریایی و زمینی شده است.
توسعه بلامنازع شهرهای بندر مرزی آستارا و تالش در غرب استان گیلان در همه حوزه ها، به خصوص بخش اقتصادی و گردشگری و حضور سالانه میلیون ها گردشگر در این دو شهر که بیشتر آنها گردشگران خارجی در کنار ایرانگردها هستند، به سهولت عقب ماندگی حوزه حمل و نقل را در چهار بخش زمینی، دریایی، ریلی و هوایی تبیین می کند.
عدم تکمیل آزاد راه تالش – آستارا که در سه منطقه متوقف شده است، عدم احداث کمربندی تالش بزرگ و شهرهای تازه تأسیس این محور، عدم تعریض جاده ترانزیتی و کوهستانی آستارا – حیران تا تونل آستارا – اردبیل، عدم تکمیل راه آهن رشت – آستارا و تغییر مداوم پیمانکاران و حرکت های لاک پشتی متولیان، عدم توجه به رفع مشکلات بندر آستارا از جمله لایروبی و برقراری پایانه مسافری از این بندر به بنادر انزلی، کیاشهر، چمخاله و سایر بنادر شمال کشور در استان های مازندران و گلستان و عدم فعال کردن کد گمرکی منطقه ویژه اقتصادی بندر آستارا بر این ادعا صحه می گذارد که وزارت راه و شهرسازی و زیرمجموعه های این وزارتخانه در این استان، هنوز برای رفع این مسایل برنامه ای ندارند و یا برای آنها از درجه اهمیت ساقط است.
هر چند که وضعیت خطوط هوایی و ریلی در شرق استان گیلان هم بهتر از غرب نیست، ولی از لحاظ تعریض جاده اصلی از رشت به رودسر و چابکسر، وضعیت به مراتب از غرب گیلان بهتر است.
با توجه به اینکه راه آهن بین المللی آستارا – آستارا بین دو کشور جمهوری اسلامی ایران و جمهوری آذربایجان از فروردین ۱۳۹۷ به شدت فعال است و هر روز شاهد افزایش صادرات، واردات و ترانزیت از این پایانه ریلی هستیم، و راه آهن داخل کشور از قزوین به رشت رسیده است، وزارت راه و شهرسازی تاکنون برای احداث ساختمان اداری راه آهن در استان گیلان و به خصوص شهرستان آستارا که فعالیت ها در آن بین المللی می باشد، اقدامی نکرده است و این سازمان امورات خود را فقط با یک کارمند در آستارا سپری می کند.
وضعیت اسف بار محوطه گمرک زمینی آستارا و صف های کامیونی و ترافیک موجود در کنارگذر شرقی و جاده های اصلی منتهی به شهر که ناشی از رشد صادارت در دهه های اخیر دارد، از دیگر دلایلی تأیید عدم توجه متولیان حوزه راه و شهرسازی به این منطقه از غرب گیلان است.
مدنظر قرار ندادن وزارت راه و شهرسازی به اسناد صریح وزارت کشور و دخالت دست های پنهان سبب شده است که وضعیت ۲۰ کیلومتر جاده حیران در حوزه استحفاظی استان گیلان و شهرستان مرزی بندر آستارا که به دلیل کمک به تأسیس اداره کل راه و ترابری وقت در سه دهه گذشته به استان اردبیل واگذار شده بود، در بلاتکلیفی بماند و ساکنان و بومیان منطقه در احقاق حقوق خود با مشکلات عدیده ای از جمله سرگردانی در ادارت کل استان همجوار مواجه شوند.
از دیگر مسایلی که اقبال عمومی را برای ایرانگران و جهانگردان برای سفر بیشتر به غرب گیلان تقویت کرده است، وجود اماکن گردشگری از قبیل ساحل گیسوم، قروق، سورتمه، مناطق خوش منظره و خوش آب و هوایی مریان، آق اولر، اسالم، قلعه تاریخی صلصال لیسار و در دسترس بودن سواحل در شهرستان تالش و گردنه حیران، دهکده توریستی و گردشگری تله کابین حیران، استیل عباس آباد، سواحل صدف و سفیر، آبشار لاتون، آبگرم کوته کومه، پارک جنگلی بی بی یانلو، پناهگاه حیات وحش لوندویل در کنار بازارهای متعدد و مرزهای سه گانه زمینی، دریایی و ریلی در شهرستان آستارا می باشد.
حال آنچه را که در کنار سایر کاستی های این استان به چشم می آید، انحصار در ایجاد تأسیسات جدید فرودگاه دوم در گیلان است که با توجه به ترافیک عظیم جاده ای در ایام گردشگری سال و مسدود شدن اکثر جاده های این استان و فاصله ۲۰۰ کیلومتری آستارا به عنوان قلب تپنده اقتصاد شمال کشور و فاصله ۲۳۰ کیلومتری حیران، ونه بین و سایر روستاهای منطقه با فرودگاه سردار جنگل رشت می باشد که بیش از هر چیز دیگر محسوس است.
انجام طرح مطالعات احداث فرودگاه آستارا در دهه هفتاد
شاپور مرحبا، نماینده دوره های چهارم، پنجم و هفتم شهرستان مرزی بندر آستارا در مجلس شورای اسلامی، از پیشنهاد دهندگان احداث فرودگاه در بندر مرزی آستارا در دهه هفتاد می باشد که با توجه به کمبود زمین در شهرستان برای اجرای این پروژه، طرحی متفاوت با مدنظر قرار دادن جاذبه های گردشگری پروژه با بهره مندی از ظرفیت دریای خزر را پیشنهاد کرد.
شاپور مرحبا، در گفت و گو با ایسنا، خاطر نشان کرد: گیلان از دیدگاه معیار طول راه به مساحت از معیارهای بالایی برخوردار است و از دیدگاه معیار طول راه به جمعیت از درجه بندی نسبتاً پایین و از دیدگاه حاصل ضرب این دو یعنی معیار مفروض، از شرایط میانی برخوردار است.
وی با تأکید بر اینکه، اهمیت دادن به دقایق در دنیای کنونی با طلا سنجیده می شود، صریح کرد: خطوط هوایی فاصله ها را به حداقل می رساند و سرعت انتقال کالا را نیز شتاب می بخشد.
وی در پایان با اشاره به اینکه آستارا بین دو فرودگاه سردار جنگل رشت و اردبیل واقع شده است، توضیح داد: در دهه هفتاد طرح مطالعاتی احداث فرودگاه آستارا در زمینی به وسعت ۲۰۰ هکتار آغاز شد که متأسفانه در آن دوره پیگیری نشد.
هر چند که طرح احداث فرودگاه در آن برهه زمانی با نقدهایی همراه بود، ولی با نگاهی واقع گرایانه، تحقق آن از عوامل تسریع در ارتقای کیفیت خدمات در شهرستان، از جمله ایجاد منطقه آزاد اقتصادی آستارا می باشد که باید در آینده به آن پرداخته شود.
الزام احداث فرودگاه داخلی در محدوده تالش - آستارا
از شهر تالش تا آستارا چهار شهر تازه تأسیس لیسار، چوبر، حویق و لوندویل قرار دارد که با احتساب جمعیت ثابت حدود ۳۰۰ هزار نفر در این دو شهرستان و افزایش این رقم بین ۵۰۰ هزار تا یک میلیون نفر در ایام تعطیل سال، فصل تابستان و عید نوروز، بر الزام ایجاد فرودگاه داخلی در این منطقه به عنوان فرودگاه دوم در استان تأکید دارد.
فاصله ۷۰ کیلومتری فرودگاه اردبیل با شهر آستارا که نامساعد بودن شرایط جوی و برف گیر بودن گردنه حیران، در دسترس بودن این فرودگاه را در استان همجوار برای ساکنان و گردشگران آستارا عملاً محدود و در بسیاری از روزهای سال غیرممکن کرده، از مهمترین دلایل تغییر نگاه ها برای ایجاد فرودگاه دوم در گیلان است.
حال با آغاز مطالعه احداث یک فرودگاه استاندارد برای پروازهای داخلی، در محدوده روستاهای جوکندان تا لیسار و یا شیرآباد در تالش و شهر لوندویل در آستارا که اراضی مستعدی را در این حوزه دارند، می تواند علاوه بر توسعه حمل و نقل هوایی در گیلان، نیاز اهالی غرب گیلان و گردشگران داخلی و خارجی را در این خطه مرتفع کند.
با تحقق این مهم، اهدافی همچون کاهش زمان سفر، تسهیل و تسریع در تردد تجار و گردشگران برای انجام امور تجاری اقتصادی در پایانه های بین المللی زمینی، دریایی و ریلی آستارا، در دسترس قرار گرفتن مناطق گردشگری این دو شهرستان برای همه هموطنان در مناطق دور و نزدیک کشور و از همه مهمتر احداث فرودگاه دوم در استان برای رعایت اصول پدافندی، عملی می شود.
انتهای پیام
