اریک کانتونا پس از گذشت ۲۶ سال از لگد تاریخی که به یکی از هواداران تیم کریستال پالاس در هنگام بازی بین یونایتد و این تیم زد، با اعلام اینکه دوست داشته محکم تر به او لگد بزند، بار دیگر آن صحنه را در یاد فوتبال دوستان زنده کرد.
کانتونا پس از آن لگد کونگ فویی، نه تنها از بازی اخراج شد بلکه توسط اتحادیه فوتبال انگلیس ۹ ماه نیز از بازی کردن محروم شد. او همچنین بابت ضرب و جرح نیز مجرم شناخته شد و محکوم شد تا دورهای در خدمات اجتماعی کار کند. اسطوره فرانسوی فوتبال جهان اکنون پس از سالها درباره آن واقعه صحبت کرده است.
کانتونا گفت: "من هزاران بار هدف توهین قرار گرفتم و هرگز واکنشی نشان ندادم، اما بعضی وقتها تو شکننده و حساس هستی.
من فقط یک پشیمانی دارم. دوست داشتم که حتی از آن هم محکمتر به او لگد میزدم. من ۹ ماه محروم شدم. میخواستند از من درس عبرت بسازند."
کانتونا که اکنون ۵۴ ساله است درباره این صحنه تاریخی فوتبال جهان در فیلم مستند جدیدی به نام "راه و رسم یونایتد" که خودش یکی از نویسندگان آن بوده و راوی فیلم نیز هست، صحبت کرده است.
این فیلم که در تاریخ ۲۴ ماه مه پخش خواهد شد، رشد و بالیدن منچستریونایتد از زمان فاجعه سقوط هواپیمای این تیم در سال ۱۹۵۸ تا به امروز را به تصویر کشیده است.
پس از به پایان رسیدن ۹ ماه محرومیت، کانتونا دو فصل دیگر هم برای شیاطین سرخ بازی کرد، اما در تابستان ۱۹۹۵ و پس از اینکه فاش شد محرومیت خود را زیر پا گذاشته و در یک بازی دوستانه و بدون تماشاگر به میدان رفته است، نزدیک بود از فوتبال خداحافظی کند.
این سر الکس فرگوسن بود که او را راضی به ماندن کرد.
کانتونا گفت: "آن فقط یک بازی دوستانه بود، اما خبرنگاری رفته بود بالای درختی که بیرون ورزشگاه بود و از من عکس گرفت. متاسفانه از درخت نیافتاد. روز بعد عکسم در روزنامهها چاپ شد و اتحادیه فوتبال انگلیس میخواست محرومیتم را افزایش بدهد.
سرمربی مثل همیشه مناسبترین کلمات را برای دلداری من پیدا کرد. و من هم او را خیلی دوست داشتم و به او احترام میگذاشتم. برای من مثل یک پدر بود.
وقتی یک سرمربی کاری مثل این را برای بازیکنش میکند، بازیکن زندگیش را برای سرمربی، برای باشگاه و هواداران میدهد.
آنها همه از من حمایت کردند. بعضی باشگاهها ممکن بود من را اخراج کنند، اما منچستریونایتد قرارداد جدیدی به من پیشنهاد کرد. این تفاوت بین منچستریونایتد و دیگر باشگاهها است."
کانتونا در پایان فصل ۱۹۹۷ از منچستریونایتد و از فوتبال خداحافظی کرد. او در آن زمان تنها ۳۰ سال داشت.
اوله گنار سولسشر، هم بازی آن زمان کانتونا و سرمربی فعلی یونایتد، در این فیلم میگوید: "آخرین بازی لیگ در آن فصل کانتونا یک رستوران را برای من و یوردی کرویف و اریک و خانواده هایمان کرایه کرد.ساعات خوشی را گذراندیم، شب خیلی خوبی بود و قهرمانی دوباره در لیگ را جشن گرفتیم.
دو روز بعد در رادیو شنیدم که او بازنشسته شده است. او هرگز حتی یک کلمه هم در این باره به ما نگفته بود.
ما آن شب گفتیم و خندیدیم و چهار صبح به خانه برگشتیم، اما او حتی یک کلمه به ما نگفت. اریک این مدلی بود."
دیوید بکام، کاپیتان سابق یونایتد و تیم ملی انگلیس، نیز در این فیلم میگوید که از تصمیم کانتونا به خداحافظی بسیار ناراحت شده بود.
کانتونا در این باره گفت: "من عاشق فوتبال بودم. عاشق این آتشی بودم که در درونم شعله ور بود. عاشق آدرنالین بودم.
بازی میکردم چون از بچگی این رویای من بود. وقتی این رویا تبدیل به عادت و روتین شد، دیگر بازی نکردم. میخواستم که به خودم، به هواداران و به همه وفادار باشم.
و خیلی کارها برای انجام دادن در زندگی وجود دارد. من وقتی برای تلف کردن نداشتم. وقتش رسیده بود که توپ را به نسل بعد بسپاریم."