با شبکه مخوفی در حوزه واکسن روبرو هستیم/ حداقل هر ۶ ماه یکبار باید واکسن بزنیم/ تحول در تولید داخلی واکسن کرونا؛ بعد از اردیبهشت ماه

وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کشورمان گفت: دنبال واردات رفتیم، اما واردات واکسن همین است که می‌بینید؛ یعنی قطره‌چکانی است. ۸۵ درصد واکسن را هفت کشور مصرف می‌کنند و اگر سفره‌شان سرریز شد، به بقیه هم می‌دهند.

به گزارش «تابناک»، ساعاتی پیش و طی مراسمی، فاز سوم کارآزمایی بالینی واکسن «سوبرانا02» یا محصول مشترک انستیتو پاستور ایران و انستیتو فینلای کوبا آغاز شد. شروعی با تزریق به برخی مسئولان از جمله رئیس انستیتو پاستور ایران و رییس مرکز مدیریت بیماری های واگیر وزارت بهداشت، در حاشیه مراسم بیست و سومین آیین پویش ره سلامت در تالار ابن سینای دانشگاه علوم پزشکی اصفهان.

 

 

سعید نمکی در این مراسم ضمن مروری کلی بر اتفاقات روی داده از روز نخست شیوع ویروس در کشور، کمبودها و مشکلات و تلاش های صورت گرفته برای رفع آنها و همچنین تقدیر از همه همکاران و همراهانش، در خصوص واکسن گفت: یکی از حوزه‌هایی که از فروردین ۹۹ به آن پرداختم بحث واکسن بود. دوستان را تک تک صدا کردم که فکری برای واکسن کنیم. چند راه داشتیم؛ یکی بحث سهمیه کوواکس بود که قرار بود به ما بدهند. ابتدا قرار بود هشت میلیون بدهند که چانه‌زنی کردیم و به ۱۶ میلیون و ۸۰۰ هزار دوز رساندیم.

 

وی افزود: من می‌دانستم که تعداد تولیدکننده‌ها چقدر است، میزان تولید چقدر خواهد بود، تقاضای بین‌المللی چقدر است و زور سازمان جهانی بهداشت و کوواکس در برابر قلدر‌های دنیا که تکنولوژی را در دست گرفته، چقدر است. آن‌ها نمی‌توانند حق عضویت‌شان را از قلدرهایی، چون آمریکا بگیرند، چطور می‌خواهند واکسن بگیرند؟ البته ما راهی جز تبعیت از این شیوه و سازوکار بین‌المللی نداشتیم. چهار ماه برای انتقال پول ما را اذیت کردند. از این بانک به آن بانک می‌شدیم. ما این سازوکار را رفتیم.

وزیر بهداشت در ادامه گفت: سازوکار دوم این بود که فکر کردیم که ما برای واکسیناسیون این جمعیت کثیر به غیر از منابع کوواکس هم نیاز داریم. بر این اساس با هندی‌ها و چینی‌ها مکاتبه کردیم که ۳۱۲۰ صفحه مکاتبه دارم. اردیبهشت ۹۹ با وزیر بهداشت روسیه مذاکره کردم. بگذریم از اباطیلی که برخی می‌گویند. بگذارید بگویند تا خسته شوند. این راه را با هندی‌ها، چینی‌ها و روس‌ها رفتیم و ۹ ماه طول کشید تا توانستیم با روس‌ها قرارداد ببندیم و ۱۱ ماه طول کشید تا قرارداد انتقال تولید مشترک و انتقال دانش فنی ببندیم که حالا عده‌ای در حسرت این تولید‌ها می‌سوزند و مانند قارچ ناگهان پیدایشان می‌شود. من می‌دانم این‌ها کجا ضربه می‌خورند.

 

وی افزود: فردی زنگ زده که یکی از دوستان که خیلی مملکت را دوست دارد، ۲۰ میلیون واکسن روسی که اسمش را هم بلد نبود، دارد و می‌خواهد این ۲۰ میلیون را به فلان کشور دهد، اما می‌گوید کجا بهتر از مملکت خودم. گفتم این واکسن را از کجا آورده؟ و گفت خریده است و دوزی ۱۹ یا ۲۰ دلار می‌فروشد. گفتم به این آقا بگویید که اولا این مسجد جای این حرف‌ها نیست، دوما اینکه ما واکسن را ۹.۷ دلار از روس‌ها می‌خریم و سوما اینکه کل اسپوتنیکی که روسیه تولید کرده، ۲۶ میلیون دوز است که ۱۳ میلیون دوز را صادر کرده و ۶۲۰ هزار دوزش را ما خریدیم و ۶۰ میلیون هم به ما تعهد دارد. این دام بر مرغ دگر نه. ما با چنین شبکه مخوفی روبرو هستیم.

وزیر بهداشت ادامه داد: با این حساب این‌ها با خودشان می‌گویند که این وزیر را نه می‌توان خرید، نه می‌توان با او کنار آمد و نه می‌شود راهی باز کرد، او محکم‌تر از این حرفهاست؛ بنابراین تخریبش می‌کنیم و خسته‌اش می‌کنیم و می‌گوییم استیضاح وزیر کلید خورد و... که البته نمایندگان این حساسیت را درک کرده و به موقع ورود کردند؛ بنابراین ما دنبال واردات رفتیم، اما واردات واکسن غیر از کوواکس هم همین است که می‌بینید، یعنی قطره‌چکانی است. ۸۵ درصد واکسن را هفت کشور مصرف می‌کنند و اگر سفره‌شان سرریز شد، به بقیه هم می‌دهند.

وی افزود: اما راهی که می‌شود به عنوان راه پایدار به آن تکیه کرد، تولید داخلی است. این راه را با جسارت و شجاعت و با تکیه بر دانشمندان متعهد این مرز و بوم، همان آرش‌های کمانگیر عرصه علم آغاز کردیم. ۳۰ سال قبل مسئول بهداشت مملکت بودم و همیشه دیوانه آن بودم که مملکت روی پا‌های خودش بایستد. ایران سرافرازتر از آن است که بخواهد دست گدایی به خارج از مرز‌ها دراز کند. من اعتقاد ندارم که برای یک لیوان شیر باید گاو خرید، اما اعتقاد هم ندارم که باید تا ابد دانش بومی را نقض کرد و دست به بیرون دراز کرد.

نمکی افزود: اعتقاد من این بود که کووید حداقل سه سال آینده، ما را گرفتار می‌کند و حداقل شش ماه یکبار باید واکسن بزنیم، اعتقادم بر این بود که برای جهش ها خودمان باید طراحی کنیم. ما موتاسیون‌های درون سرزمینی خواهیم داشت که متفاوت است با موتاسیون‌های آفریقایی و برزیلی و انگلیسی و... ما در درون این سرزمینی با گستردگی اقلیم و نژاد و ژنتیک مختلف موتاسیون‌های درون سرزمینی خواهیم داشت و باید موسساتی داشته باشیم که بتواند برای این موتاسیون گام به گام قدم‌های تند بردارد. این کار زیرساخت می‌خواهد.

 

وی در ادامه گفت: من ۳۰ سال قبل که مسئول بهداشت این کشور بودم، پاستور و رازی را دیدم و به شدت غصه خوردم که سال ۱۲۹۹ پاستور را ایجاد کردیم و ۱۳۰۳ رازی را ایجاد کردیم، اما آن زمان بوی مرگ می‌داد. بغض گلویم را گرفت. اقدامات زیادی کردم. به سراغ یکی از افرادی رفتم که شاگرد پاستور بود و فرد بسیار برجسته‌ای بود که عاشق بحث واکسن بود. بعد سراغ بلژیکی‌ها رفتم. قبلا ما در پاستور با استفاده از پلاسما واکسن هپاتیت می‌ساختیم و من دنبال نوع دیگری از تکنولوژی برای ساخت این واکسن بودم که آن را وارد کشور کنم. بعد که از وزارت خانه رفتم تقریبا این زنجیره رها شد. وقتی کرونا آمد گفتم خدایا کمک کن تا یکبار دیگر بتوانیم زیرساخت واکسن کشور را به عنوان یک سرمایه ملی فعال کنیم.

نمکی با بیان اینکه واکسن به چهار راه تبادل علوم پزشکی و غیرپزشکی وابسته است، گفت: اگر کشوری واکسن‌ساز شد، بسیاری از زیرساخت‌ها و قدرت‌ها را خواهد داشت. روزی واکسن‌ساز‌های دنیا بر آن بودند تا کارخانه‌های واکسن‌سازی کشور‌هایی مانند ما تعطیل شود و بر این اساس واکسن را با نازل‌ترین قیمت عرضه می‌کردند. من اعلام کردم که این یک توطئه است. این‌ها با صهیونیست‌ها جمع شدند و می‌گویند کشوری که واکسن می‌سازد بمب میکروبی هم می‌تواند بسازد. گول این حرف را نخورید چند روز دیگر که ورشکسته شدید، قیمت‌ها را ۱۰ برابر می‌کنند.

 

وی افزود: بر این اساس ۹ میلیون دلار ارز وزارت بهداشت را به جهاد کشاورزی دادم که انستیتو رازی برای آن‌ها بود تا خط تولید واکسن بزنند. ۵ بورس به عنوان بورس به میرشمسی دادم، اما متاسفانه هم در رازی و هم پاستور اتفاقی که باید می‌افتاد، نیفتاد. تمام سیستم هواساز‌های پاستور پوسیده بود. وقتی دکتر بیگلری رییس پاستور شد، پاستور فسیل شده بود. ما بچه‌ها را جمع کردیم و یکبار دیگر این خودباوری را ایجاد کردیم. هرچند که خیلی‌ها به ریش ما خندیدند که مگر به این سادگی است که شما واکسن کووید بسازید. به این سادگی نیست، اما میسر است.