به گزارش خبرنگار حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، بیش از دو دهه از آغاز ساخت و پخش مجموعه‌های مناسبتی ماه رمضان در تلویزیون می‌گذرد. پخش سریال‌های ماه رمضان که البته هنوز به عنوان مجموعه‌های مناسبتی این ماه مطرح نشده بودند، به طور جسته گریخته اوائل دهه هفتاد از شبکه‌های یک و دو آغاز شد. شروع پخش این سریال‌ها همزمان با ایام نوروز در آن سال‌ها بود و به همین دلیل نمی‌توان به طور قطع گفت که هدف سازندگان مجموعه‌های تلویزیونی که آن زمان به روی آنتن رفتند فقط ماه رمضان بوده و در واقع مناسبتی دو جانبه، هم نوروز و هم ماه مبارک رمضان دلیل پخش سریال‌هایی بود که خسرو ملکان و حسن فتحی کارگردانی‌شان کردند.
روند پخش مجموعه‌های تلویزیونی در ماه مبارک رمضان از سال ۷۰ آغاز شد و به جز دو سال ۷۵ و ۷۷ که هیچ کدام از شبکه‌ها تدارکی برای پخش سریال ویژه این ماه ندیده بودند تا اوایل دهه هشتاد ادامه پیدا کرد و در سال‌های میانی دهه هشتاد به اوج نیز رسید.
از جمله سریال‌های شاخصی که در سال‌های ابتدایی دهه هشتاد پخش شدند می‌توان به «گمگشته» به کارگردانی رامبد جوان، «یادداشت‌های کودکی» ساخته پریسا بخت‌آور و «چراغ‌های خاموش» کاظم بلوچی اشاره کرد که موفق به جذب مخاطبان بیشتری شدند. همچنین در سال‌های میانی دهه هشتاد بود که موج ساخت سریال‌های ماورایی نیز به راه افتاد و چند کارگردان از جمله، سیروس مقدم، علیرضا افخمی، حسین سهیلی‌زاده و محمدحسین لطیفی ... به سراغ ساخت آثاری با این مضمون رفتند که به زعم خیلی‌ها مناسبت و مطابقت بیشتری با حال و هوای ماه مبارک رمضان و لحظات معنوی و عرفانی آن داشت و البته به مذاق خیلی‌های دیگر هم به دلیل فانتزی تخیلی بودن قصه‌شان خوش نیامد. «او یک فرشته بود» به کارگردانی علیرضا افخمی را می‌توان اولین سریال با موضوع ماورایی دانست که راه را برای ساخت مجموعه‌هایی دیگر با این حال و هوا در این ایام و سال‌های بعد هموار کرد.
در این گزارش قصد داریم خاطرات خوش این سریال‌ها را یادآوری کنیم و امروز سراغ سریال صاحبدلان به کارگردانی محمد حسین لطیفی رفتیم.
سال ۸۵ محمد حسین لطیفی با ساخت سریال "صاحبدلان" که از شبکه اول سیما پخش می‌شد و در این سال‌ها البته بار‌ها بازپخش شده، نشان داد که می‌تواند در صورت فراهم بودن شرایط به خصوص در اختیار داشتن سناریویی مناسب و البته هنر خود در استفاده از بازیگران هنرپیشه‌های کاربلد، اثری درخشان، آبرومند و البته ماندگار و خاطره ساز برای رسانه پرمخاطب تلویزیون بسازد.
در این سریال به تهیه کنندگی رضا جودی و نویسندگی علیرضا طالب زاده، بازیگران مطرحی، چون حسین محجوب، محمد کاسبی، مهرانه مهین ترابی، ثریا قاسمی، حمید ابراهیمی، برزو ارجمند، پوریا پورسرخ و سیروس گرجستانی به ایفای نقش پرداختند، ضمن آن که باران کوثری پس از بازی در این اثر تلویزیونی به شهرت قابل توجهی رسید به طوری که راهش برای ورود بدون دردسر به سینما بعد از این اتفاق به خوبی گشوده شد.
"صاحبدلان" روایتگر ماجرای زندگی دو برادر به نام‌های خلیل و جلیل است که هر یک در انتخاب مسیر زندگی شان، راه‌هایی کاملا جدا از هم در پیش گرفته اند، اما اتفاقاتی در جریان قصه، آنان را رو در روی یکدیگر قرار می‌دهد.
داستان صاحبدلان درباره صحاف پیر و متدینی به نام سیدخلیل صحاف زاده است که به جهت کهولت سن، کار صحافی را رها کرده و مشغول خرید و فروش کتب خطی و قدیمی می‌شود.
در عین حال او با نوه اش دینا که دانشجوی رشته فیزیک است، اختلافاتی دارد و از آن سو پسرش محمود هم بر سر سهم الارثش با پدر کشمکش دارد.
یکی دیگر از شخصیت‌های اصلی داستان، سید جلیل برادر بزرگ سید خلیل است که شرکت ساختمانی بزرگی را با دو پسر و دامادش اداره می‌کند و بنا دارد که به منظور توسعه فعالیت هایش با شخصی به اسم حشمتیان که مجری طرح‌های نفتی است، به سرمایه گذاری و ساختمان سازی در امارات بپردازد. موفقیت رامین پسر بزرگ سیدجلیل در شرکت و خانه، حسادت برادر کوچکش شاهین را برانگیخته و آن‌ها نیز مشکلات و اختلافاتی جدی با هم دارند و ...
آنچه درباره صاحبدلان قابل توجه است این که لطیفی و تیم سازنده اش در حقیقت، قصه‌ای قرآنی را محور کار خود قرار داده و روایتی امروزی از آن را در این داستان داشته اند و از این حیث توانسته اند با رعایت اقتضائات و چارچوب‌های خاص درام پردازی، سریالی جذاب را برای مخاطبان انبوه رسانه ملی بسازند.
حقیقتاً باید گفت که صاحبدلان در طول بیش از دو دهه سریال سازی مناسبتی ویژه رمضان، یک نقطه عطف در این جریان به شمار می‌رود و این اثر نشان داد که اگر مسئولان تلویزیون شناخت و حمایت خوبی داشته باشند، می‌توانند آثاری کیفی و قابل قبول در چنین مدیومی روانه آنتن تلویزیون کنند.
بازی قابل قبول اکثر بازیگران سریال به خصوص چهره‌های پیشکسوتی مثل محجوب و کاسبی، جزو نقاط درخشان این اثر است که عموم منتقدان به آن نمره بالایی داده اند و البته باید به این موضوع اشاره داشت که هنر کارگردانی به انضمام شخصیت پردازی درست در قصه در این درخشش بسیار موثر بوده است.
انتهای پیام/
