زهرا نادری مولف پنج جلد کتاب پریسکه، در گفت و گو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره اشعار پریسکه اظهار کرد: شعر پریسکه گونه‌ای از شعر است که در سال ۹۱ توسط استاد علیرضا بهروی، شاعر نوپرداز معاصر بنیان گذاری شده است. پریسکه واژه‌ای کهن و ایرانی است که هم اکنون در زبان لری و کردی مصطلح است و به معنای جرقه کوچک آتش است. وجه تسمیه این گونه شعر پریسکه، به دلیل کوتاه بودن شعر و جرقه‌ای است که یک آن در ذهن شاعر زده می‌شود و او را به تخیل و تصور وا می‌دارد. نام پریسکه، به جهت ممانعت از اطلاق نام هایکو بر اشعار کوتاه فارسی و جلوگیری از ظهور فرهنگ بیگانه بودایی و عرفان‌های نوظهور، براساس فرهنگ ملی و مذهبی ایجاد شده است.
وی درباره ویژگی های شعر پریسکه اظهار کرد: پریسکه تفاوت چشمگیری با هایکو دارد. پریسکه شعری است که در نهایت خلاصه نویسی نوشته می‌شود. محور اصلی شعر پریسکه، ایجاز ، کشف و تخیل است و تاکید بر تصویر سازی و ایهام افکنی دارد. در معنای لغوی به معنی شک انداختن و در معنای دیگر به معنی دور و نزدیک است. نه خیلی واضح و نه خیلی مبهم، به طوری که با کمی اندیشیدن، مفهوم دریافت می‌شود.
وی ادامه داد: پریسکه حداقل از دو و حداکثر از چهار بند یا فصل تشکیل شده است که این بند‌ها باید با هم ارتباط معنایی و موضوعی داشته باشند. این گونه شعر در عین کوتاهی و با وجود سادگی و استفاده از واژه‌های امروزی، پرمحتوا و منطقی بوده و مفهوم عمیقی را در بر دارد. شاعر با گوشه و کنایه و کشف ارتباط چند موضوع، حرف دلش را می‌زند.
بیشتر بخوانید
چه کتابی برای کودکانمان بخریم؟
نادری بیان کرد: تاکنون استقبال زیادی از این گونه شعری به عمل آمده به طوری که کشور‌های همسایه نیز اقدام به چاپ شعر پریسکه کرده اند و در داخل کشور هم افراد از اقصی نقاط میهن عزیزمان به سرودن پریسکه و آموزش آن پرداخته اند.همچنین چندین هزار نفر شاعر فارسی زبان از کشور‌های تاجیکستان، افغانستان، پاکستان، هندوستان، ارمنستان، و عراق، شاعر پریسکه هستند. حتی شاعرانی هستند که زبانشان فارسی نیست، اما به زبان ترکی و کردی، پریسکه می‌سرایند.
وی ادامه داد: از شاعران کشور همسایه حسین ساعدی از عراق با دکتری زبان و ادبیات فارسی، شاه ولی صبوری از افغانستان و فرهاد سجودی از بزرگان شعر پریسکه هستند. همچنین بانو زلاله زلال از افغانستان دو کتاب، بانو مژگان آذرخش و جناب نسیم الدین صدری هرکدام یک جلد کتاب منتشر کرده اند.
نادری در انتها سه قطعه شعر از کتاب "زیر قدم‌های آفتاب، افتاده بود سایه" را برای مخاطبان مطرح کرد:
خورشید، دل شعله ور عاشقی است که
برای شکایت، به دادگاه آسمان رفته است
...
رنگین کمان
غزلی است که آسمان
در وصف آفتاب می‌سراید
...
دست برکه
به ماه نمی‌رسد
به سینه می‌زند
قاب عکس او را.
انتهای پیام/
