خبرگزاری میزان - هند در حال حاضر به طور گسترده‌ای با شیوع ویروس کرونا مواجه شده به گونه‌ای که شمار روزانه ابتلا را در میان کشور‌های جهان به خود اختصاص داده است.
به گزارش «ایندین اکسپرس»، پیش از شیوع ویروس کرونا و در طول تاریخ نیز این کشور بار‌ها شاهد همه گیری بیماری‌های مختلفی بوده است؛ از شیوع «سارس» در فاصله سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۴ گرفته تا بیماری‌های دیگر در طول تاریخ.
آنسفالیت لتارژیا
«آنسفالیت لتارژیا» و یا «آسفالیت لتارژیک» نوعی بیماری است که بین سال‌های ۱۹۱۵ تا ۱۹۲۶ در سراسر جهان گسترش یافت.
این بیماری با نشانه‌هایی مانند بی حسی، خواب آلودگی، سستی و علائم دیگر شناخته می‌شد و تا سال ۱۹۱۹ در اروپا، آمریکا، کانادا، آمریکای مرکزی و هند شیوع پیدا کرد.
این یک بیماری مسری حاد بود که سیستم عصبی و بخش خاکستری مغز را تحت تاثیر قرار می‌داد و گفته می‌شود که حدود ۱.۵ میلیون نفر در سراسر جهان بر اثر این بیماری جان خود را از دست دادند.
آنفولانزای اسپانیایی
پیش از آنکه جهان از شر همه گیری «آنسفالیت» خلاص شود، شیوع ویروس جدیدی بخش‌هایی از جهان را تحت تاصیر قرار داد.
این یک بیماری عفونی ویروسی بود که ناشی از نوع کشنده ویروس آنفولانزای مرغی است.
گزارش‌های متناقضی درباره تعداد کل تلفات این ویروس در جهان وجود دارد، اما برخی تحقیقات نشان می‌دهد که این ویروس موجب مرگ ۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان شده است و گفته می‌شود که در هند حدود ۱۰ تا ۲۰ میلیون نفر بر اثر آنفولانزی اسپانیایی جان خود را از دست داده اند.
ویبریو کلورا
در فاصله سال‌های ۱۹۶۱ تا ۱۹۷۵ نیز «ویبیو کلورا» ویروس مولد وبا موجب شد تا ۷ گونه وبا در جهان شود.
در سال ۱۹۶۴ این بیماری به هند رسید و جان بسیاری از افراد را در این کشور گرفت؛ تاکنون شمار تلفات این بیماری در سطح جهان حدود ۵۷۰ هزار نفر اعلام شده است.
پایگاه «اسکرول دات کام» از کتابی با عنوان «عصر پاندمیها» نام می‌برد؛ در این کتاب برخی از پاندمی‌های جهان در فاصله سال‌های ۱۸۱۷ تا ۱۹۲۰ بررسی شده است.
بر اساس ادعای این کتاب، در فاصله سال‌های ذکر شده، حدود ۷۰ میلیون نفر در سراسر جهان به دلیل همه گیریهای گوناگون از جمله وبا، آنفولانزا و طاعون، جان خود را از دست دادند.
گفته می‌شود که بیش از نیمی از این مرگ‌ها در بین سال‌های ۱۸۱۷ تا ۱۹۲۰ در هند روی داده است.
انتهای پیام/
