به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما، محمد حسین صفارهرندی دراستودیو گفت و گوی ویژه خبری شبکه دو سیما افزود: با این وجود که کشور توسط سه قوه اداره می شود اما در میان قوای مجریه، مقننه و قضاییه، سهم اختیارات قوه مجریه به دلایل گوناگون بیشتر و این قوه مجریه است که در مقام دولت تلقی می شود این در حالی است که حکومت هم به نوعی دولت خطاب می شود.
او ادامه داد: قدر و شأن دولت به لحاظ اختیارات به قدری بزرگ است که به ازای حکومت معنا می شود، بنابراین به معنای دیگر می توان گفت که یک کشور به لحاظ وظایف دولتی و حکومتی توسط دولت اداره می شود و این دولت است که ملاحظات بیشتری می طلبد زیرا مسئولیت های بیشتری بر دوش دولت قرار دارد که از آن میان می توان به تخصیص بودجه و تعیین ابعاد بودجه اشاره کرد زیرا حدود 90 درصد تعیین بودجه کشور در بخش های گوناگون در اختیار دولت است.
سیدمحمد صادق خرازی دبیر کل حزب ندای ایرانیان در سوی دیگر استودیو گفت: اختیاراتی که قانون اساسی برای رئیس جمهور قائل شده که در عمل، حوزه این اختیارات و امکانات گاهی ناهماهنگ می نماید و این ناهماهنگی ها و ایرادات، مشکلاتی را پدید می آورد.
او ادامه داد: اگر رئیس جمهوری درد آشنا با زندگی مردم باشد و بتواند بر مشکلات فائق آید در حل مشکلات کشور هم می تواند موفق باشد.
آقای صادق خرازی افزود: در حال حاضر ما در کشوری غیر متمرکز زندگی می کنیم که شاید باید ساختار قانون اساسی آن اصلاح شود.
دبیرکل حزب ندای ایرانیان تصریح کرد: اگر رئیس جمهور فردی باشد که موانع و مشکلات را از حوزه عمل وی بردارند عملکرد موفق تری خواهد داشت، رئیس جمهور نباید فردی باشد که درپایان دوره کارش بگوید اختیارات من چنین و چنان بود خب اگر اختیاراتش آن گونه که در پندارش بوده، فراهم نبوده باید پس از صحبت با رهبر، دولت را تحویل می داد و می رفت یا از روز اول با مردم شفاف صحبت کرده و راه حل ارائه می داد.
او افزود: رئیس جمهور فردی است که می تواند درجامعه نشاط تزریق کند و یا اینکه مشکلات را افزون نماید به همین دلیل در قانون اساسی، موقعیت رئیس جمهور پس از رهبری، از جایگاهی ممتاز برخوردار شده است.
آقای صفارهرندی در سوی دیگر گفت و گو به شناخت و آگاهی منتخبین ریاست جمهوری از مشکلات و موانع جایگاه رئیس جمهور اشاره کرد و افزود: این خصلت آدم است که پس از رویارویی با سختی ها و مشکلات، گاهی خسته شده و مسئولیت مشکلات را برگردن جاهایی بیندازند، حال گاهی این جاها با بیان علاماتی معلوم می شود و گاهی مبهم بیان می شود این خصلت در همه افراد وجود دارد هم کوچک و هم بزرگ، بعضاً فشار روانی بر بزرگان بیشتر خواهد بود زیرا توقع و انتظارات از آنها بیشتر است.
وی گفت: جامعه حق دارد پرسش کند که اگر حقیقتاً اینقدر جایگاه مبهم است چرا وقتی افراد شال و کلاه می کنند برای گرفتن مسئولیت، همان زمان ابراز نگرانی نمی کنند اتفاقاً دولت ها در حین سرکار آمدن وعده های بزرگ می دهند آنها می دانند که کشور چگونه اداره می شود، قانون اساسی را می شناسند و قوانین جاری و روال های قانونی را می شناسند و خودشان هم اینکاره و اکثراً در مسئولیت های بزرگ بوده اند وگرنه به عنوان رجل سیاسی تلقی نمی شوند، نمونه اش رئیس جمهور کنونی که از اول انقلاب تاکنون در جایگاه هایی همچون نایب رئیس مجلس یا رئیس کمیسیون امنیت ملی و در دوره ای طولانی دبیر شورای امنیت ملی بود و اشراف کافی به تمام جاهای مملکت داشته است.
آقای صفارهرندی ادامه داد: بنابراین وقتی فرد وارد می شود و به مردم وعده می دهد که کلید حل مشکلات را در دست دارد و راه حل های واضحی برای اداره کشور دارد، پس معلوم است که ابهامی ندارد و می داند که اوضاع چی به چی است، منتهی این خصلت آدمی است که وقتی قصد توجیه ناکامی های خود را دارد تلاش می کند تا مشکلات را گردن این و آن بیندازد به نظر من این جور بهانه ها در جامعه مسموع نمی باشد به خصوص در پایان دو دوره ریاست جمهوری. زیرا در حال حاضر باید پاسخگو باشد و به نظر برخی از دوستان این دولت، این حرف ها دیگر پسندیده نیست و حال دولت فقط باید کارنامه ارائه نماید شاید آن موقع پس از بررسی ها معلوم شود که در هدف گذاری ها اشتباهی اتفاق افتاده و باید عامل را در جای دیگری جستجو نمود.
ادامه دارد.
