به گزارش برنا؛ نشست نهادهای فرعی شورای اقتصادی اجتماعی ملل متحد (اکوسوک)، به صورت حضوری در نیویورک برگزار شد که در گروه آسیا-اقیانوسیه، جمهوری اسلامی ایران، نامزد عضویت در نهاد کمیسیون مبارزه با موادمخدر (برای دوره ۲۰۲۲-۲۰۲۵) و کمیسیون مقام زن (برای دوره ۲۰۲۲-۲۰۲۶) بود. برای عضویت در کمیسیون مقام زن (CSW) و با وجود اجماع گروه آسیایی برای عضویت ایران، پاکستان، چین، ژاپن و لبنان، عضویت اعضا با درخواست و اقدام غیرحرفه‌‌ای نمایندگی دولت ایالات متحده آمریکا با رای گیری کاغذی صورت پذیرفت که در نهایت جمهوری اسلامی ایران با کسب ۴۳ رای از ۵۴ رای کشورهای عضو اکوسوک به مدت چهارسال به عضویت این نهاد ملل متحد درآمد. گفتنی است، عضویت کشورمان در این کمیسیون با وجود یکسری تبعیض های اجتماعی، خشونت علیه زنان که قانون آن چندسالی بود که با بی توجهی مواجه شده بود و مواردی از این دست، با انتقاداتی از سوی برخی افراد روبرو شد. با این حال به نظر می رسد حضور ایران در این مجامع می تواند مفید باشد و کشورمان نیز با توجه به استانداردهای جهانی در این نهاد می تواند خودش را در زمینه هایی همچون توانمندسازی زنان و برابری حقوق زن و مرد قوی تر کند.
معصومه پاشایی بهرام، نماینده مجلس شورای اسلامی و عضو فراکسیون زنان درگفتگو با خبرنگار برنا با اشاره به عضویت ایران در کمیسیون مقام زن سازمان ملل گفت: این کمیسیون یک نهاد بین المللی است و ایران هم مانند همه کشورها حق عضویت در آن دارد و خوشبختانه با 43 رای توانست در این کمیسیون حضور پیدا کند. اروپایی‌هایی که حرف از دموکراسی می‌زنند اگر واقعا پایبند به دموکراسی هستند، باید به 43 رای ایران اخترام بگذارند و نگویند ایران نباید عضو این کمیسیون شود.
او افزود: آمارها نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی ایران از همان ابتدا دغدغه حقوق زنان را داشته است برای مثال اگر نگاهی به درصد سواد در زنان بیاندازیم به راحتی قابل مشاهده است که قبل از انقلاب اسلامی این رقم به 5 درصد می‌رسید اما اکنون بیشتر دانشجویان رشته‌های رده بالا در دانشگاه‌ها خانم‌ها هستند؛ این نشان می‌دهد حقوق زنان برای جمهوری اسلامی ایران یک دغدغه است وگرنه اگر اینطور نبود زمینه اینهمه پیشرفت را فراهم نمی‌کرد درحالی که ایران یکی از امن‌ترین کشورها برای حضور زنان است و بنده به عنوان یک پزشک می‌گویم اروپایی‌ها بهتر است پاسخگوی این حجم تجاوز و قتل به زنان خودشان باشند.
پاشایی بهرام تصریح کرد: همانگونه که هرکشوری قوانین و هنجارهایی دارد، حجاب نیز در کشور ما قانون است و به گفته خود اروپایی‌ها هنجارشکنی و نقض قانون یک بیماری محسوب می‌شود. اروپایی‌ها توضیح دهند که چرا نمی‌خواهند ما در این کمیسیون حضور داشته باشیم؟ چرا دغدغه حضور ما را دارند؟ چرا دلشان نمی‌خواهد صدای ما شنیده شود و واقعیت‌های کشورمان را بگوییم؟
نماینده مردم مرند و جلفا در مجلس شورای اسلامی در ادامه گفت: اگر آمار مرگ و میر زنان قبل از دهه 50 را با 10 سال بعد از آن مقایسه کنیم، می‌بینیم راه اندازی شبکه بهداشت توسط جمهوری اسلامی ایران چقدر در این مورد موثر بوده و جلوی مرگ و میر زنان جوان را گرفته است، این نشان می‌دهد بهداشت زنان یکی از دغدغه‌های جمهوری اسلامی ایران بوده و هست به گونه‌ای که در حال حاضر میزان امید به زندگی در زنان بیشتر از مردان است.
او با بیان اینکه مانند همه کشورها مشکلاتی در حوزه زنان ایرانی وجود دارد، بیان کرد: قاعدتا مانند تمام کشورها در ایران هم مشکلاتی در خصوص حقوق زنان وجود دارد و بنده نیز به عنوان یک زن دغدغه دارم که خشونت علیه زنان باید به پایان برسد، برخی موارد باید حقوق برابر با مرد داشته باشیم و... اما با این وجود از زمانی که نسل جدید وارد عمل شدند در این زمینه به موفقیت‌های بسیاری دست پیدا کردیم برای مثال یک زمانی در تصادف دیه زن نصف مرد بود اما الان دیگر چنین تفاوتی وجود ندارد این یعنی جمهوری اسلامی ایران خیلی فراتر از اروپا و کشورهای دیگر در حوزه زنان قدم برداشته اما به هرحال همچنان کمبودهایی در این حوزه وجود دارد ولی مانع این نمی‌شود که حق ایران را تضییع کنند و اجازه ندهند در نهادهای بین المللی مانند کمیسیون حقوق زن حضور پیدا کند.
عضو فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی در واکنش به سخنان هیلل نویر (مدیر اجرایی دیده‌بان سازمان ملل) گفت: مشکل زنان این است که همیشه مردانی که اتفاقا طرفدار حقوق زن نیستند، برایشان سر و صدا به پا می‌کنند درحالی که حقوق زنان سیاسی نیست بلکه یک مسئله اجتماعی و مدنی است و هیچکس اجازه ندارند حق زنان ایران را به خاطر مسائل سیاسی پایمال کند. به عنوان یک نماینده می‌گویم که آقای نویر بهتر است برود بنشیند سرجایش و اجازه دهند ما از خودمان دفاع کنیم.
پاشایی بهرام با اشاره به مثبت ترین اتفاقی که قرار است برای زنان ایرانی در این کمیسیون رخ دهد، بیان کرد: مثبت‌ترین اتفاق شنیده شدن صدای زنان ایرانی در یک جایگاه رسمی است درواقع دیگر قرار نیست اپوزیسیون‌ها مرجع حقوق زنان باشند بلکه ما می‌خواهیم در یک جایگاه بالاتر از خودمان دفاع کنیم و پیگیر حقوق زنان باشیم.
او ادامه داد: کسانی که شانتاژ می‌کنند به نظر من می‌ترسند با حضور ایران در این کمیسیون حقیقت‌هایی نمایان شود که البته به نظر من ترس‌شان هم به جا است. بنده به عنوان یک زن می‌گویم که در 18 سالگی ازدواج کردم و پس از ازدواج و فرزنددار شدن پروسه پزشکی و حقوقی را طی کردم و اکنون بر صندلی مجلس نشسته‌ام، اگر جمهوری اسلامی ایران ضدزن بود این اجازه را به من نمی‌داد تا از نطقه صفر مرزی به اینجا برسم. متاسفانه جامعه زنان ایران در خودش مشکلاتی دارد اما باید خودمان دور هم بنشینیم و مشکلاتمان را حل کنیم و اجازه ندهیم براساس ظواهر ما را قضاوت کنند.
این نماینده مجلس شورای اسلامی درخصوص برخی صحبت‌ها مبنی بر نصف محسوب شدن رای ایران گفت: بنده اطلاع دقیقی در این خصوص ندارم اما اگر اینچنین باشد اعتراض داریم چون ظلمی در حق ماست و کسانی که از عدالت حرف می‌زنند نباید اجازه دهند این اتفاق رخ دهد. وقوع چنین اتفاقی ظلم غرب است که فقط خودشان را صاحب رای می‌دادند اما درهرصورت هم اینکه توانستیم با رای بالا در این کمیسیون حضور داشته باشیم نشان می‌دهد معادله قدرت جهانی به هم ریخته است.
//انتهای پیام: 4
