رضا وحیدی در گفت‌وگو با خبرگزاری میزان پیرامون مضمون دعای روز هجدهم ماه مبارک رمضان گفت: در دعای روز هجدهم ماه مبارک رمضان بیان شده: «اللّهمّ نَبّهْنی فیهِ لِبَرَکاتِ اسْحارِهِ و نوّرْ فیهِ قلبی بِضِیاءِ انْوارِهِ و خُذْ بِکُلّ اعْضائی الی اتّباعِ آثارِهِ بِنورِکَ یا مُنَوّرَ قُلوبِ العارفین؛ خدایا آگاهم نما در آن برای برکات سحرهایش و روشن کن در آن دلم را به پرتو انوارش و بکار به همه اعضایم به پیروی آثارش به نور خودت،ای روشنی بخش دل‌های حق شناسان».
وی به فراز نخست دعای روز هجدهم ماه مبارک رمضان اشاره و ابراز کرد: در فراز نخست دعای روز هجدهم ماه مبارک رمضان می‌فرماید: «خدایا متوجه کن من را تا از برکات سحر ماه رمضان استفاده کنم». مردم از برکات سحر غالباً استفاده نمی‌کنند. در طول سال از سحر باید استفاده کرد به خصوص در ایام ماه رمضان که فضیلت‌های فراوانی در آن نهفته شده است.
این کارشناس علوم قرآنی پیرامون ارزش و اهمیت دعای سحرگاهان اظهار کرد: دعا در سحرگاهان ماه مبارک رمضان همواره مورد تاکید بزرگان دین اسلام بوده است، دعا درخواست توأم با خضوع و تضرع بنده از خداوند بوده، درخواست از شخص یا مقام بالاتر و به معنای استدعاء محسوب می‌شود لذا نباید در سحر‌های ماه مبارک رمضان از دعا به درگاه معبود بزرگ غافل شد.
وی بهره‌مندی از ماه مبارک رمضان برای کسب فضیلت را مهم دانست و اظهار کرد: ماه مبارک رمضان تنها ماه قمرى است که در قرآن کریم به صراحت از آن نام برده و گرامى داشته شده است: شَهْرُ رَمَضانَ الذّى أُنزِلَ فِیهِ القُرْآنُ هُدًى لِلنّاس، ماه رمضان ماهى است که قرآن در آن نازل شده و براى هدایت بشر بسیار مهم و موثر است.
وحیدی به دعای سحرگاه ماه مبارک رمضان اشاره و بیان کرد: سحر‌های ماه مبارک رمضان از ارزش بالا و ویژهای برخوردار است به طوری که اعمال بسیاری در هنگام سحر‌های این ماه تاکید شده است، مثل دعای ابوحمزه ثمالی، دعای سحر، قرائت قرآن کریم، خوردن سحری که فضیلت بسیاری را در بر دارد.
وی دعای سحر را مورد بررسی قرار داد و ابراز کرد: دعای سحر از آنجا که تنها به بیان اوصاف جلاله خداوند می‌پردازد و به هیچ عنوان در این دعا بنده از پروردگار چیزی تقاضا نمی‌کند خاص است و نسبت به سایر دعا‌ها در جایگاه ویژهای قرار داده شده است.
این کارشناس علوم قرآنی به دعای ابوحمزه ثمالی اشاره و تصریح کرد: در دعای ابوحمزه ثمالی نکاتی ارزنده وجود دارد و مضامین آن حول محور مفاهیمی متعالی و تعابیری شیوا و فصیح می‌باشد که از جمله آن‌ها می‌توان به دشواری‌های قبر،قیامت، تاریکی، تنهایی، سنگینی بار گناهان، لزوم اطاعت و پیروی از «پیامبر اکرم (ص)» و خاندان معصوم ایشان اشاره کرد. این دعا توسط ابوحمزه ثمالی و از سوی «امام سجاد (ع)» نقل شده و در بردارنده نکات بسیار ارزنده‌ای است که در سحرگاهان ماه مبارک رمضان قرائت می‌شود و از طولانی‌ترین ادعیه سحر‌های ماه مبارک رمضان است.
وی به فراز بعدی دعای روز هجدهم ماه مبارک رمضان اشاره و تاکید کرد: در این فراز بیان شده: «خدایا تمام اعضا و جوارحم را برای پیروی از آثار و برکات این ماه رام فرما. به حق پرتو ذاتت، ای روشنی بخش دل‌های عارفان، پیروی از حق همکاری و کمک اعضا و جوارح را می‌طلبد، تقوا و روزه داری فقط در اعمال خاص خلاصه نمی‌شود بلکه تبعیت اعضا و جوارح بدن را باید به دنبال داشته باشد، وقتی قلب به نور ایمان و تقوا روشن شد، فرماندهی اعضای بدن را به عهده می‌گیرد و حاکمیت به دست او خواهد بود. نورانیت زبان به ذکر خدا و حق گویی و نیز پرهیز از سخن چینی، غیبت، تهمت و ناسزاگویی است.
وحیدی به فراز آخر دعای روز هجدهم ماه مبارک رمضان اشاره و خاطرنشان کرد: نبود ایمان معلول یک نوع کوری باطنی و نداشتن علم صحیح و به کار نبردن عقل است. بنابراین راه کسب ایمان درست به کار گرفتن عقل و خرد است که از رهگذر آن به معرفت صحیحی دست یابیم تا زمینه پیدایش ایمان در ما فراهم شود. بنابراین در این دعا از خدا می‌خواهیم تا دل ما را به نور ایمان روشن کند و به خاطر گناهانمان دل ما را از نور الهی بی نصیب نگذارد و مهر بر دل‌های ما نزند تا بتوانیم به کسب فضیلت بپردازیم.
انتهای پیام/
