کمتر از ۲ ماه مانده به انتخابات ، اگرچه حال و هوای کشور بیش از گذشته انتخاباتی است اما مقایسه این اوضاع با مقطع مشابه در آستانه چند انتخابات اخیر ریاست جمهوری گویای تفاوتی قابل توجه باشد.
به گزارش رکنا و به نقل از شرق، این وضعیت البته لزوما درمورد تحرکات انتخاباتی در اشخاص، احزاب و جریان های سیاسی صادق نیست و دست کم در جناح راست نه تنها از امروز و دیروز که به واقع مدت چندانی تا موعد برگزاری انتخابات 1400 نمانده، بلکه از ماه ها پیش فعالیت ها و رایزنی ها آغاز شده و نهضت کاندیداتوری چنان پرشور ازجانب اصولگرایان در حال پیگیری است که آنان این دوره نیز همچون ادوار پیش، بیش از هر بحث و مساله، با موضوع وحدت دست به گریبانند و می دانند که مهم ترین مساله همچنان در این انتخابات نیز آن است که بتوانند با اجماع کامل و کاندیدای واحد وارد گود شوند.
اصولگرایان البته تا اینجای کار عملا درمورد یک گزاره به تفاهم نسبی رسیده اند و حتی شاید بتوان ادعا کرد که تقریبا تمامی چهره ها و طیف های اصولگرا یا دست کم تمامی اصولگرایان متنفذ و موثر در مناسبات این جریان سیاسی در انتخابات ریاست جمهوری ، در این یک فقره هم نظرند؛ «اگر رییسی بیاید، دیگران نمی آیند!»
مشکل اصولگرایان اما عملا از همین جا کلید می خورد؛ چراکه رییسی تاکنون اقدام به اعلام کاندیداتوری خود نکرده و حتی مهم تر از این، او تاکنون حتی به صراحت درباره عدم کاندیداتوری خود نیز سخنی به میان نیاورده است. رویکردی که باعث شده مجموعه اصولگرایان اعم از فعالان همراه با هر دو نهاد به اصطلاح اجماع ساز موسوم به «وحدت» و «ائتلاف» که به طور موازی در تلاش برای دستیابی به کاندیدای واحد اصولگرایند و همچنین دیگر چهره ها و طیف های منتسب به جناح راست همچون جبهه پایداری که تاکنون حاضر به همکاری با هیچ یک از این دو نهاد بالادستی نشده اند، به درستی ندانند که تکلیف شان در انتخابات پیش رو چیست.
بماند که همین بلاتکلیفی همزمان از جهتی عصای دست شان شده تا به این بهانه که رییسی هنوز نفیا و ایجابا درباره کاندیداتوری خود اعلام موضع نکرده، آنان ناگزیرند وارد گود شده و فعالیت های ستادی و انتخاباتی شان را دنبال کنند. چنان که تاکنون برخی کاندیداهای اصولگرا همچون سعید محمد و رستم قاسمی که ازقضا هر دو به رغم پیشینه نظامی اعلام کاندیداتوری کرده اند، از رایزنی های خود گفته و تاکید کرده بودند که رییسی به آنها گفته که قصد کاندیداتوری ندارد.
منوچهر متکی ، سخنگوی شورای وحدت اصولگرایان اما دیروز برای چندین و چندمین بار از احتمال کاندیداتوری ریسی گفته و باز تاکید کرده که در این صورت، دیگران نخواهند آمد. او که این بار در گفت وگویی مفصل با خبرگزاری اصولگرای مهر در این رابطه اظهارنظر کرده اما بیش از آنکه نکته جدیدی در این رابطه بگوید به نکاتی پرداخته که شاید بتوان «روایت چرایی و چگونگی انشقاق اصولگرایان» بر آن گذاشت.
متکی که با اشاره به نهادهای بالادستی متعدد جریان اصولگرا و جناح راست طی چند دهه گذشته، به نحوی سعی خواسته ادعای اعضای شورای ائتلاف مبنی بر تقدم فعالیت آنان را تحت الشعاع قرار داده و این طور وانمود کند که این گفته آنان که نقش محوری شورای ائتلاف در جریان انتخابات مجلس یازدهم، نمی تواند مترادف باشد با برتری شورای ائتلاف بر شورای وحدت در انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم، گفته است: «در انتخابات مجلس یازدهم، دو یا سه نفر کار را با «جبهه پایداری» بستند و هیچ یک از اجزای تشکیل دهنده «شورای ائتلاف» در جریان داستان نبودند و ما به توصیه جامعه روحانیت حرفی نزدیم و همراهی کردیم.» سخنگوی شورای وحدت اصولگرایان همچنان گفته است: «اوایل سال ۹۹ از جامعه روحانیت مبارز خواستیم که در مذاکره با «شورای ائتلاف» نقیصه ها، برطرف شود.»
مثالی از این نقیصه ها این بود که وقتی می خواستند از ظرفیت احزاب استفاده کنند، خودشان ۵ حزب را انتخاب می کردند و در شورا قرار می دادند. بیش از ۴۰ حزب اصولگرا داریم، بقیه احزاب سوال می پرسیدند که جایگاه ما کجاست؟ لذا احساس مشارکت ایجاد نمی شد.» او اینکه «آقایان در «شورای ائتلاف» گفتند ما سیستمی داریم و با همین سیستم کار را ادامه می دهیم، به همین جهت تغییرات را نپذیرفتند و تمکین نکردند» را علت اصلی ورود جامعه روحانیت به بحث انتخابات 1400 عنوان کرده و بر این اساس، به تشریح سازوکار فعالیت شورای وحدت پرداخته است. سازوکاری که اگرچه به گفته منوچهر متکی می تواند اصولگرایان را به اجماع موردنظرشان برساند اما آنچه ورای این گفته ها با نگاهی به مجموعه تحرکات شورای ائتلاف و البته دیگر کاندیداهای متعدد جریان اصولگرا باید گفت، این است که دستیابی به این وحدت برای اصولگرایان بسیار دشوارتر از آن خواهد بود که آنان می گویند.
منبع: روزنامه شرق
