پس از تعطیلی مدارس و آغاز آموزش از راه دور به صورت مجازی، دغدغه والدین دانش آموزان نیز در خصوص کیفیت یادگیری فرزندانشان افزایش پیدا کرده است. در حالی که دسترسی مستقیم به معلم ممکن نیست، بخشی از آموزش و تدریس به والدین واگذار شده و این درحالی است که بسیاری از خانواده به شیوههای جدید آموزش مسلط نیستند و یا وقت کافی برای رسیدگی به این امور را ندارند. این مشکلات بین خانوادهها و دانش آموزان دوره ابتدایی، خصوصا پایههای اول تا سوم که نظارت و پیگیری مداومی را میطلبند، بیشتر است. برای تحقیق در اصول تنظیم رابطه بین والدین، دانش آموزان و معلمان، با یکی از کارشناسان این حوزه گفت و گویی کردیم.
اگر فرزندتان یاد نمیگیرد، نگران نباشید
هانیه عالی بخت، کارشناس آموزش ابتدایی در گفت و گو با ایسنا، درباره آموزش در منزل میگوید: در شرایط فعلی و با تعطیلی مدارس، وظیفه تعلیم و تربیت دانش آموزان بین اولیا و مدرسه تقسیم شده و همین تجربه جدید است که باعث شده شاهد مشکلات جالبی در مواجه با برنامه « شاد » و به طور کلی موضوع آموزش در خانه باشیم. البته این مشکلات به ظاهر طنز که در پیامرسانها و شبکههای اجتماعی داغ و پربازدید شده، ریشه در نگرانی والدین برای اوضاع درسی و آینده فرزندانشان دارد و بسیار ارزشمند است.
وی ادامه میدهد: دغدغه این روزهای والدین در باب وضعیت تحصیلی فرزندانشان قابل درک است اما باید توجه کنند که اگر دانش آموزشان در حد انتظارات آنها ظاهر نمیشود، نگران نباشند. چرا که همیشه فرصت برای یادگیری هست و اگر نقص یا ایرادی در این زمینه وجود داشته باشد، طی مدت کوتاهی در اثر کسب تجربه، اصلاح خواهد شد. آنچه در این خصوص مهم و حائز اهمیت است، جلوگیری از بروز صدمات روحی به دانش آموز است زیرا در صورت وجود آسیبهای روحی و روانی، دانش آموز به راحتی از امر آموزش زده میشود و جبران چنین مشکلاتی بسیار سخت و طولانی مدت خواهد بود.
خانوادهها برای نتیجه بهتر این موارد را رعایت کنند
عالی بخت با اشاره به اهمیت آرامش دانش آموز در تاثیرگذاری تدریس میگوید: اعضای خانواده در درجه اول تلاش کنند که فضا را به دور از هرگونه تنش و ناآرامی، برای درس خواندن فرزندشان آماده کنند. همچنین باید در زمان تدریس و انجام تکالیف، عوامل حواس پرتی را از محیط خانه دور کنند تا تمرکز دانش آموز صرفا روی یادگیری مطالب باشد. دومین گام برای بهبود روند آموزش، همسویی با معلم است. والدین در فرآیند آموزش از راه دور، نقش نظارتی و هدایتگری دارند و نبایند در مقابل معلم قرار بگیرند. باید توجه کنیم که قرار نیست در این شیوه از آموزش جای معلم و والدین عوض شود.
این کارشناس حوزه آموزش ابتدایی با تاکید بر لزوم برگزاری مداوم و منظم جلسات اولیا و مربیان، تصریح میکند: برگزاری چنین جلساتی، موجب تعامل و همافزایی بین معلم و والدین میشود که نتیجه آن تسلط بر رفتارها و امور آموزشی دانش آموز است. در چنین جلساتی، با طرح مشکلات و کمبودهای کار از سوی دو طرف، ریزهکاریها و ایرادات مشخص شده و با هماهنگی طرفین، تصمیماتی در جهت رفع آنها اتخاذ میشود.
دانش آموزتان را در فضای مجازی رها نکنید!
هانیه عالی بخت با اشاره به اینکه دسترسی دانش آموز به شبکههای ارتباط جمعی باید محدود و مدیریت شده باشد، میگوید: اینکه امروز موبایل و تبلتهای هوشمند به یکی از ابزارهای اصلی آموزش و تدریس به دانش آموزان تبدیل شده است، به این معنا نیست که میتوانیم آنها را در این فضا رها کنیم. نقش هدایتی و نظارتی خانوادهها در این حوزه کاملا حیاتی و حائز اهمیت است زیرا در صورتی که نتوانند فرزند خود را در این فضا مدیریت کنند، ذهن کنجکاو کودک در این سنین، او را به سمت مسائل حاشیهای خواهد کشید. والدین ملزم هستند که برای استفاده از ابزار هوشمند و دسترسی فرزندانشان به این وسایل، برنامهای منظم و همسو با برنامهریزی دبیران داشته باشند.
برای نتیجه گرفتن از قانون « مادربزرگ » استفاده کنید
عالی بخت با اشاره به یکی از روشهای نوین برای پیشبرد اهداف آموزشی، اظهار میکند: یکی از راهکارهایی که میتواند دانشآموز را به یادگیری و انجام تکالیف ترغیب کند، به کارگیری قانون مادربزرگ است. بر اساس این قانون، دانش آموز پس از انجام وظایف و تکالیف تعیین شده، اجازه دارد به یکی از کارهای مورد علاقهاش بپردازد. به طور مثال «بعد از اینکه تکالیف ریاضی را انجام دادی، میتوانی تلویزیون تماشا کنی.» البته باید توجه داشت که استفاده دائم از این روش نیز توصیه نمیشود و در مواردی که کار خواسته شده از دانش آموز برایش سخت و ناخوشایند است، پیشنهاد میشود.
وی در پایان با اشاره به اینکه استفاده معکوس از این قانون نتیجه منفی دارد، میافزاید: هیچ وقت نباید قانون ذکر شده را معکوس کرد. به عنوان مثال اگر به دانش آموز بگوییم : «اگر قول بدهی که امشب تکالیف ریاضیات را انجام بدهی، الان میتوانی تلویزیون تماشا کنی.»، قانون مادربزرگ را کاملا برعکس کردهایم. در این صورت نه تنها فرزند شما با تماشای تلویزیون انگیزه کافی برای انجام تکالیف تعین شده را پیدا نمیکند، بلکه به خاطر انجام اجباری آنها، حالت سرخوردگی و زده شدن از درس مییابد. به بیان دیگر در این روش، پاداش پس از پایان یافتن کار مورد نظر به کودک داده میشود.
انتهای پیام