این مدل سه‌بعدی که با عنوان «ریه روی تراشه» شناخته می‌شود و اولین مدل آزمایشگاهی از بخش تحتانی ریه انسان است، امکان بررسی مکانیزم‌های بیولوژیکی مختلف و ارزیابی میزان اثرگذاری داروها و روش های درمانی کووید ۱۹ بر ویروس را در اختیار محققان قرار می‌دهد.
این مدل به گونه‌ای طراحی شده است که ویژگی‌های بیولوژیکی بخش تحتاتی ریه‌های انسان را شبیه‌سازی می‌کند.
برای ساخت آن از فناوری سه بعدی و موادی استفاده شده که شباهت زیادی به بافت کیسه های هوایی ریه انسان دارند.
در آزمایشات اولیه این مدل، محققان دریافتند ساختار سه‌بعدی کیسه‌های هوایی این مدل قابلیت رشد سلول‌های انسان را در لایه‌های مختلف فراهم می‌کند و این سلول‌ها سطح مسیرهای هوایی را به طور کامل می‌پوشانند.
همچنین این مدل قادر است تنفس هوا را با بسامدی مشابه تنفس انسان شبیه‌سازی کند.
درک و توسعه روش های درمانی کووید ۱۹ مستلزم آزمایشات بالینی روی انسان است که بسیار زمان‌بر و پرهزینه هستند.
اما با استفاده از مدل‌های آزمایشگاهی بهتر مانند ریه روی تراشه محققان می‌توانند داروها و روش‌های درمانی را با سرعت بیشتری ارزیابی کرده و کاندیداهایی با بالاترین شانس موفقیت را در آزمایشات بالینی مورد تجزیه و تحلیل قرار دهند.
ویروس کرونا عامل بیماری کووید ۱۹ از اواخر سال ۲۰۱۹ در شهر ووهان چین مشاهده و در مدت کوتاهی در همه جهان منتشر شد؛ به طوری که سازمان بهداشت جهانی در اسفند ۹۸ (فوریه ۲۰۲۰) بروز پاندمی (همه‌گیری جهانی) این بیماری را تأیید کرد.
بر اساس آمار رسمی کشورها ویروس کرونا تاکنون حدود ۱۴۶ میلیون نفر را در دنیا به طور قطعی مبتلا کرده و حدود سه میلیون نفر نیز بر اثر بیماری کووید۱۹ جان خود را از دست داده‌اند.
ویروس کرونا با دست آلوده یا عطسه، سرفه و حتی قطرات تنفسی از طریق دهان، بینی و چشم به افراد منتقل می‌شود. تنگی نفس، خستگی و بدن درد، اختلال در بویایی و چشایی و مشکلات گوارشی از جمله علائم بیماری کووید ۱۹ است. بیش از ۸۰ درصد مبتلایان به ویروس نیز دچار بیماری خفیف می‌شوند.
جهش ویروس کرونا در انگلستان، بزریل، هندوستان و آفریقا که موجب افزایش سرایت، بیماری‌زایی و مرگ و میر آن شده، نگرانی‌های جدیدی را در جهان به وجود آورده است.
از ابتدای شیوع ویروس کرونا در کشور (۱۳۹۸) تا کنون ۷۳ هزار و ۹۰۶ از هموطنان جان خود را از دست داده اند.
