امیرحسین امیر جلالی روز دوشنبه در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا گفت: هنر تجسمی معاصر بر مبنای درگیری خودآگاهانه هنرمند با عناصر کاربردی و موتیف های مورد علاقه اش به وجود می آید و هنرمند باید آگاهانه و حساب شده آنها را در اثر به کار گیرد. پژوهش های هر هنرمند، تاثیر بسیار زیادی در روند شکل گیری و نتیجه کارش خواهد داشت و موجب ارتقاء کار او می شود.
وی افزود: کوچکترین بی توجهی و عدم درک صحیح هنرمند از پدیده های پیرامون و دغدغه هایش منجر به بارور نشدن ایده و موجب شعار زدگی و نزول سطح کارش می شود. پژوهش در هنر موجب ارتقاء سطح کیفی و کمی اثر می شود. برخی از هنرمندان تنها پژوهش را معطوف به هنرسرزمین خود می کنند و برخی نیز دامنه پژوهش های خود را گسترش می دهند. به نظرمن اهمیت دادن به تحقیق و پژوهش گویی بالی است که می تواند اثر را به اوج برساند اما باید توجه داشت هیچ وقت با یک بال نمی توان پرواز کرد و هنرمند باید بال دیگر پرواز خود را که استفاده درست از این اطلاعات و بازخورد تکنیکی در اثرش است را نیز پرورش دهد.
این نقاش افزود: متن ها به صورت پیوستار با هم در ارتباط هستند از هم تاثیر می پذیرند و بر هم تاثیر می گذارند. در هنرهای تجسمی نیز این تاثیرگذاری مشهود است. در هنر معاصر دیگر کسی حکمی پیامبر گونه نمی‌تواند صادر کند. به نوعی آثار هنری بر دوش یکدیگر سوارند و از تجربه های یکدیگر وام می گیرند.
جلالی درباره زمینه پژوهش هایش گفت: نوع پژوهش های من براساس دوره های کاری که پشت سر گذاشته ام متفاوت است. هر اثری که خلق می کنم و جهانی که در اثرم جان می گیرد متاثر از تمام موضوعاتی است که ذهن من را مدت ها درگیر کرده و مرا واداشته خواسته یا نخواسته درباره جهانی که درگیر آن بودم تحقیق کنم و با بیان هنری درگیری های ذهنی و دغدغه هایم را بیان کنم.
وی ادامه داد: با این که به صورت جسته و گریخته پژوهش هایی درباره هنرهای تجسمی ایران داشته ام اما قصد دارم بخشی از تمرکزم را معطوف به این کار کنم. بی شک هر هنرمندی با توجه به دغدغه هایش تمرکزش را روی بخش خاصی از تاریخ هنر بیشتر می گذارد. بی شک این تحقیق و کاوش های مداوم است که در شما ایجاد دغدغه و احتمالا شما را به سوی خلق اثر هدایت می کند. هنرهای تجسمی در دوران معاصر بر مبنای تکیه بر خود آگاه شکل می گیرد.
این هنرمند نقاش ادامه داد: پس من باید نقشه از پیش تعیین شده ای را برای پژوهش در هنرهای معاصر برای خود تعریف کنم و براساس این نقشه پیش بروم. البته در گذشته با توجه به فعالیت، در نگاه و سبکی متفاوت تر، نقش خود آگاه در کار بسیار بیشتر بود. به طوری که هیچ وقت نقشه و طرح از پیش تعیین شده ای نداشتم.
جلالی درباره تاثیر بیماری کرونا بر روند کارش گفت: این اپیدمی تاثیر مستقیمی بر روی کار من گذاشت و موجب شد که کلاس های آموزشی من به حالت تعلیق درآید. این موضوع هر چند که در میزان درآمد من تاثیر گذاشت اما زمینه ای را فراهم کرد که بخش عمده وقتم را روی کارهای خودم بگذارم. کرونا موجب شد که من کارگاهم را به خانه منتقل کنم و بیشتر کار کنم. در این دوران حدود ۵۰ نقاشی خلق کردم. این در خانه بودن و به تبع آن در خود بودن باعث درک تجربه های بسیار گران سنگ و مفیدی برایم بود.
او درباره نمایش آثار اخیرش گفت: امیدوارم بتوانم آثارم را در گالری که فضای نمایشگاهش و زمینه فعالیتش متناسب با آثارم است وارد گفت وگو شوم و شرایط نمایش آثارم فراهم شود. اگر چنین امکانی برایم فراهم نشود بی شک آثارم در یک گالری مجازی به نمایش و فروش خواهم گذاشت.
