خبرگزاری فارس مازندران ـ زری طاهری پرکوهی|در این روزها اگر نیازمندان واقعی را از بین این مردم جدا کنیم تعدادشان کم نیست، چقدر زیبا می‌شد اگر همه نیازمندان را شناسایی کرده و گرد فقر و نیازمندی را از چهره‌شان پاک می‌کردیم، شاید امکان ندارد ولی توجه به فقرا به‌طور گمنام آن هم در روستایی زیبا ولی دوردست تا حدودی این صدای مهیب را خفه می‌کند.
*وقتی پای گمنامان به میان می‌آید
جلیل درویش جوانی ۳۷ ساله اهل نوشهر است که حدود چهار سال با فقر مردم نوشهر و چالوس مقابله می‌کند، در این مسیر برای خودش گروهی با عنوان یاران گمنام تشکیل داده، در این خصوص در گفت‌وگو با فارس اظهار می‌کند؛ چند سالی را تهران زندگی کردم ولی بعدش به شهرم برگشتم، دیدم چقدر مردم این مناطق مشکل دارند و ما بی‌خبریم، گویی فقر پشت درختان سرسبز شهرم پنهان شده است.
وی با اشاره به اینکه اقدام به تاسیس مرکز نیکوکاری یاران گمنام کرده است، می‌گوید؛ با خودم گفتم شاید بتوان برای کم کردن مشکلات مردم به‌خصوص روستاییان در بالادست کاری کرد، از این گفتم یک دست صدا ندارد و یک گروه ۲۰ تا۵۰ نفره تشکیل دادم، گفتم می‌توانم در کنار شغلم در دفتر طراحی پروژه‌های عمرانی برای حضور فعال در خیریه وقت بگذارم.
*ورود داوطلبانه حدود ۵۰۰ خیر
درویش اضافه می‌کند؛ مرکز که افتتاح شد جذب خیران خود به خود صورت گرفت و بر تعدادشان اضافه شد تا جایی که الان حدود ۵۰۰ خیر داریم، مردم اعتماد کردند چون دیدند که ما آمدیم تا باری از روی مردم برداریم، الان حدود ۱۱ ماه است که با شناسایی نیازمندان در ییلاق‌های بخش کجور و بالادست نوشهر در ارائه خدمات در حوزه‌های مختلف به این مردم هستیم.
مسؤول گروه جهادی و خیریه یاران گمنام، یادآور می‌شود؛ همیشه این وظیفه شرعی و انسان‌دوستانه بر گردنم را حس می‌کردم اعتقاد دارم، ما بارها در خصوص مشکلات مردم صحبت کردیم ولی زمان آن رسیده که قدمی برداشته شود آن هم نه تنها در شهر خودمان بلکه شاید بتوانیم به همه دنیا خیر برسانیم.
*گویی کمک به کودکان دلنشین‌تر است
این نیروی جهادی می‌گوید؛ در روستاهایی همچون چهارباغ و انگوران، وقتی چهره خسته و نیازمند مردم را می‌بینیم دل‌مان می‌خواهد برایشان از جان و دل مایه بگذاریم، دیدن چهره معصوم و نیازمند کودکان و نوجوانان که آینده‌سازان این مملکت هستند موجب شد تا ایده‌ای در خصوص تقویت بعد آموزشی به ذهن‌مان برسد و طرح ویژه دانش‌آموزی را اجرایی کنیم.
وی خاطرنشان می‌کند؛ در راستای اجرای این طرح با برعهده گرفتن ایاب و ذهاب دانش‌آموزان بی‌بضاعت و داوطلب به‌صورت دوره‌ای با تعداد محدود برایشان کلاس خصوصی تقویتی با حضور خیر معلم‌ها در دفتر مرکز نیکوکاری برگزار کردیم، در این طرح که مدت دو ماه است استارت خورده بیش از ۱۴۰ دانش‌آموز از پایه اول تا دوازدهم شرکت کردند.
درویش با اعلام اینکه ما فقط در بخش کجور حدود ۲ هزار نیازمند شناسایی کردیم، بیان می‌کند؛ از بین ۷۰ روستای این بخش و ۴۰ روستای چالوس، ما توانستیم حدود ۳۵۰ نیازمند را به خیریه متصل کنیم، به‌طوری که از تهیه لباس گرفته تا رفع نیازمندی‌های شخصی این خانواده‌ها وارد عمل شدیم، همچنین در خصوص برخی از این‌ها که در معرض آسیب بیشتری قرار دارند از روانشناس و مشاور خانواده کمک گرفتیم.
*گمنام می‌مانیم، فقرا ما را نمی‌بینند
هیأت مدیره خیریه یاران گمنام نوشهر با اشاره به اینکه کمک به رفع خیر به‌خصوص توجه به کودکان برای‌مان دلنشین است، می‌گوید؛ ما نام گروه خود را یاران گمنام انتخاب کردیم دلیلش هم این است که خواستیم برای فقرا گمنام باشیم، الان فقط خیران ما را می‌شناسند ولی نیازمندان نه، آنها فقط یک شماره از خیریه دارند که ممکن است هر کسی پشت خط باشد، دیگران برایشان بسته مومنانه می‌برند نه خودمان...
*۳۰ شب ۳۰ افطاری هر شب به ۸۰۰ خانواده
وی با اشاره به اینکه با شیوع کرونا بحث اطعام مهدوی را آغاز کردیم، اضافه می‌کند؛ در ماه مبارک رمضان یکی از ۳۱۳ مرکز نیوکاری پخت افطاری بودیم و تقریبا هر شب برای حدود ۸۰۰ نفر افطاری می‌بریم، یعنی نیازمندان ۳۰ شب نگران تهیه افطار خود نیستند.
درویش در پایان به اقدامات دیگر این مرکز اشاره می‌کند و می‌گوید؛ ما در زمان بحران همچون سیل به کمک مردم اهواز رفتیم برایشان لباس بردیم، همچنین در بلوچستان حاضر شدیم، برای مردم نیک‌شهر حدود ۵۰ تن آرد بردیم چرا که آرد از اصلی‌ترین مواد غذایی آن منطقه است، به چابهار رفتیم برای کودکانی که حتی دمپایی نداشتند دمپایی و اسباب‌بازی خریدیم، برای تامین جهیزیه نیز وارد عمل شدیم و در نهایت اینکه تا جایی که بتوانیم به رفع هرگونه مشکلی در شهر، استان و یا کشور می‌پردازیم...
به گزارش فارس؛ این جوانان از دل همین مردم به رفع نیاز فقرا می‌پردازند، زیباست ولی کافی نیست، چرا که مشکلات امروز مردم فراتر از این حرفاست، کاش مسؤولان هم فقر را حس می‌کردند سری هم به خانه‌های قدیمی نیازمندان می‌زدند تا همگام با این جوانان و خیران برای همیشه فقر را از بین می‌برند یا اینکه خود این مردم چهره واقعی تنگ‌دستی را نمایان می‌کردند.
انتهای پیام/۸۶۰۴۸/ج/ر
