در این روش که حاصل تلاش گروه تحقیقاتی دانشکده مهندسی مواد و متالورژی دانشگاه تهران به سرپرستی دکتر سعیدرضا الله کرم است، اندازهگیری نویز توسط آنالیز نوسانات خود به خودی پتانسیل و جریان الکتروشیمیایی برای فلز در حال خورده شدن و در شرایط غیر پلاریزه انجام میشود.
به گزارش روز شنبه دانشگاه تهران الله کرم در خصوص اهمیت این ابداع با بیان اینکه، خوردگی در صنایع یکی از بزرگترین معضلاتی است که منجر به تحمیل هزینههای گزاف سالیانه و در بعضی موارد اتفاقات ناگوار جانی و زیستمحیطی در کشور میشود، افزود:یکی از مهمترین منابع خسارت در صنایع نفت و گاز، خطوط انتقال و مخازن است.
وی ادامه داد:ایران با داشتن بیش از یکصد هزار کیلومتر خطوط لولههای انتقال نفت، گاز، آب یکی از پر ازدحام ترین مناطق جغرافیایی از نظر خطوط لوله در میان کشورهای منطقه است.
استاد مهندسی مواد و متالوژی پردیس دانشکدههای فنی دانشگاه تهران با اشاره به اینکه، اصولاً پدیده نویز الکتروشیمیایی به عنوان ماهیت تصادفی فرآیند خوردگی در نظر گرفته میشود، افزود:این تغییرات بصورت کاملاً موضعی ناشی از سرعت حرکت سیال و تغییرات دما و pH و همچنین ترکیب شیمیایی سیال، باعث کاهش خواص فیزیکی و در نتیجه مقاومت به خوردگی فلز میشود و با تولید نویزهایی در پتانسیل و جریان فلز در فرکانسهای بسیار پایین سبب بروز خوردگیهای موضعی نظیر حفرهدار شدن می شوند.
وی ادامه داد: از منظر دیگر جوانهزنی و رشد حفرات و شکست لایههای محافظ سطحی نیز میتواند منشأ تولید نویزهای الکتروشیمیایی باشد. لذا در روش اندازهگیری این نوسانات میتوان به ماهیت خوردگی، بالاخص خوردگیهای موضعی بعنوان مؤثرترین عوامل تخریب تجهیزات و مخصوصاً خطوط انتقال پی برد.
این فعال عرصه فناوری اضافه کرد:علاوه بر این، دیگر روشهای پایش برای تشخیص خوردگیهای موضعی، بسیار محدود و بسیار هزینهبر است.
سرپرست تیم تحقیقاتی ابداع جدید استفاده از روش «نویز الکتروشیمیایی» برای کنترل خوردگی و پایش خطوط لوله های نفت و گاز در خصوص کاربردهای این روش ادامه داد: از مهمترین کاربردهای روش اندازهگیری نویز الکتروشیمیایی میتوان به پایش و کنترل خوردگی، تعیین مکانیزمهای خوردگی، مطالعه فرایندهای خاص خوردگی و بهینهسازی میزان تزریق مواد بازدارنده جهت کنترل خوردگی اشاره کرد.
اللهکرم افزود: از این روش که تجهیزات اندازهگیری آن بهطور کامل در ایران و توسط تیم دانشگاهی طراحی و ساخته شده برای نخستین بار بصورت برخط (on-line)جهت بهینهسازی میزان تزریق مواد بازدارنده و همزمان کنترل خوردگی خط انتقال گاز از فاز ۶ به فاز ۱۰ شرکت پارس جنوبی در عسلویه و همچنین در پالایشگاه سرخون و قشم استفاده شده است.
این طرح تحقیقاتی از سال ۱۳۹۲ شروع شده که با طراحی و ساخت دستگاه استفاده از آن در خطوط انتقال گاز آغاز شده است.