وی ادامه داد: کاراته ایران با تمام سختی‌ها تا الان موفق به کسب 4 سهمیه شده که نتیجه خوبی است. اگر کاتا را کنار بگذاریم، از 6 سهمیه کومیته تا امروز 4 سهمیه را گرفته‌ایم و از معدود کشورهایی هستیم که این تعداد سهمیه کسب کرده است. با توجه به پتانسیل کاراته ایران چیزی غیر از این انتظار نمی‌رفت و امیدوارم در پاریس نیز 2 سهمیه باقی‌مانده را کسب کنیم و با سهمیه کامل در المپیک حضور داشته باشیم.
مربی سابق تیم ملی کاراته در خصوص پیش‌بینی عملکرد مهدی‌زاده در مسابقات کسب سهمیه پاریس گفت: نه به خاطر رابطه نزدیک با مهدی‌زاده بلکه به خاطر شناخت از توانایی‌های او، اعتقاد دارم حیف است کاراته‌کایی مانند مهدی‌زاده با این پتانسیل، روحیه و انرژی در المپیک نباشد. اگر مهدی‌زاده کارش برای کسب سهمیه به مرحله آخر کشیده شده، باید دلایل آن را در داخل کشور جستجو کنیم.
کتیرایی افزود: مهدی‌زاده با توجه به پتانسیل خود خیلی زودتر باید سهمیه را کسب می‌کرد و کسانی که دستی بر آتش دارند به خوبی می‌دانند چه اتفاقات و تحرکاتی باعث شد کار به اینجا کشیده شود. نمی‌خواهم در این مقطع حساس تمرکز امیر، کادرفنی و فدراسیون را به هم بزنم و دوست دارم مهدی‌زاده در زمان باقی مانده تا پاریس با فراغ بال تمرین و سهمیه را کسب کند. هیچ کسی شایسته‌تر از امیر برای کسب سهمیه نیست و باید همه دعا و کمک کنند و پشت امیر و کاراته ایران باشند تا سهمیه و مدال المپیک برای کاراته و ورزش ایران کسب شود.
وی در مورد اینکه تنها از میان پورشیب و گنج‌زاده یک نفر المپیکی خواهد شد، گفت: این دو قهرمان ما ماراتن بسیار سنگینی را داشتند و در عین رفاقت با یکدیگر، رقابت سنگینی نیز داشتند که تا الان نیز ادامه دارد. اینکه تنها یک نفر از این دو قهرمان المپیکی خواهند شد از معایب قوانین و برنامه‌ریزی فدراسیون جهانی کاراته است.
دارنده دو مدال طلای بازی‌های آسیای خاطرنشان کرد: همیشه در رشته‌های مختلف به گونه‌ای برنامه‌ریزی می‌کنند که بهترین‌های آن رشته در المپیک حضور داشته باشند، چرا که ویترین هر رشته‌ای المپیک است. متاسفانه برنامه‌ریزی فدراسیون جهانی باعث شده از بین دو قهرمان خوب کشورمان یک نفر به المپیک برود. در هر صورت برای هر دو نفر آرزوی موفقیت می‌کنم و هر کدام از این دو قهرمان که المپیکی شد باید به او کمک کنیم.
کتیرایی در خصوص حمایت‌های خود از تیم ملی کاراته در سالیان اخیر گفت: عقیده و ایمان من این است که خود کاراته مهم است. دوران قهرمانی و مربیگری گذرا و کوتاه است، اما مهم کاراته ایران است. اگر ما خود را از پیشکسوت، صاحب نظران و بزرگان کاراته می‌دانیم باید در هر شرایطی از کاراته حمایت کنیم تا برای نسل‌های بعد باقی بماند.
دارنده دو مدال برنز جهان در پایان به تسنیم گفت: آیا مدال‌های سالیان اخیر کاراته را به حساب شخص گذاشتند؟ در سال‌های اخیر هر جا رفتم «پُز» موفقیت‌های کاراته را دادم و این در حالی است که اگر کاراته مدال نمی‌گرفت سرافکندگی آن برای همه بود. کاراته توانسته سری در میان سرها داشته باشد و افتخار آن نیز برای همه بوده است. همیشه از تیم ملی حمایت کردم و این را وظیفه خود می‌دانم. هر جا نیز مشکلاتی را احساس کردم با شهرام هروی تماس گرفتم و خصوصی آن را در میان گذاشتم. امیدوارم روزی برسد که کاراته ما از منیت خارج و همه ما شویم.
