زیر دریاعصر ایران؛ مجله تصویری سلاح - مفقود شدن تفنگ یک سرباز مساله ای مهم محسوب می شود، از این رو، می توان تصور کرد که مفقود شدن یک سلاح هسته ای می تواند چه شرایطی را ایجاد کند.

در ادامه با هفت سلاح هسته ای ارتش آمریکا که مفقود شده و حتی در چند مورد هرگز پیدا نشدند، بیشتر آشنا می شویم.

1956: هواپیمای بی-47 با دو کپسول هسته ای ناپدید می شود

نخستین داستان این فهرست همچنان یکی از اسرارآمیزترین نمونه ها تا به امروز است زیرا هیچ نشانه ای از بقایا، سلاح ها یا خدمه هواپیما پیدا نشده است.
یک فروند هواپیمای بی-47 استراتوجت با دو سلاح هسته ای در دهم مارس 1956 از پایگاه نیروی هوایی مک‌دیل در فلوریدا به مقصد مراکش پرواز می کند.

در شرایطی که دو سوخت گیری هوایی در مسیر پرواز برنامه ریزی شده بود اما با گم شدن هواپیما، سوخت گیری دوم هرگز انجام نشد. حتی تشکیل یک تیم جستجوی بین المللی نیز نتیجه ای در یافتن بقایای این هواپیما به همراه نداشت و ارتش آمریکا در نهایت این جستجو را متوقف کرد.

1958: هواپیمای بمب افکن آسیب دیده سلاح هسته ای خود را نزدیک جزیره ای در جورجیا به دریا می اندازد

در پنجم فوریه 1958، هواپیماهای بمب افکن بی-47 حامل سلاح های هسته ای فلوریدا را ترک می کنند تا در یک ماموریت تمرینی بمباران شهری در روسیه را شبیه سازی کرده و سپس، این مکان را بدون این که شناسایی شوند، ترک کنند. اما یکی از بمب افکن ها و هواپیماهای رهگیر بر فراز ساحل جورجیا با هم برخورد می کنند.

خلبان هواپیمای رهگیر ایجکت می کند و خدمه بمب افکن تلاش می کنند تا همراه با بمب فرود بیایند، اما موفق به انجام این کار نمی شوند. آنها پیش از فرود مجبور می شوند تا بمب هسته ای خود را به درون اقیانوس رها کنند. از آنجایی که برای ماموریت تمرینی تغییراتی در بمب ایجاد شده بود، بمب مفقود شده فقط دارای یک توده زیربحرانی از اورانیوم-235 بود و نمیتوانست موجب انفجار هسته ای شود.

1961: دو بمب هسته ای که می توانستند کارولینای شمالی را به یک خلیج تبدیل کنند

در بیست و چهارم ژانویه 1961، یک فروند هواپیمای بی-52 حامل دو بمب هسته ای مارک 39 که هر کدام 253 برابر قوی‌تر از "پسر کوچک" (بمبی که در هیروشیما منفجر شد) بودند در طوفان گرفتار شد. در این گیر و دار هر دو بمب به سمت زمین  می افتند تا زمینه یک فاجعه بزرگ شکل بگیرد؛ اما بمب نخست در شرایطی که همراه چتر نجات خود از یک درخت آویزان بود، پیدا می شود.
سوئیچ ایمنی بمب در موقعیت مناسب قرار داشته و بمب به سلامت فرود آمده بود. انفجار این بمب می توانست خلیجی بسیار بزرگ را در کارولینای شمالی ایجاد کند.

سوئیچ بمب دیگر در وضعیت مسلح قرار داشت، اما به دلایلی که هیچ کس نمی داند انفجاری صورت نگرفته و جان صدها هزار نفر نجات یافت.

1965: خلبان، هواپیما و بمب هسته ای بی43 نیروی دریایی ارتش آمریکا از دست می روند

در تاریخ پنجم دسامبر 1965، یک فروند هواپیمای ای-4 اسکای‌هاوک طی یک رزمایش نظامی، ناو هواپیمابر یواس‌اس تیکوندروگا را همراه با یک بمب هسته ای بی43 ترک می کند. این هواپیما طی مدت کوتاهی پس از برخاستن از ناو سقوط کرده و به عمق 16 هزار فوتی آب می رود. وضعیت این سلاح هسته ای همچنان نامشخص است. فشار در اعماق آب ممکن است برای انفجار یک بمب کافی باشد و عمق زیاد آب تشخیص آن را دشوار کند.

اگر این بمب هسته ای هنوز سالم باشد، یافتن آن تقریبا غیر ممکن است زیرا تعداد کمی از شناورهای زیرسطحی می توانند تا این حد پایین بروند.

1966: برخورد هواپیمای بی-52 با هواپیمای کی‌سی-135 موجب رها شدن چهار بمب بر فراز اسپانیا می شود

در هفدهم ژانویه 1966، یک فروند هواپیمای بی-52 برای سوخت گیری هوایی به یک فروند هوایپمای کی‌سی-135 نزدیک می شود، اما برخورد این دو هواپیما مرگ خدمه هواپیماها را به دنبال دارد. هواپیمای بی-52 همراه با چهار بمب حرارتی هسته ای بی28 نزدیک یک دهکده ماهیگیری به نام پالومارس در اسپانیا سقوط می کند. سه بمب طی 24 ساعت پس از سقوط هواپیما بازیابی می شوند ولی این اتفاق موجب آلوده شدن زمینی به مساحت بیش از دو کیلومتر مربع با پلوتونیوم می شود.
بمب چهارم در اقیانوس سقوط کرده بود. نیروی دریایی ارتش آمریکا تقریبا 100 روز وقت صرف کرد تا موقعیت بمب چهارم را شناسایی کرده و آن را بازیابی کند.

1968: سقوط هواپیمای بی-52 به مفقود شدن یک سلاح هسته ای زیر یخ های قطب شمال منجر می شود

همانند سقوط در پالومارس اسپانیا، در بیست و یکم ژانویه 1968 سقوط یک فروند هواپیمای بی-52 موجب رها شدن چهار بمب هسته ای بی28 در یخ های قطب شمال می شود. این سقوط در گرین لند رخ می دهد و حداقل سه بمب منفجر می شوند. ماموران رسیدگی بیشتر این قطعات را بازیابی می کنند، پیش از آن که دریابند هیچ چیزی از بمب چهارم نیافته اند.

طی جستجوهای صورت گرفته یک تکه یخ سیاه شده با رد بندهای چتر نجات در آن شناسایی می شود. تیم بازیابی بمب حدس زدند که بمب موجب ذوب شدن یخ شده است. سپس، باقیمانده بمب در آب های قطب شمال فرو رفته و غرق شده است. این بمب همچنان مفقود است و به عنوان نمونه ای غیرقابل بازیابی فرض می شود.

1968: زیردریایی یواس‌اس اسکورپیون غرق می شود

گم شدن زیردریایی تهاجمی یو‌اس‌اس اسکورپیون که از انرژی هسته ای نیرو می گرفت در پنجم ژوئن 1968 اعلام شد. این مساله به ویژه برای نیروی دریایی ارتش آمریکا نگران کننده بود زیرا زیردریایی اسکورپیون پیش از ناپدید شدن در تعقیب یک گروه پژوهشی روسی بود. زمانی که زیردریایی اسکورپیون مفقود شد، دو اژدر ضد زیردریایی مارک 45 را حمل می کرد.

لاشه این زیردریایی در اکتبر 1968 کشف شد و همچنان در کف اقیانوس اطلس در عمق 3,000 متری قرار دارد و دلیل غرق شدن آن نامشخص است. به نظر می رسد اژدرها همچنان سر جای خود قرار دارند، اما نیروی دریایی ارتش آمریکا این را به طور قطعی تایید نمی کند. بازیابی اژدرها بسیار چالش برانگیز است، از این رو، نیروی دریایی سطوح تشعشع در منطقه را کنترل می کند. تاکنون هیچ نشانه ای از نشت از اژدرها یا راکتور هسته ای زیردریایی دیده نشده است.

بیشتر بخوانید:

*اطلاعاتی از نسل بعدی جت جنگنده نیروی هوایی ارتش آمریکا(+عکس)

*تاریخ تسلیحات در جهان/ تانک لیزری شوروی (+عکس)

*تجهیزات جالب یک خلبان؛ از زیرپوش تا حلقه ازدواج! (+عکس)

*برنامه‌ریزی پنتاگون برای استفاده از موشک حرارتی هسته‌ای تا سال 2025 (+عکس)