شهاب محسنین طراح اسباب بازی در گفتوگو با خبرنگار مهر گفت: در حال حاضر بازیهای انتزاعی را در دست طراحی دارم که کارت یا تاس ندارند و به نوعی گیم فیکیشن هستند که از طریق بازی مخاطب اطلاعاتی را در زمینه فرهنگ، هنر، تاریخ، ادبیات و… فرا میگیرد که از جمله این بازیها «شهر خلاق رشت»، «بهداشت و آشنایی با پروتکل بهداشتی برای کرونا»، «بازی برای گردشگری، درباره مقبرهای تاریخی و میراث فرهنگی»، «آتشنشانی در دنیا» و… هستند.
او درباره اینکه از ۱۰ سالگی فعالیتاش را در حوزه طراحی اسباببازی شروع کرده و سال ۱۳۸۰ اولین بازی خود را در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به ثبت رسانده، اظهار کرد: در زمینه طراحی اسباببازی از ۱۰ سالگی علاقه من بود و در آن دوران جریانات خیلی با امروز متفاوت بود زیرا با توجه با امکاناتی همچون چوب و نقاشی به طراحی میپرداختیم که رفته رفته سعی داشتم طراحی بزرگتری انجام دهم و اولین بردگیم خط نقطه در دنیا را در سال ۱۳۸۰ طراحی کردم و از سوی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان منتشر شد.
محسنین ادامه داد: اما با توجه به اینکه بازی را طراحی کرده بودم کانون پرورش فکری خیلی از بازی من حمایت نکرد حتی میتوانست اعلام کند که ما در دنیا اولین بازی خط نقطه دنیا را ساختهایم. از همینرو من هم ارتباطام را با این ارگان قطع کردم و باز ارتباط برای بازی ارچین از سر گرفته شد و بازی زاغ و کلاغ هم که برگرفته از داستانهای کهن است را با کانون کار کردم اما در ادامه احساس میکنم که نمیتوانم با شرایطی که ایجاد کردهاند با آنها فعالیت داشته باشم.
او درباره کشورهایی که سرآمد در حوزه طراحی اسباببازی هستند، گفت: در دنیا ۵ تا ۱۰ کشور هستند که قابلیت طراحی یونیک و مکانیزم منحصر به فرد بازی فکری را دارند باقی کشورها دنبالهرو و کپی کار هستند. ایران هم در خاورمیانه در طراحی و تولید بازیها یکهتازی میکند اما باز هم ۷۰ یا ۸۰ درصد بازیها کپی یا اقتباسی از بازیهای خارجی است و هنوز مکانیزمی تخصصی در این حوزه ندارد.
این طراح اسباب بازی درباره فرهنگسازی در حوزه صنایع فرهنگی اظهار کرد: زمانیکه برای معرفی و طراحی بازیها به سازمانها و ارگانهای فرهنگی مراجعه میکنم این برداشت را ندارند که قرار است فعالیت فرهنگی صورت بگیرد گویی برای صِرف گرفتن بودجه به آنجا رجوع کردم و این پیشفرض اشتباه در میان آنان جا افتاده است. در حالیکه ما سعی داریم در این زمینه فرهنگسازی کنیم. به اعتقاد من باید این دیدگاه از میان برداشته شود و برای طراحی اسباببازی کانالی را به عنوان تجاریسازی و فرهنگسازی باز کنند.