شرایط صادرات و مبادلات تجاری ایران با سایر کشورهای دنیا به علت تحریم های ناجوانمردانه آمریکا علیه کشور و گاها سیاست های اشتباه مبادی قانون گذار با مشکلات و کاهش روبرو شده است. از طرف دیگر شیوع ویروس کرونا و بسته شدن مرز های کشور برای بازه زمانی چند ماهه نیز این رکود و کاهش را دو چندان کرد.
کرونا موجب شد تا صادرکنندگان کشور نیز با مشکلات فراوانی مواجه شوند و بار بزرگی از مشکلات به مشکلات و موانع قبلی اضافه شود.
حال چشم و امید صادرکنندگان به انتخابات ریاست جمهوری و تغییر دولت است تا شاید به واسطه ورود نگاه ها و تفکرات جدید به حوزه سیاست و تجارت خارجی کشور، اوضاع این عرصه کمی بهتر شود.
در همین رابطه خبرنگار سرویس تجارت گسترش نیوز گفت و گویی را با محمود نجفی سهی عضو هیئت رئیسه اتاق بازرگانی سمنان ترتیب داده است که در ادامه مطالعه خواهید کرد. با گسترش نیوز همراه باشید.
نجفی در ابتدای این گفتگو اظهار داشت: بهترین اقدامی که دولت برای صادرکنندگان انجام داد این بود که خود را تسلیم صادرکنندگان کرد تا آنها برای ارز خود تصمیم بگیرند. به غیر از این مورد دولت نتوانست در حوزه بازارهای صادراتی اقدام مثرثمری انجام دهد. صادرات و واردات تا حدود زیادی تابع روابط سیاسی است. متاسفانه روابط سیاسی کشور ما با دنیا روابط سازنده و مثبتی نبوده است. اگر هم صادرکننده ای موفق شده که صادراتی داشته باشد بدون شک حاصل زحمات خود و مجموعه تحت مدیریتش بوده است و دولت هیچ کمکی به او نکرده است.
وی افزود: در خصوص واردات نیز ما نه ارز آنچنانی داشتیم و نه فعالیت های اقتصادی و تولیدی ما آنقدر رونق داشت که نیاز به ماشین آلات و توسعه تجهیزات داشته باشیم. مقام معظم رهبری به درستی شعار سال های گذشته را رونق تولید و جهش تولید انتخاب کردند ولی متاسفانه دولت در این خصوص اقدام مثبتی انجام نداد.
لازم به ذکر است که ما در شرایط فاز اول تولید متوقف شده بودیم. به عبارتی تولیدکننده توان ایفای تعهدات خود مانند حقوق و بیمه کارگران و هزینه های جاری را نداشت. در نتیجه نه تنها رونق و جهشی نیز صورت نگرفته که حتی تولیدی نیز انجام نشد.
عضو هیئت رئیسه اتاق بازرگانی سمنان در بخش دیگری از صحبت های خود به تشریح بزرگترین چالش ها و مشکلات پیرامون صادرکنندگان پرداخت و گفت: بازارهای صادراتی بازارهایی بلندمدت هستند که به راحتی به دست نمی آیند. صادرکننده قبل از آغاز فرآیند صادرات به این بازارها هزینه و زحمت زیادی را متقبل می شوند. پس از کسب بازار هدف صادراتی حفظ آن بازار از اهمیت بیشتری برخوردار است. متاسفانه از آنجا که ما روابط دیپلماتیک و سیاسی خوبی با اکثر کشورهای جهان نداریم صادرکنندگان ما در کسب و حفظ بازارهای صادراتی با مشکلات فراوانی روبرو هستند.
نجفی با بیان اینکه اگر برخی از صادرات ها را انجام نمی دادیم به نفع خودمان بود، افزود: ما کشور کم آبی هستیم. ما می توانستیم به جای کشت گندم اقدام به واردات آن کنیم و با آبی که قرار بود با آن گندم بکاریم گوجه و هندوانه بکاریم و آن ها را صادر کنیم. به عقیده من صادرات به کشورهای همسایه، صادرات پایداری نیست چرا که با کوچکترین اتفاق سیاسی و اقتصادی از فضای همکاری و تعامل پا پس می کشند. در نتیجه تا مادامی که ما مسائل سیاسی و بین المللی خود با دنیا را حل نکنیم نمی توانیم تجارت موفقی نیز داشته باشیم.
این فعال تجاری در ادامه به تاثیر شیوع ویروس کرونا بر میزان صادرت کشور اشاره کرد و گفت: متاسفانه باید اذعان داشت ضربه ای که بی برنامگی در تولید بر پیکره صادرات و تجارت کشور وارد کرد، کرونا وارد نکرد. اکثریت قریب به اتفاق فعالان تجاری و اقتصادی کشور بر این باورند که حدود ۸۰ درصد از مشکلات موجود کشور به مسائل داخلی مربوط است و تنها ۲۰ درصد از آن خارجی است. اگر دولت ها از دیرباز تا کنون به تولید توجه ویژه ای داشتند وضعیت و شرایط امروزی به وجود نمی آمد.
عضو اتاق بازرگانی سمنان به اشاره به در پیش بودن انتخابات ریاست جمهوری در خرداد ماه، تاکید کرد: دولت جدید حتما باید در روابط بین المللی کشور تغییر روشی در نظر بگیرد. البته این گفته من به این معنی نیست که فرش قرمز برای برخی کشورها پهن کنیم. به عنوان مثال در حوزه خودرو کشور ما دوبار مرتکب اشتباه شد و برای فرانسوی ها فرش قرمز پهن کرد. آن ها هر زمان که خواستند آمدند و هر زمان که خودشان تصمیم گرفتند از صنعت خودروسازی ایران خارج شدند. من اعتقاد دارم تا جایی که توان تولید داخلی اجازه می دهد نباید به هیچ کشور دیگری وابسته باشیم.
وی افزود: هم مجلس و هم دولت آینده باید ضمن تسهیل روابط بین المللی برای فعالیت های اقتصادی مولد برنامه ریزی های کوتاه مدت و بلندمدت تدوین کنند. متاسفانه امروز هیچ برنامه ای برای تولید در کشور وجود ندارد. تولیدکننده های ما در شرایط کنونی در بلاتکلیفی بزرگی به سر می برند. چرا که نمی دانند تا سال آینده تولید دارند یا خیر؟امروزه یکی از نگرانی های بزرگی که برای تولیدکننده ایجاد شده است قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین است. تولیدکنندگان نگران هستند که مبادا چین تمام تولیدات کشور را بر عهده بگیرد.
نجفی در پایان گفت: اگر این اتفاق رخ دهد دیگر هیچ رقابتی در میان نخواهد بود و می توان اعلام کرد که تولیدکننده ایرانی وجود نخواهد داشت.
