این پرونده خبرآنلاین، پیشکشی ست به مناسبت روز بیست و هشتم « ماهِ » خواندن «او».
اگر لذّتِ ترک لذّت بدانی...
«گرچه ره تاریک است،
و پر از وسوسه شیطانی است،
لیک...خورشید هدایت با توست
گام «اخلاص» تو را می باید، تا به منزل برسی.
کوله باری بردار،
زاد و ره توشه ای از «صبر» و «یقین»
زرِهی از «تقوا»
مشعلی از «ایمان»
راه...جز با قدم «صدق» نمی گردد طی.»
* * *
به «خواسته ها» رسیدن
کرامت، در آنست که انسان به خواسته هایش برسد.
«مسائل» انسان، اگر برآورده نشود، و اهداف انسانی بشر، اگر تحقّق نیابد، نوعی وازدگی و سستی و تهاون پیش می آید.
آنچه را «می خواهیم»، باید در طلبش بکوشیم، تا به آن برسیم. از خداوند خواسته ایم که با احضار آن خواسته ها، ما را مورد اکرام و گرامیداشت قرار دهد و ما را در رسیدن به نیازها و خواسته هایمان توفیق دهد.
در اینجا «وسیله» هم لازم است.
راه به سوی خدا، به اندازه شمار همه افراد است:
(اَلطُّرُقُ اِلَی اللّه ِ بِعَدَدِ نُفُوسِ الخَلائِق)
ولی از کدام راه باید رفت که زودتر رسید؟!
کدام وسیله، ما را به خدا، نزدیک تر می کند؟
«شهادت، یک راه میان بر است که انسان را به خدا می رساند». پس، شهادت هم، یک «وسیله» است برای «قرب».
قرب به خدا، هدف است.
از طریق عمل صالح و تقوا می توان به خدا رسید. نیز، از طریق ایثار و گذشتن از مال و جان!
بیراهه رفتنها، دور افتادنها، از قافله عقب ماندنها، به خواب رفتنها، همه آفت سلوک است. باید راه راست رفت. نزدیکترین راه، «صراط مستقیم» است. همچنان که نزدیک ترین فاصله میان دو نقطه را «خط مستقیم» گویند.
شرح دعای روز بیست و هشتم ماه مبارک رمضان به قلم استاد جواد محدثی
/6262
