به گزارش الف، در حال حاضر «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی با بحران‌های متعددی-از ناکامی در تشکیل کابینه گرفته تا درگیری در پرونده‌های فساد مالی که ممکن است برای سال‌های طولانی او را پشت میله‌های زندان بیندازد محاصره شده است. از سوی دیگر اختلاف سران صهیونیست در زمینه پرونده سیاسی این رژیم همچنان ادامه دارد و کارشناسان اسرائیلی بارها درباره وقوع جنگ داخلی در سایه خشم شهرک‌نشینان هشدار داده‌اند.
حتی امضای توافق‌نامه‌های عادی‌سازی میان رژیم صهیونیستی با رژیم‌های مرتجع عربی نیز نتوانست کمکی به حل مشکلات ساختاری اسرائیل و مشروعیت‌بخشی به آن کند؛ همانطور که «سید حسن نصرالله» دبیر کل حزب‌الله لبنان در سخنرانی اخیر خود این چالش‌های رژیم صهیونیستی را نشانه‌های افول و محو شدن آن توصیف کرد.
علاوه بر آن در زمینه سیاست خارجی، اقدام آمریکا به عنوان مهم‌ترین هم پیمان رژیم اسرائیل برای بازگشت به توافق هسته‌ای با ایران، موجی از نگرانی را در محافل صهیونیستی به وجود آورده و حتی هیئت ارشد اسرائیلی که اخیرا برای گفتگو درباره توافق هسته‌ای ایران با هدف جلوگیری از احیای توافق مذکور به واشنگتن سفر کرده بود، پاسخ رضایت‌بخشی از آمریکایی‌ها دریافت نکرد.
در این بین از چند روز قبل صهیونیست‌ها سرو صدای زیادی درباره برگزاری یک مانور نظامی گسترده به پا کرده بودند که از همه نوع سلاح نیروی زمینی و دریایی و هوایی ارتش رژیم صهیونیستی در آن استفاده شده و بزرگترین رزمایش در طول تاریخ این رژیم جعلی محسوب می‌شود که صبح روز یکشنبه برگزار شد.
چند روز قبل از برگزاری این مانور، قدس اشغالی شاهد درگیری‌های گسترده میان فلسطینیان و صهیونیست‌ها در نتیجه یورش نظامیان و شهرک‌نشینان افراطی اسرائیلی به خانه‌های فلسطینیان در محله شیخ جراح بود. اما درگیری میان اهالی قدس و اشغالگران صهیونیست در قدس روز گذشته پس از یورش وحشیانه نظامیان و شهرک‌نشینان صهیونیست به نمازگزاران فلسطینی در مسجدالاقصی که با زخمی شدن صدها فلسطینی همراه بود، به اوج رسید. همچنین صحنه زیر گرفتن یک فلسطینی توسط خودرو یک شهرک‌نشین افراطی موج خشم فلسطینیان را برانگیخت.
از آنجایی که رژیم اسرائیل یک حاکمیت طبیعی محسوب نمی‌شود و در طول بیش از 70 سال تلاش نتوانسته خود را در جامعه عربی و بین‌المللی به رسمیت بشناساند، نوع برخود آن با بحران‌های متعدد نیز همانند سایر کشورها نیست و تاریخ ثابت کرده این رژیم در شرایط حساس دست به اقدامات خطرناک و جنون‌آمیز می‌زند.
بر همین اساس کارشناسان معتقدند رویدادهای اخیر در اراضی اشغالی، از جمله مانور نظامی صهیونیست‌ها تا درگیری شدید در بیت‌المقدس را نمی‌توان جدا از تلاش‌های بنیامین نتانیاهو برای فرار از مخمصه‌ای که گرفتار آن شده، دانست. درواقع نتانیاهو گمان می‌کند که در صورت وقوع یک جنگ با مقاومت، در شرایطی که جامعه اسرائیل در وضعیت اضطراری قرار دارد و شهرک‌نشینان وحشت‌زده هستند، او می‌تواند با فرار رو به جلو یک دولت اضطراری وحدت «ملی» تشکیل داده و آینده سیاسی خود را تضمین کند. اما در بهترین حالت، این مسئله تنها در حد یک داروی مسکن برای نتانیاهو و سایر صهیونیست‌ها خواهد بود و گذشته از تلفات جانی و مالی سنگینی که اسرائیلی‌ها باید بپردازند، هم‌زمان با پایان جنگ وضعیت سیاسی رژیم صهیونیستی مجددا به نقطه صفر برمی‌گردد.
علاوه بر آن شرایط گروه‌های مقاومت فلسطین با دوره‌های قبلی کاملا متفاوت است و بارها ثابت کرده‌اند که در برابر کوچکترین جنایت اشغالگران علیه ملت فلسطین ساکت نمی‌مانند؛ همانطور که روز گذشته جنبش حماس بلافاصله با حمله موشکی به مواضع صهیونیست‌ها در قدس اشغالی تهدید خود را در کمتر از چند ساعت عملی کرد.
بنابراین اگر اشغالگران صهیونیست همچنان قصد ادامه تجاوزات علیه فلسطینیان را داشته باشند در فاصله زمانی کوتاه پاسخ خود را دریافت خواهند کرد. در همین راستا یکی از رهبران مقاومت فلسطین اعلام کرد که فرودگاه «بن گوریون» در تل‌آویو در صدر اهداف مقاومت در جنگ آینده با اسرائیل است و فلسطینیان با معادله «چشم در برابر چشم» با صهیونیست‌ها خواهند جنگید. علاوه بر آن شهرک‌های صهیونیست‌نشین در تل‌آویو، حیفا، اسدود و عسقلان و بئرالسبع که مملو از جمعیت هستند، در کنار زیرساخت‌های آبی و برق اسرائیل در تیررس موشک‌های مقاومت فلسطین قرار دارند.
همچنین به نظر می‌رسد که نتانیاهو سرنوشت «ایهود اولمرت» نخست‌وزیر وقت رژیم صهیونیستی در لشکرکشی به جنوب لبنان را فراموش کرده است؛ اولمرت درحالی که گمان می‌کرد نیروهای خود را برای تفریح و یک پیروزی آسان به جنوب لبنان می برد، مجبور شد با شکستی ننگین و ذلیلانه از آن خارج شده و به افسانه ارتش شکست‌ناپذیر اسرائیل پایان دهد.
اما توجه به این نکته ضروری است که حتی اگر نتانیاهو قصد آغاز یک جنگ گسترده برای فرار از بحران را داشته باشد، او به تنهایی در این زمینه تصمیم نمی‌گیرد و این تصمیم باید در همه سطوح نظامی و سیاسی و امنیتی مورد ارزیابی قرار بگیرد. به طور کلی در صورتی که صهیونیست‌ها بدون عبرت گرفتن از تاریخ جنگ‌های قبلی، قصد ورود به یک کارزار بزرگ علیه مقاومت را داشته باشند، شاید همین جنگ مقدمه‌ای برای نابودی قریب‌الوقوع رویای «اسرائیل بزرگ» باشد.
