به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهدمقدس ، چهارشنبه‌های امام رضایی روزی آشنا برای دلدادگان حرم و حریم رضوی است؛ به ویژه در این ایام که مصادف با شیوع ویروس منحوس کرونا شده و پاها کمتر امکان تشرف به حرم حضرت را دارند، قلب‌ها و دل‌ها از راه دور این نوا را برای حضرت زمزمه می‌کنند:
می‌رسد از هر طرف زائر مدام از راه دور
سهم من در حد یک عرض سلام از راه دور
کرونا و مصائبش زائران حضرت را کم توفیق کرده و نمی‌توانند هر زمان که اراده می‌کنند به پابوس حضرت مشرف شوند و دل‌های زیادی به ویژه در این روزهای پایانی ماه مبارک رمضان در حرم رضوی است و با چشمانی اشکبار تصاویر حرم رضوی را در تلویزیون مشاهده و این گونه زمزمه می‌کنند:
آنجا ضریح، پنجره‌ای رو به اولیاست
آنجا رواق، پاتوقِ گهگاهِ انبیاست
شمس الشموسِ گوشه‌ی چشمت که می‌دمد
خورشید و ماه، پت پتِ شمعی است بی‌ضیاست
عید سعید فطر نیز نزدیک است و هر سال در این دمادم زائران و مجاوران بسیاری به بارگاه شمس‌الشموس مشرف می‌شوند و البته که امسال نیز حرم پذیرای زائرانی است که در بارگاه شمس‌الشموس حاضر می‌شوند و تمام پروتکل‌ها هم برایش رعایت می‌شود.
اما حکایت امروز، حکایت متفاوتی است؛ چهارشنبه است و متعلق است به حضرت شمس‌الشموس؛ روزی که به نام حضرت ثبت شده و روزی است که جریان دلدادگی به سمت و سوی بارگاه حضرت روانه می‌شود.
امروز دل‌ها شکسته‌اند و چشم‌ها خیس هستند و یک صدا در دل، حضرت را به استغاثه می‌طلبند و آرام نجوا می‌کنند:
گنبد و گلدسته‌ها گل می‌کند در باورم
بارگاهت را نگاهی تازه‌تر دارم رضا(ع)
انتهای پیام/281/س
