به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، روز اول ماه شوّال روز عید فطر است که کنار اعیاد غدیر و قربان از مهم‌ترین اعیاد مسلمین شناخته می‌شود. در این روز است که خداوند پاداش یک ماه روزه‌داری مؤمنان حقیقی را عطا می‌کند، لذا آن را یوم‌الجوائز نامیدند، در این باره حضرت امام محمد باقر(ع) فرمود «چون روز اول شوّال فرا مى رسد منادی‌اى ندا مىکند: اى مؤمنان، در این صبحگاه بشتابید براى جوائزتان. [که به‌پاداش عبادات رمضان میدهند]؛ إِذَا کَانَ أَوَّلُ یوْمٍ مِنْ شَوَّالٍ نَادَى مُنَادٍ: یا أَیهَا الْمُومِنُونَ اغْدُوا إِلَى جَوَائِزِکُمْ». (الکافی (ط‌ـ الإسلامیة)، ج4، ص168)
یا در روایتی از حضرت رسول الله صلّی الله علیه و آله ضمن بیان برخی ویژگی‌های ماه مبارک رمضان فرمود «فَإِذَا کَانَتْ لَیلَةُ الْفِطْرِ وَ هِی تُسَمَّى لَیلَةَ الْجَوَائِزِ أَعْطَى اللَّهُ الْعَامِلینَ أَجْرَهُمْ بِغَیرِ حِسَابٍ؛ و چون شب عید فطر ـ که شب جوائز نام دارد ـ فرا رسد، خداوند پاداش عمل‌کنندگان را بدون حساب و شمارش ببخشد.»
«فَإِذَا کَانَتْ غَدَاةُ یوْمِ الْفِطْرِ بَعَثَ اللَّهُ الْمَلَائِکَةَ فِی کُلِّ الْبِلَادِ فَیهْبِطُونَ إِلَى الْأَرْضِ وَ یقِفُونَ عَلَى أَفْوَاهِ السِّکَکِ فَیقُولُونَ یا أُمَّةَ مُحَمَّدٍ اخْرُجُوا إِلَى رَبٍّ کَرِیمٍ یعْطِی الْجَزِیلَ وَ یغْفِرُ الْعَظِیمَ؛ و چون صبح روز عید فرا رسد، خداوند فرشتگان را به همۀ شهرها بفرستد، و در زمین فرود آیند و سر کوچهها و گذرها بایستند و [با صدایى که آن را همه آفریدههاى خدا جز جن و آدمیان میشنوند] گویند: اى امّت محمّد، به‌سوى پروردگار کریم [براى نماز عید] بیرون شوید که او پاداش فراوان دهد و گناهان بزرگ را بیامرزد.
«فَإِذَا بَرَزُوا إِلَى مُصَلَّاهُمْ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِلْمَلَائِکَةِ: مَلَائِکَتِی، مَا جَزَاءُ الْأَجِیرِ إِذَا عَمِلَ عَمَلَهُ؟ قَالَ: فَتَقُولُ الْمَلَائِکَةُ: إِلَهَنَا وَ سَیدَنَا! جَزَاۆُهُ أَنْ تُوَفِّی أَجْرَهُ؛ و چون سوى محلّ برگزارى نماز عید روند خدای عزّ و جلّ به فرشتگان فرماید، اى فرشتگان من، مزد کارگر ـ چون کار خود را انجام دهد ـ چیست؟ عرضه دارند: معبودا و سیّدا، این که مزدش را کامل پرداخت کنی.»
«قَالَ: فَیقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: فَإِنِّی أُشْهِدُکُمْ مَلَائِکَتِی أَنِّی قَدْ جَعَلْتُ ثَوَابَهُمْ عَنْ صِیامِهِمْ شَهْرَ رَمَضَانَ وَ قِیامِهِمْ فِیهِ رِضَای وَ مَغْفِرَتِی؛ خداوند عزّ و جلّ فرماید: شما را گواه مى‌گیرم که من پاداش روزه رمضان و نمازشان را خشنودى و آمرزش خود از ایشان قرار دادم.»
«وَ یقُولُ: یا عِبَادِی سَلُونِی فَوَعِزَّتِی وَ جَلَالِی لَاتَسْأَلُونِّی الْیوْمَ فِی جَمْعِکُمْ لِآخِرَتِکُمْ وَ دُنْیاکُمْ إِلَّا أَعْطَیتُکُمْ؛ و خداوند [خطاب به بندگان خویش] مىفرماید: اى بندگان من! [هرچه مى‌خواهید] از من بخواهید که به عزت و جلال خودم سوگند که امروز در این اجتماع خویش، هر چه براى دنیا و آخرت خود بخواهید عطا مىکنم.
«وَعِزَّتِی لَأَسْتُرَنَّ عَلَیکُمْ عَوْرَاتِکُمْ مَا رَاقَبْتُمُونِی وَ عِزَّتِی لَآجَرْتُکُمْ وَ لَاأَفْضَحُکُمْ بَینَ یدَی أَصْحَابِ الْخُلُودِ؛ و به عزت و جلال خودم سوگند تا وقتی که مرا مراقب خود بدانید [و از من بترسید] شما را در پناه مى‌گیرم و نزد کسانى که در دوزخ جاودانند رسوایتان نسازم.
«انْصَرِفُوا مَغْفُوراً لَکُمْ قَدْ أَرْضَیتُمُونِی وَ رَضِیتُ عَنْکُمْ؛ بازگردید که آمرزیده شدید، همانا مرا خشنود کردید و من از شما خشنود شدم.»
«قَالَ: فَتَفْرَحُ الْمَلَائِکَةُ وَ تَسْتَبْشِرُ وَ یهَنِّئُ بَعْضُهَا بَعْضاً بِمَا یعْطِی اللَّهُ هَذِهِ الْأُمَّةَ إِذَا أَفْطَرُوا؛ پس فرشتگان ـ به‌خاطر آنچه خداوند در روز عید فطر به این امت ارزانى فرموده است ــ شاد مىشوند و به یکدیگر بشارت دهند و تبریک گویند. (فضائل الأشهر الثلاثة، شیخ صدوق، ص127)
