گرچه دولت‌های ایران چه قبل از انقلاب و چه بعد از انقلاب خود را دولت‌های توسعه‌گرایی معرفی کردند اما عملا تاکنون روند توسعه را آنگونه که شاید و باید طی نکرده‌ایم که به توسعه فرهنگی دست پیدا کنیم.
دکتر تقی آزاد ارمکی امروز (25آذر) در سمینار مرز و مناسبات فرهنگی که با همکاری جهاد دانشگاهی بصورت مجازی برگزار شد؛ اظهار کرد: آن چیزی که در غرب تحت عنوان اقتصادی شکل گرفت به دلیل عدم توجه به توسعه فرهنگی نابسامانی‌های بسیاری به دنبال داشت.
وی عنوان کرد: اساسا توسعه فرهنگی جایگزینی است برای توسعه اقتصادی و اجتماعی که متاسفانه در ایران هنوز چنین چیزی شکل نگرفته است.
آزاد ارمکی در ادامه افزود: اراده ساماندهی در جامعه عملا به لحاظ کالبدی مدرن اما در باطن کاملا به آن بی‌توجه بوده‌ایم؛ و این توسعه فنی و کالبدی آسیب‌های عمده‌ای ایجاد و به لحاظ ریخت‌شناسی با فرهنگ ایران سازگار نبوده است و زمانیکه توسعه فرهنگی ایجاد شود باید همه این زیرساخت‌های کالبدی را از بین برد و از نو آن را ساماندهی کرد.
وی با اشاره به گستردگی بحث توسعه فرهنگی در مناطق مختلف گفت: ما در ایران با پدیده تکثرهای ناگفته‌ای روبه‌رو هستیم که باید آن را در مناطق فرهنگی جست‌وجو کرد، و زمانی میتوان گفت از توسعه فرهنگی نام برد که منطقه فرهنگ به منطقه جغرافیایی نزدیک باشد.
آزاد ارمکی تاکید کرد: توسعه اقتصادی خود لازمه توسعه فرهنگی است و بعد از آن که این بحث در کشور صورت گرفت هر منطقه‌ای که به لحاظ قدرت نفوذ بیشتری داشته باشد بودجه بیشتری را دریافت و برای خود توسعه فرهنگی و اقتصادی ایجاد می‌کند.
وی تصریح کرد: منطقه فرهنگی یک عنصر کانونی است که به کانون فرهنگی و شبکه‌های موجود ارتباطی بین عناصر؛ هویت می‌بخشد.
استاد جامعە شناسی دانشگاه تهران اظهار کرد: پیدا شدن کانون‌های فرهنگی اتفاقی نیست و همیشگی هستند و هویت یک منطقه هستند و مناطقی که عمدی و ساختگی هستند در دوره کوتاهی از تاریخ جز ویرانه‌ای از آن باقی نمی‌ماند.
دکتر تقی آزاد ارمکی در ادامه یادآور شد: کردستان به لحاظ نزدیکی جغرافیایی و هم در داخل خود سرزمینی متنوع و کوهستانی است و با شهرهای اطراف خود همخوانی بسیار شبیه و همچنین تعارض‌های بسیاری است و همین تعارض‌ها و تفاوت‌های اجتماعی و فرهنگی و ... سبب ظهور پدیده‌ای به نام مرز می‌شود.
وی اذعان کرد: امروزه مرزها شاید به لحاظ محدوده جغرافیایی وجود داشته باشد اما به دلیل تعاملات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی با آن سوی مرزها عملا مفهوم مرز فروریخته و معنای دیگری پیدا کرده است.
آزاد رامکی خاطرنشان کرد: معنا دهی به زندگی از طریق ساحت تاریخی به ساحت فرهنگی تغییر پیدا می‌کند و تبلور آن از طریق نقل و داستان‌گویی از مناسبات فرهنگی، اجتماعی و سیاسی آن منطقه صورت می‌گیرد و زمانی این فرهنگ اضمحلال پیدا می‌کند که مردمان کرد از قسه گویی دست بردارند.
وی فرآیند اول توسعه فرهنگی را روایت‌های فرهنگی دانست و ادامه داد: زمانی از معنادهی سخن می‌گوییم که به دنبال عنصر قسه‌گویی فرهنگی در آن منطقه که راوی فرهنگی و اجتماعی یک منطقه باشیم.
آزاد رامکی ادامه داد: این کالا و روایت فرهنگی گرچه در استان کردستان در نگاه اول لباس و زبان است اما در کل مناطق فرهنگی غذاها بیشترین نقش را به عنوان یک عنصر فرهنگی ایفا می‌کنند.
وی دومین فرایند منطقه فرهنگی را فرایند انطباق‌پذیری با شرایط از طریق آموزش و مهارت بیان کرد و گفت: همچنین حذف و جذب عناصر فرهنگی دیگری از طریق مسافرت، تجارت و .. از دیگر فرایند منطقه فرهنگی است که انتقال این عناصر نیازمند ایجاد توسعه فرهنگی است.
انتهای پیام
