خبرگزاری مهر- گروه استان‌ها: هر ساله در میانه بهار، بحران آتش سوزی جنگلها در استان کهگیلویه و بویراحمد آغاز می‌شود و تا پایان تابستان ادامه دارد.
با گرم شدن هوا و خشک شدن مراتع در مناطق گرمسیری، همچون سالهای اخیر در این مناطق شاهد آغاز حریق جنگلها هستیم.
طی روزهای اخیر شهرستان باشت که عرصه وسیعی از جنگل و مرتع را در خود دارد، شاهد آتش سوزی برخی از مناطق خود بود. این آتش سوزی که در کوه‌های شاه بهرام رخ داد و پس از دو روز توسط نیروهای امدادی خاموش شد.
آتش سوزی جنگلهای باشت مهار شد
مدیرکل مدیریت بحران استانداری کهگیلویه و بویراحمد در این خصوص می‌گوید: آتش سوزی کوه‌های مشرف بر روستاهای شاه بهرام و شادگان از توابع شهرستان باشت شب گذشته مهار شد.
محمد محمدی به خبرنگار مهر گفت: از عصر پنجشنبه در کوه‌های مشرف بر روستاهای شاه بهرام و شادگان در بخش مرکزی شهرستان باشت آتش سوزی گسترده‌ای رخ داد که نیروهای مردمی و منابع طبیعی از همان ساعات اولیه در حال مهار آتش بودند.
وی افزود: با حضور مسئولین بحران در منطقه حاضر شدیم و با کمک امدادگران و مردم این آتش سوزی مهار شد.
محمدی در خصوص علت این آتش سوزی گفت: تعدادی از کشاورزان پسماند مزارع خود را آتش زدند که با وزش باد از کنترل کشاورزان خارج و به کوه‌ها و زمین‌های اطراف رسید.
مدیرکل مدیریت بحران استان آتش زدن مزارع و پسماند را ممنوع دانست و افزود: به مردم عزیز استان توصیه می‌کنم از آتش زدن مزارع و پسماند زمین‌های کشاورزی خودداری کنند تا شاهد آتش سوزی طبیعت زیبای استان نباشیم.
محمدی تصریح کرد: آتش سوزی جنگلها و مراتع استان سالانه خسارات بسیار سنگینی به عرصه‌های طبیعی و محیط زیست استان وارد می‌کند.
به گزارش خبرنگار مهر، اس ستان کهگیلویه و بویراحمد دارای یک میلیون و ۴۲۶ هزار و ۳۰۰ هکتار منابع ملی است که از این سطح ۸۷۳۶۰۰ هکتار که شامل ۵۳ درصد مساحت کل استان می‌شود را جنگل و ۵۵۲۷۰۰ را که شامل ۳۴ درصد مساحت کل استان می‌شود را مرتع تشکیل می‌دهد که سالانه چندین هکتار از این مراتع و جنگلها در آتش می سوزد.
در واقع این جنگلها هشت درصد سهم جنگلهای کشور و ۲۰ درصد از جنگلهای حوزه زاگرس را به خود اختصاص می‌دهند بر این اساس سرانه جنگل در دنیا هشت دهم، در ایران دو دهم و در این استان ۱.۷ دهم هکتار است که می‌توان گفت سرانه جنگل در کهگیلویه و بویراحمد ۸.۵ برابر کشور و ۲.۱ برابر دنیا است.
با این حال هر ساله بخشی از این ثروت عظیم در اثر سهل انگاریها و کمبود امکانات حفاظتی از بین می‌رود و آه از نهاد دوستداران طبیعت بلند می‌کند.
