به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، ویروس کرونا؛ کلید واژه خوبی برای توجیه خیلی اتفاقات است. کلید واژه خوبی برای کنترل اموری که دست‌مان نیست و پوشاندن ضعف‌ها به بهانه این ویروس منحوس. درست شبیه منع تردد شبانه، اما تردد روزانه جمعیتی عظیم با مترو و بی‌آرتی که بیش از ظرفیت‌شان مسافر دارند و این تلخ‌ترین طنز و بزرگ‌ترین تناقض تصمیم‌گیری است. از این دست تصمیمات در فوتبال ایران هم کم نیست که نمونه‌ای از آن را همزمان با دربی 95 تهران مشاهده کردیم.
البته که در تصمیمات اتخاذ شده در فوتبال به موجب کرونا، ستاد مبارزه با کرونا تصمیم گیرنده است. یعنی سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال اجرا کننده این دستورات هستند. بگذریم از اینکه در شرایطی که سینماها، جشنواره فیلم فجر، مترو و... در فضای بسته فعالیت می‌کنند، ورزشگاه‌ها در محیط باز به روی تماشاگران بسته هستند. با این حال در تهران و مشهد، دربی یا فینال جام حذفی، همیشه هستند تماشاگرانی که به موجب نزدیک بودن با جریانی یا سازمانی وارد ورزشگاه شوند.
سازمان لیگ مدت‌هاست مانع حضور خبرنگاران در ورزشگاه آزادی می‌شود، بهانه هم ویروس کروناست و رعایت پروتکل‌های بهداشتی، اما کسی فراموش نکرده که هنگام برگزاری جشن قهرمانی فصل گذشته چه افراد نا مربوطی کنار زمین چمن حضور داشتند و رسانه‌ها حتی از حضور در جایگاه خود محروم بودند. حتی مسئول امنیت صفحه اینستاگرام برخی بازیکنان حق حضور در ورزشگاه را داشت و کنار زمین چمن بود، اما خبرنگاران که حرفه‌شان است، از حضور در ورزشگاه محروم بودند.
آنچه دربی از فوتبال ایران به نمایش گذاشت؛ زشت، بد، جلف!
خبرنگاران در دربی 95 از حضور در ورزشگاه محروم بودند تا به این شکل پروتکل‌های بهداشتی رعایت شود، اما جالب است که جایگاه خبرنگاران در اختیار افرادی قرار گرفته بود که مشخص نیست چگونه و با چه مجوزی وارد ورزشگاه شده‌اند. سهیل مهدی، مسئول برگزار کننده مسابقات لیگ اعلام کرده که برخی از این افراد میهمان ویژه هیئت مدیره دو باشگاه یا اسپانسرها بوده‌اند و افراد متفرقه توسط یگان ویژه بیرون شده‌اند، اما چگونه باور پذیر است افرادی که به راحتی روی صندلی‌های جایگاه خبرنگاران تکیه زده‌اند، توسط یگان ویژه بیرون شوند؟
سؤال اصلی اینجاست که این افراد از ابتدا چگونه وارد ورزشگاه شده‌اند که برای خروج آنها از ورزشگاه به دخالت یگان ویژه نیاز پیدا شود؟ تمامی مبادی ورودی و خروجی استادیوم در اختیار همین یگان ویژه است و هنگام ورود خبرنگاران به ورزشگاه -در روزهایی که مجوز ورود دارند- تا داخل کیف شخصی آنها بازرسی می‌شود، اما چگونه به افراد متفرقه اجازه ورود داده‌اند؟ جایگاه خبرنگاران حتی در مواقعی که کرونا نبود، گاهی دیده می‌شد که همزمان با ورود خبرنگاران قفل و زنجیر است، حالا که ورود خبرنگاران ممنوع بوده، چگونه این جایگاه برای ورود افراد متفرقه باز شده است؟
چگونه است که خبرنگاران که فعالیت اصلی‌شان تهیه خبر و گزارش است و بسیاری زندگی روزمره‌شان از این راه می‌گذرد، باید خانه‌نشین شوند و عده‌ای نامربوط با بازی در ورزشگاه و جایگاه خبرنگاران حاضر شوند. اگر سازمان لیگ متولی برگزاری بازی است و ورزشگاه‌ها 24 ساعت پیش از هر بازی در اختیار متولیان قرار می‌گیرد، باید پاسخ دهد که آیا فقط خبرنگاران هستند که رعایت پروتکل‌های بهداشتی را به هم می‌زنند و ناشر ویروس کرونا هستند؟ سایر افراد حاضر در استادیوم چگونه و با چه مبنایی می‌توانند وارد ورزشگاه شوند اما خبرنگاران باید پشت درهای بسته بمانند. مسلماً ویروس کرونا تنها یک بهانه است.
در این میان البته سازمان لیگ عنوان می‌کند که ستاد مبارزه با کرونا مجوز حضور خبرنگاران را با وجود نامه نگاری صادر نمی‌کند اما باید این سؤال را هم پرسید که افراد متفرقه چگونه وارد ورزشگاه می‌شوند و چه کسی یا ارگانی باید مانع چنین کاری شود؟
انتهای پیام/
