مجتبی شاهمرادی، رئیس حوزه هنری اصفهان در این مراسم که عصر بیست و پنجمین روز اردیبهشت‌ماه برگزار شد، ضمن اعلام هم دردی با خانواده قربانیان این حادثه، خطاب به حاضران افغانی تبار جمع گفت: امیدوارم که این هم دردی را از ما بپذیرید و آرزو می‌کنم فردایی بیاید که هیچ کودکی در هیچ جنگی کشته نشود، هیچ مادری در رثای کودک خود زخم به‌صورت نزند، هیچ فرزندی حسرت دیدار دوباره پدر را نکشد و هیچ سرزمینی جنگ را تجربه نکند.
وی، با تشکر از استقبال اتباع افغانستان و هم‌وطنان ایرانی از این «غم شریکی»، ابراز امیدواری کرد که پیوند برادری میان ملل ایران و افغانستان، هر روز مستحکم‌تر شود و این منطقه‌ی مقدس، از مرزهای هند تا سوریه، هیچ‌گاه طعم تلخ جنگ را نچشد.
غلام‌عباس حسینی، مدیر خانه ادبیات افغانستان نیز ضمن عرض تسلیت به خانواده‌های داغدار افغانستانی اظهار کرد: سال‌های زیادی است که نام افغانستان مترادف با جنگ، ناآرامی، خون و کشتار شده و بسیاری از مردم افغانستان، کشورشان را پیش از جنگ ندیده‌اند و یا روزهای خوش این دیار را فراموش کرده‌اند، اما مدتی است که در کنار این مترادف‌ها، کلماتی همچون صلح، پیشرفت، درخشش علمی و... را نیز می‌بینیم؛ واژگانی که نشان‌گر یک تغییر و حرکت روبه‌جلو است.
وی ادامه داد: کسانی که در بطن جنگ به دنیا آمده‌اند، دیگر نمی‌خواهند راه گذشتگانشان را ادامه دهند و در پی رهایی از تاریکی، رفتن به سمت رستگاری و آرامش، همزیستی و بازگرداندن افغانستان به روزگار شکوه خود هستند.
حسینی، با بیان اینکه حادثه‌ی تروریستی مکتب دختران سیدالشهدای کابل، نخستین حادثه نبوده و آخرین نیز نیست، تصریح کرد: دو سال است که افغانستان در معرض وحشتناک‌ترین حملات انتحاری در مدارس و دانشگاه‌هاست، بااین‌حال کودکان، نوجوانان و جوانان ما دست از شور و شوق و هدف خود برنداشته‌اند.
مدیر خانه ادبیات افغانستان افزود: خون ما را در مدرسه‌ها می‌ریزند، غافل از اینکه این خون‌ها جوهر قلم می‌شوند و درد و هدف ما را برای آیندگان و جهانیان به رشته تحقیق درمی‌آورند.
وی خاطر نشان کرد: بعد از حدود ۲۰۰ سال جدایی، خون این دانش‌آموزان و دانشجویان، دو ملت ایران و افغانستان را به هم نزدیک کرده و باعث شده که هر دو ملت به جستجوی پیوندهایشان بپردازند. ما می‌دانستیم که دو کشور هم‌زبان، هم‌فرهنگ و هم‌تاریخ هستیم اما امروز متوجه شدیم که هم‌خون نیز هستیم.
به گزارش ایسنا، حسینی گفت: هرچند این واقعه، دردناک و غیرقابل‌تحمل است اما اینکه شاهد حمایت و همدردی‌های متعددی از سوی ملت ایران بودیم، نشانه‌ی بازگشت به روزهای همزیستی مسالمت‌آمیز دو ملت است و این پیشامد را باید به فال نیک گرفت.
شعرخوانی شاعران افغانستان، اجرای موسیقی محلی افغانستان توسط هنرمندان این خطه و روشن کردن شمع یادبود برای قربانیان حادثه‌ی تروریستی اخیر این کشور، پایان‌بخش ویژه‌برنامه‌ی «غم شریکی» بود.
انتهای پیام
