یک روز با دختران نینجاکار تبریزی

شاید در باور عمومی، مبارزان نینجایی فقط مرد تصور شوند و حتی برخی معتقدند دختران نباید شمشیر یا نانچیکو به دست باشند اما اکنون در همه جای دنیا و حتی در تبریز دختران نینجاکار داریم که بدون هیچ محدودیت سنی از خردسال تا بزرگسال با عشق در این رشته‌ی ورزشی فعالیت می‌کنند.

 

شنیدن کلمه‌ نینجا در وهله‌ اول، می‌تواند یادآور یکی از کارتون‌های محبوب و هیجان انگیز نوجوانان دهه‌ هفتادی "لاک‌پشت‌های نینجا" باشد که در آن انیمیشن، برادران لاک‌پشت نینجایی شخصیت قهرمان داستان هستند که به صورت تیمی، حرکات هنرهای رزمی را آموزش دیدند تا با مجرمان خرده‌پا، جنایتکاران بزرگ و شرور و حتی مهاجمان بیگانه مبارزه کنند.

 

دختران سیاه پوش مبارز، برخلاف عنوان رشته‌ نینجارنجر، خشن نیستند، هر کدام از آن‌ها دانش آموزان یا حتی دانشجویانی درسخوان اما رزمی کار با مهارتی هستند که به دلیل علاقه‌ و عشق شدید به سبک نینجا رنجر، آن را جزوی از برنامه‌ زندگی روزمره‌ خود قرار داده‌اند.

 

به عقیده‌ آن‌ها، همه می‌توانند بدون هیچ محدودیتی یک مبارز نینجایی شوند چرا که ورزش‌های رزمی، مردانه یا زنانه ندارد و یادگیری حرکات رزمی هنری زیبا و هیجان زندگی است.

 

 

 

برای تهیه‌ گزارش تصویری و گفت‌وگو با دختران نینجاکار، راهی یکی از باشگاه‌های تبریز می‌شویم، دختران سیاه پوش نینجا در گوشه‌ای از باشگاه با خونسردی، حرکات سخت رزمی و آکروباتیک را مثل آب خوردن به راحتی انجام می‌دهند، شاید انجام دادن حرکات بدلکارانه و ماهرانه برای آن‌ها عادی باشد ولی قطعا انجام این حرکات ورزشی دلهره‌آور، هر بیننده‌ای را به وجد می‌آورد.

 

مربی باشگاه خانم اسما فرجی که همه‌ دختران نینجاکار او را سنسی صدا می‌زنند، مشغول آموزش حرکات رزمی و آکروباتیک به شاگردانش است.

 

او که اکنون نماینده سبک نینجا رنجر در آذربایجان شرقی است و به عنوان برترین مربی سبک نینجا رنجر در آذربایجان شرقی انتخاب شده است، در جواب سوالم که «سنسی» یعنی چی؟ می‌گوید: سنسی در زبان ژاپنی به معنی مربی است، در قرن حاضر رشته‌ نینجارنجر در ژاپن توسط دکتر ماساکی تسومی به صورت یک سنت شروع به کار کرد و امروزه در چندین کشور جهان دارای نمایندگی نیز است ولی به دلیل اینکه رشته نینجا در جهان دارای فدراسیون نیست، مراسمات آن بیشتر به صورت فستیوال و سمینار برگزار می‌شود.

 

 

 

سنسی فرجی با بیان این‌که متولد سال ۷۴ است، می‌گوید: از ۱۵ سالگی وارد رشته‌ ورزشی نینجارنجر شده‌ام و فعالیتم تا به امروز نیز ادامه دارد، سبک نینجا رنجر سبکی جامع است که در آن مسابقات به صورت جدا برگزار می‌شود،  هدف از این رشته، آماده کردن بدن در برابر هر نوع حمله در هر نوع محیط است، معتقدم در جامعه فعلی، داشتن بدنی ورزیده و آماده برای هر فرد به ویژه بانوان ضروری است.

 

نماینده سبک نینجا رنجر در آذربایجان شرقی در رابطه با رشته‌ی ورزشی نینجارنجر به ایسنا، اظهار می‌کند: سبک نینجا رنجر جزوی از ورزش‌های رزمی است که در آن دفاع شخصی، کیک بوکسینگ، آکروبات رزمی، رژه و کاتا و سلاح‌های رزمی وجود دارد و رزم کار را به چالش می‌کشد.

 

وی یادآور می‌شود: تنوع و گستردگی تجهیزات و سلاح‌های رزمی در این سبک بسیار زیاد بوده و سلاح‌های مورد استفاده در سبک نینجا رنجر، نانچیکو، نانچیکو جفت، سانچیکو، شمشیر، چوب، زنجیر، ستاره‌ی مرگ و ... است.

 

 

 

 

وی با بیان این‌که گروه دختران نینجا رنجر در شهرهای تبریز، شهر جدید سهند، اهر و ورزقان با بیش از ۵۰۰ نفر عضو از سال ۸۳ تشکیل شده است، ادامه می‌دهد: گروه دختران نینجای تبریز در سال ۹۵، مقام کاپ دوم و در سال ۹۶ مقام کاپ سوم را در کشور کسب کردند.

 

فرجی با بیان این‌که همه بدون هیچ محدودیتی می‌توانند نینجا شوند، بیان می‌کند:  نینجارنجر شاخه‌های زیادی دارد و هر فرد می تواند شاخه‌ای از این رشته ورزشی را یاد بگیرد،  این رشته ورزشی مناسب بانوان است و کسی هم که می‌گوید؛ دختران نمی‌توانند نینجا باشند،  اراده‌ی انجام آن را ندارد.

 

وی با بیان این‌که گروه دختران نینجا رنجر تبریز اجراهای زیادی در محیط‌ها و برنامه‌های مختلف شهر داشته است، یادآور می‌شود: واکنش مردم به حرکات رزمی دختران نینجا متفاوت است، واکنش‌ها در برخی مناطق بسیار مثبت و خوب و در برخی مناطق نیز  بسیار آزاردهنده است البته زمانی که خانم ها، من و شاگردانم را در حال تمرین می‌بینند بسیار هیجان زده و به تمرین های ما خیره می‌شوند و مشتاقانه سوالاتی در مورد این رشته‌ی ورزشی می‌پرسند  که چگونه می توانند خود یا فرزندانشان این ورزش را دنبال کنند و این کار خوشحالم می‌کند.

 

 

 

فاطمه بقالی ۱۹ ساله، یکی از دختران نینجا رنجر تبریز و از رزمی کاران دارای دان یک(کمر مشکی) است که چهار سالی می‌شود فعالیت ورزشی خود را در رشته‌ی نینجا رنجر آغاز کرده است.

 

وی در خصوص انگیزه‌ی خود برای فعالیت در رشته‌ی ورزشی سخت و خشن نینجا رنجر به ایسنا می‌گوید: کاملا به طور اتفاقی با این رشته آشنا شدم، قبل از شروع به فعالیت در رشته‌ی نینجا رنجر، در رشته‌ی شنا به صورت حرفه‌ای فعالیت می‌کردم و مقام اول استانی شنای کرال سینه ۱۰۰متر و ۵۰ متر قورباغه رو کسب کرده بودم و حتی برای شرکت در لیگ‌قهرمانی نیز انتخابم کرده بودند اما بعد از مدتی شنا را کنار گذاشته و فعالیت خود را از چهار سال پیش در رشته نینجا رنجر شروع کردم.

 

 

وی ادامه می‌دهد: از آنجایی که معتقد بودم رشته‌های خاص تنها مختص افراد خاص نیست و دختران هم می‌توانند در رشته‌های رزمی موفق باشند، به همین دلیل این رشته را انتخاب کردم، طی این چهار سال مقام‌های اول  و دوم استانی و مقام دوم کشوری را در این رشته نیز کسب کردم.

 

 

 

وی با اشاره به نوع نگرش خانواده و اطرافیانش نسبت به این رشته، ادامه می‌دهد: شاید در جامعه پذیرش فعالیت دختران در چنین ورزش‌هایی برای برخی از افراد سخت باشد ولی اتفاقا خانواده‌ام یکی از مشوقان اصلی برای فعالیتم در این رشته ورزشی بودند، نظر شخصی من در مورد نگرش جامعه نسبت به این رشته منفی است، متاسفانه نگاه و افکار برخی از افراد جامعه نسبت به ورزش دختران به ویژه در چنین رشته‌های ورزشی خوب نیست.

 

وی بیان می‌کند: با توجه به وضعیت تحصیلی‌ام، با مشکلی برای تمرین کردن یا وضعیت درسی‌ام مواجه نمی‌شوم، برنامه و اهداف زیادی برای موفقیت در رشته‌ی ورزشی‌ام دارم، معتقدم کسی که واقعا برای فعالیت در رشته‌ی ورزشی به ویژه نینجا رنجر  علاقه داشته باشد می‌تواند هر دو را انجام دهد بدون آن که لطمه‌ای به درسش وارد شود.

 

 

وی در خصوص واکنش مردم به حضور دختران نینجای سیاه پوش در اماکن عمومی برای انجام تمرینات و حرکات رزمی، می‌گوید: زمانی که در مناسبت‌های مختلف از ما به همایشی دعوت می‌شود، لباس فرم می‌پوشیم، بسیاری از مردم  با دیدن ما در لباس‌های فرم، تحسین و تشویق می‌کنند ولی در برخی مواقع نیز با حرف و نگاه‌هایشان اذیت می‌شویم، انتظار داریم به ما و رشته‌ی ورزشی‌مان احترام بگذارند  و حمایتمان کنند همچنین برای انجام حرکات رزمی در فضاهای باز با مشکلات زیادی مواجه می‌شویم زمانی که می‌خواهیم از حرکات رزمی خود در مکان عمومی شهر مانند بوستانی یا مکان دیدنی،  فیلم برداری و عکاسی کنیم باید برای اخذ مجوز کلی تلاش کنیم در صورت اخذ مجوز با کلی مکافات نیز، با حرف و نگاه برخی از افراد در حین انجام حرکات، اذیت می‌شویم.

 

 

مائده شیری نیز دانشجوی 24 ساله که دارای دان یک(کمر مشکی) و مربی رشته‌ی ورزشی نینجا رنجر است، در رابطه با فعالیت خود در ورزش نینجا به ایسنا، می‌گوید: از بچگی علاقه‌ی زیادی به لباس‌های رزمی داشتم، همواره به سلاح‌ها، حرکات مخصوص پا و مشت توجه می‌کردم، دوست داشتم از خودم مانند ورزشکاران رزمی در هر شرایطی دفاع کنم، هدف اصلی‌ام از انتخاب این ورزش، داشتن بدنی سالم و مربیگری در این رشته است، سبک نینجا رنجر حرکات سنگینی دارد ولی با یادگیری نرمش و تمرین چندان سخت نیست.

 

 

 

وی در رابطه با سختی‌های مسابقات نینجارنجر، ادامه می‌دهد: شرکت در مسابقات استرس زیادی دارد، اگر کاربلد بوده و تکنینک بلد باشیم، زخمی نمی‌شویم ولی اگر تکنیکی بلد نباشیم ممکن است دچار آسیب جسمی حتی شکستگی شویم، یکبار در حین مسابقه بالای چشمم دچار کبودی شد.

 

 

وی ادامه می‌دهد: زمانی که دختری داخل رینگ مسابقه مبارزه می‌کند، روی تمامی ظرافتش خط می‌کشد و از همه چی می‌گذرد چرا که فقط به فکر برنده شدن است، این‌که باید کدامین ضربه را در کدام موقعیت بزند تا حریف مقابل ناک اوت شود.

 

وی ادامه می‌دهد: چند سالی می‌شود به دلیل فعالیت در این رشته از آویختن بدلیجات محروم شده‌ام چون استفاده از آن حین انجام حرکات، باعث آسیب رسیدن به بدن می‌شود و انجام دادن حرکات رزمی را محدود می‌کند.

 

هانیه مصری نیز 19 سال دارد و دارای دان یک(کمر مشکی) است،  و سه سال متوالی مقام های اول و دوم استانی و مقام دوم کشوری را کسب کرده است، به ایسنا بیان می‌کند: قبل از فعالیتم در رشته‌ی نینجا، ورزشکار بودم و فعالیت خود را در رشته دو میدانی شروع و طی یکسال در ماده دو ۱۰۰ متر مقام اول و دو امداد مقام سوم را کسب کردم، در رشته والیبال نیز در طی هشت سال، مقام‌های اول استانی را کسب کردم.

 

 

وی با تاکید بر این‌که نینجارنجر رشته‌ای بدون محدودیت سنی است، اظهار می‌کند: به دلیل تنوع زیاد این سبک و نوع آموزش از فعالیت در آن لذت می‌برم.همواره انتخاب مستقلی در رشته‌ی ورزشی‌ام داشته‌ام که آن نیز با حمایت خانواده‌ام همراه بود، نگرش اطرافیانم نیز باتوجه به پیشرفتم که طی چند ماه شاهد آن بودند نسبت به این رشته‌ی ورزشی کاملا تغییر یافته و حتی مشتاق فعالیت در این زمینه شده‌اند.

 

 

وی با تاکید بر این‌که کاملا هدفمند به فعالیتم در رشته‌ی نینجارنجر ادامه می‌دهم، بیان می‌کند: معتقدم هر کاری که انجام می‌دهیم باید نهایت لذت را از آن ببریم، دانش آموزان نیز می‌توانند با برنامه ریزی دقیق در کنار ورزش به درس خود نیز رسیدگی  کنند.

 

بعد از اتمام گپ و گفت‌وگو با دختران نینجارنجر، برای تهیه گزارش تصویری از حرکات رزمی و آکروباتیک این رزمی کاران به پارک ائل‌گلی، مجموعه فرهنگی و هنری مقبرالشعرای تبریز، کوه عون بن علی(عینالی) و محوطه‌ی ارگ علیشاه تبریز، راهی شدیم.