جملات بالا بخشی از یادداشت بهرنگ ملک محمدی ـ مدیر سابق گروه فیلم و سریال مرکز سیمافیلم و مدیر فعلی گروه فیلم و سریال شبکه دو سیما ـ است که ظاهرا در واکنش به اظهارات اخیر مهمانان فوتبالی «خندوانه» و البته عکس العمل انتقادآمیز رامبد جوان (مجری)، در دفاع از نویسنده های وطنی عنوان شده است.
ملک محمدی در بخشی از این یادداشت نوشته است: من نویسنده حرفهای نیستم. با آنکه گاهی مینویسم اما معاشم به طور مستقیم از راه نوشتن نیست. اما خوب میدانم که اهمیت نوشتن تا چه اندازه است. به گمان من مهمترین کنش معنوی بشر تا به امروز نوشتن و بر اساس سلیقه من داستان و رمان نویسی است.
او با نام بردن از چند داستان معروف ایرانی ادامه داده است: شک ندارم «عزاداران بیل»، «زنده به گور»، «سووشون»، «جای خالی سلوچ»، «سمفونی مردگان»، «همسایهها»، «قصههای مجید»، «فصل نان» و خیلی دیگر از آثار تاریخ داستان نویسی ایران را آدمهای بیکار ننوشتهاند. اینها سرمایه فرهنگی است که خود به خود به دلیل ضعف تاریخی حضور در مجامع بینالمللی و تیراژ فاجعه کتاب در ایران مهجور مانده است و به گمانم تاب خودزنیهای دیگر را ندارد.
ملک محمدی سپس چنین اظهار کرده است که «بیکار انگاشتن نویسنده ها تصور خیلیهاست که رویشان نمیشوند بگویند و گاه هم البته به زبان میآورند. خود من بارها شاهد آن بودهام، حتی در میان قشری که خود را اندیشمند میدانند؛ و عموما برخورد با نوشتن در ایران اینگونه است.»
این مدیر تلویزیونی با انتقاد از نگاه بخشی از جامعه به نویسندهها، افزوده است: چخوف، همینگوی، داستایوفسکی، هوگو، فوئنتس، ویرجینیا ولف، مارک تواین و خیلی از غولهای ادبیات جهان از سیاره دیگر نیامدهاند. آنها محصول جامعه ای هستند که که نویسنده را بیکار نمیداند و بی نهایت برایش ارزش قائل است.
ملک محمدی در توصیف نوشتن آورده است: «با همه اینها به گمانم دنیا بدون نویسنده و نوشتن جهنمی است که تحمل آن، از من یکی برنمیآید. ما همه مدیون آدمهای خلاقی هستیم که مینویسند و ما را در تجربه و جهانی شریک میکنند که زیباست و بی بدیل. ادبیات و نوشتن صلح آمیزترین کار جهان است. ادبیات زیربنای فرهنگ هر کشوری است و به گمانم لذتی بالاتر از خواندن و نوشتن نیست.»
مدیر گروه فیلم و سریال شبکه دو سیما در پایان به طور غیرمستقیم به برنامه «خندوانه» اشاره کرده و نوشته است: «شک ندارم نظر خیلیها درباره نویسندگی همان است که در آن برنامه گفته شد.»
۵۸۵۸