به گزارش اقتصادنیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، ساره ابراهیم کوچک روان پرستار و پژوهشگر حوزه جمعیت در رابطه با آسیب‌های تک فرزندی اظهار کرد: آسیب‌های تک فرزندی را می توان در سه محور آسیب‌های روحی و روانی به خود فرزند، خانواده و جامعه بررسی کرد؛ مهمترین رکنی که بر خلاف تصورات والدین آسیب خواهد دید، فرزند است. البته ما به این هدف والدین جهت ارائه بهترین خدمات به فرزند و توجه ویژه والدین به او آگاه هستیم.
وی افزود: ما به این موضوع قائل هستیم که نه تنها این وضعیت شرایط بهتری برای تک فرزندان نیست، بلکه این فرزندان در هر یک از مراحل و رده‌های سنی شرایطی را پشت سر خواهند گذاشت که این شرایط آسیب‌هایی را متوجه این کودکان خواهد کرد.
ابراهیم کوچک عنوان کرد: افزایش توقع و سطح انتظارات کودک از خانواده و پس از آن به مراتب از جامعه جزء اولین آسیب‌هایی است که کودک در خانواده تک فرزند می‌بیند و تامین این توقعات برای خانواده و جامعه اغلب مشکل آفرین خواهد بود و اگر توقع این کودک برآورده نشود باعث زودرنجی کودک می‌شود.
این پژوهشگر حوزه جمعیت بیان کرد:کودکان تک فرزند طاقت شنیدن نه در زندگی آینده خود را نخواهند داشت و این باعث شکست زود هنگام و ایجاد حس ناامیدی در کودکان تک فرزند می‌شود.
ابراهیم کوچک افزود: بزرگترین و مهمترین رکن برای رشد کودک داشتن فرصت بازی با هم سن و سالان در یک محیط شاد و کودکانه با زیبایی‌ها و روحیات کودکی است که کودکان تک فرزند این فرصت را از دست می‌دهند و ایجاد ارتباط با بزرگسالان و گا‌ها سالمندان جایگزین این روابط خواهد شد و در نهایت خانواده‌ها در عصر حاضر رسانه‌ها را جایگزین خواهند کرد.
وی بیان کرد: مضرترین ابزاری که ممکن است برای تربیت یک کودک به کار گرفته شود این است که کودک را با تلفن همراه، تبلت و یا تلویزیون تنها بگذارند.
این پژوهشگر حوزه جمعیت افزود: طبق تحقیقات در کودکان تک فرزند صبر و تحمل به شدت کاهش پیدا کرده است، چرا که این کودکان کانون توجه بوده‌اند و کمترین انرژی را برای به دست آوردن خواسته هایشان به کار برده‌اند و بیشترین بهره را از جانب والدین دریافت کرده‌اند، بنابراین روحیه جنگنده و صبور بودن از این کودکان سلب خواهد شد.
ابراهیم کوچک افزود: عدم گرایش به کار‌های گروهی به مرور در وجود این کودکان شکل می‌گیرد و باعث کاهش توانمندی در حل مسائل متفاوت و نیز بالندگی اجتماعی این کودکان خواهد شد، چرا که این کودکان در محیطی نبوده‌اند که به واسطه داشتن علاقه به خواهر یا برادر خود ایثار و گذشت کنند، در نتیجه روحیه ایثارگری نیز کاهش پیدا خواهد کرد.
وی عنوان کرد: در آینده که این کودکان رشد کرده و والدین نیز در دسته سالمندان قرار می‌گیرند نگهداری و مراقبت از والدین برای این کودکان به مراتب سخت‌تر از کودکانی خواهد بود که دارای خواهر و یا برادر هستند.
این پژوهشگر حوزه جمعیت افزود: اگر این کودکان در آینده به هر علتی حتی برای مدتی کوتاه مجبور به جدایی از والدین بشوند بار عاطفی و روانی شدیدی به خانواده وارد خواهد شد و گا‌ها تحمل این شرایط برای خانواده به شدت سخت خواهد شد.
ابراهیم کوچک در ادامه گفت: در خانواده‌های تک فرزند اقتدار در خانواده کاهش پیدا می‌کند و به دلیل اینکه این کودکان تنها هستند و پدر و مادر همیشه در اختیار فرزند بودند اقتدار در این خانواده تقریباً معنی نخواهد داشت.
وی بیان کرد: تک فرزندی در سن ازدواج فرزندان به شدت تاثیر خواهد داشت، به عبارتی دیگر وابستگی بیش از حد والدین به فرزندان باعث می‌شود که والدین خیلی دیر آمادگی ازدواج فرزندان را در خود ایجاد کنند و بنابراین خانواده به ناچار باید عواقب ازدواج دیر هنگام و یا حتی ازدواج نکردن فرزندان را بپذیرد.
این پژوهشگر حوزه جمعیت در رابطه با اثرات تک فرزندی بر جامعه گفت: پیش رفتن جامعه به سمت سالمندی یک موضوع کاملا جدی است و همچنین به لحاظ روانی کودکانی که تک فرزند هستند دچار ضعف‌های متعدد روحی و ساختار‌های شخصیتی می شوند و کم شدن نیرو‌های جوان با توجه به نکات ذکر شده در رابطه با تک فرزندی، جامعه را با مشکلات جدی مواجه خواهد کرد که بر نیرو‌های جوان به واسطه داشتن سالمندان زیاد فشار فراوانی وارد خواهد شد.
