روابط عمومی ها وظایف و مسئولیتی وسیع دارند؛ گرچه به زبان ها گفته شده؛ اما در بسیاری از مواقع حساسیت کار آنها دیده و شنیده نشده است.
در دنیای امروز که صدها رسانه در شبکه ها و فضای مجازی فعالیت می کنند و هر شهروندی به نوعی خبرنگار محسوب می شود نقش روابط عمومی ها بیش از گذشته مشهود است پاسخگویی به افکار عمومی در فضای مجازی رسالتی است که نمی توان اهمیت آن را انکار کرد.
در دنیای ارتباطات رسانه ای و دیجیتالی، سازمان ها در فضای مجازی مورد سنجش افکار عمومی قرار می گیرند و گاهی یک روابط عمومی برای اقناع دیگران و یا پاسخگویی به افکار عمومی، مسیری دشواری را طی و دردسرهایی را تحمل می کند.
امروزه با گسترش ارتباطات و شبکه های ارتباطی به خصوص فضای مجازی، روابط عمومی ها که همدوش رسانه ها به عنوان رکن چهارم دموکراسی فعالیت می کنند جایگاه ویژه ای دارند.
بارها و بارها گفتیم و شنیدیم که روابط عمومی ها تصمیم گیر، مغز متفکر و قلب تپنده سازمان و مشاور مدیر دستگاه هستند؛ اما متناسب با وظایف و رسالت کار روابط عمومی، جایگاه آن در بسیاری از نهادها و دستگاهها آن طور که باید و شاید دیده نشده و توجه چندانی هم به آن نشده است.
نقش روابط عمومی در ایجاد رضایتمندی کارکنان و مخاطبان دستگاه با استفاده از ارتباطات درون و برون سازمانی ظهور و بروز پیدا می کند که ایفای این نقش بدون حمایت و نگاه مثبت دستگاه امکان پذیر نیست.
روابط عمومی که بسیاری از مناسبت های سالانه را ثبت و ضبط می کند، ثبت روز خود را به دیگران می سپارد، روزی که در گفتار ها در مرتبه عالی دیده می شود؛ اما در نوشتارها ، گاهی قلم ها به حرکت در نمی آید و گاهی ممکن است به بیراهه هم بروند.
داشتن نگاه سنتی به روابط عمومی و عدم اعتقاد به نقش مهم و زیربنایی این بخش به عنوان مشاور امین مدیر سازمان از جمله چالش های اساسی فرارروی روابط عمومی ها طی سالهای متمادی است که باعث شده نتواند رشد و نمو کند.
کسی که بر مسند روابط عمومی نشسته است به واسطه حساسیت کار رسانه ای و اطلاع رسانی اش، مسئولیتی سنگین دارد. مسئولیتی که ممکن است با کوچکترین حرکت یا اشتباه مسیر دستگاه را عوض کند و آن را به پرتگاه نزدیک کند.
روابط عمومی باید پویاترین بخش سازمان و دارای فکر و اندیشه وسیع باشد و این امر تنها با همراهی مجموعه مدیران خود محقق می شود؛ اما متاسفانه گاهی مواقع چالش هایی فراروی روابط عمومی ها قرار می گیرد که پویایی و تحرک را از آنان سلب می کند و انری های مثبت انها را می گیرد.
روابط عمومی که جزو یکی از سخت ترین مشاغل به حساب می آید و کارش با استرس همراه است نباید درگیر برخی مسایل حاشیه ای شود و متاسفانه مقایسه و هم ردیف کردن روابط عمومی با بخشی از بدنه کارشناسی سازمان، لطمه جبران ناپدیری به این جایگاه وارد می کند و استقلال فکری و کاری آن را زیر سوال می برد.
اگر بخواهیم از برخی مسایل و چالش های پیش روی روابط عمومی بگذریم باید عرض کنیم که در وهله اول نگاه عمیق مدیریت دستگاه نسبت به روابط عمومی در انجام رسالت و مسئولیتش بسیار حائز اهمیت است و گرچه برخی صاحب نظران معتقدند که تخصص و کارایی حرف اول را در موفقیت روابط عمومی ها می زند معتقدیم که نگاه و نگرش مثبت دستگاه، مهمترین گام در موفقیت یک روابط عمومی است.
اگر روز روابط عمومی را به فعالان زحمتکش آن تبریک نمی گوئیم و تشکر لسانی هم نداریم حداقل برایشان چالش آفرینی نکنیم؛ چرا که این امر نه تنها لطمه جبران ناپذیری به جایگاه و رسالتش وارد می کند؛ بلکه او را در مسیر رسیدن به اهدافش باز می دارد. به امید آنکه روابط عمومی ها جایگاه خود را پیدا کنند و بتوانند بدور از استرس و نگرانی به وظایف اصلی خود عمل کنند.
