سجاد بنام در گفت و گو با ایسنا ضمن گرامیداشت 28 اردیبهشت روز روابط عمومی، گفت: آنگونه که از عنوان و تعریف «روابط عمومی» برمی‌آید، این عنصر کلیدی در هر مجموعه‌ای، مسؤولیت مدیریت فرایند ارتباط بینِ هر سازمان یا نهادی با عموم مخاطبان و مردم را بر عهده دارد؛ رسالتی سنگین که تفصیل و تشریح اهمیت آن، تکراری ملال‌آور و زیاده‌گویی می‌نماید.
او در پاسخ به این پرسش که چرا در ایران روابط عمومی، هرگز جایگاه خود را نیافت و با وجود حجم کار و مسئولیت، نمود و بروز مناسبی ندارد، گفت: الگوواره‌های رنگارنگ و تعریف‌های ناهمسو از روابط عمومی، تنوع و تضاد در خواسته‌ها و توقعات مردم و مدیران سازمان‌ها، ضعف حرفه‌ای و تخصصی درونی، نگاه‌های سنتی و بسته در محیط‌های اداری، در نگاهی بدبینانه سیاست سیستماتیک و هدفمند علیه این مجموعه و عوامل مختلفی را می‌توان در این زمینه به عنوان دلیل مطرح کرد.
او با تاکید براینکه پاسخ به این سئوال نیازمند بحث و واکاوی عمیقی دارد، گفت: در واقع روابط عمومی، به عنوان یکی از فرزندان دموکراسی، دچار بیماری و ناتوانی مُزمنی شده است؛ درست مانند برادر دیگرش یعنی رسانه که درد مشترکی دارد و حتی شاید بتوان گفت به دلیل پشتوانه ضعیف‌تر، حال وخیم‌تری را می‌گذراند.
بنام خاطرنشان کرد که درمان این بیماری و مشکل روابط عمومی‌ها هم مانند تشخیص علت حال بد آن، موضوعی دشوار است.
او در پاسخ به اینکه راهکار رفع مشکلات روابط عمومی‌ها چیست؟، گفت: اصلاح نگرش‌های سیستمی مدیران و سازمان‌ها، آموزش تخصصی، به‌روزرسانی در خانواده روابط عمومی و کل سیستم، زمینه سازی و فرهنگ‌سازی برای شفافیت و احترام به حقوق شهروندی، تجهیز نهاد روابط عمومی به امکانات مدرن و فناوری‌های به‌روز و توانمندسازی کارکنان آن، افزایش امنیت شغلی و ارتقای جایگاه اداری و حذف برخی وظایف روزمره و غیرخلاقانه از شرح وظایف که هریک از آنها، می‌تواند نقشی شایان توجه در بهبود وضع فعلی روابط عمومی‌ها بازی کند.
بنام، ادامه داد: به نظر من راهکار اساسی و ریشه‌ای برای کاهش معضلات و چالش‌های نهاد روابط عمومی در راستای برقراری ارتباط دوسویه و تعامل سازنده با عموم مردم، «آزادی» و «افزایش اختیارات» آنها، البته پس از آموزش و تخصصی کردن این نهاد است.
مدیر اداره اطلاع‌رسانی و پاسخگویی شورای شیراز، خاطرنشان کرد: با معطوف کردن توجه به این 2 اصل، شاید روابط عمومی بتواند نقش خود به عنوان یک پل دو سویه بین سازمان و مردم، را به درستی ایفا کند؛ خصوصا در بحث رعایت حقوق مردم که در واقع نیمی از رسالت روابط عمومی است.
بنام گفت:شایسته است روابط عمومی‌ها اطلاع‌یابی هوشمندانه، شفاف و صادقانه، پاسخگویی صریح و سریع، توجه به دیدگاه‌ها، انتقادها، پیشنهادها و درخواست‌های مردمی و به طور کلی تسهیل در رابطه مردم-سازمان را بهتر از گذشته، ترسیم کرده و شکل دهند.
او اعتقاد دارد که روابط عمومی متخصص، آزاد و مختار، اگرچه از تلاش برای ارائه‌یِ تصویرِ خوب اما صادقانه از سازمان خود دریغ نمی‌کند، در سوی دیگر مراقبت می‌کند که پاسخگوی مطالبات و حقوق مردم هم باشد.
بنام ادامه داد: در چنین وضعیتی، جایگاه و رسالت این روابط عمومی به تریبون تبلیغاتی یک‌سویه تقلیل نمی‌یابد و به جای روایت صرف و حداکثر آیینه‌وار وقایع، به تحلیل و واکاوی اطلاعات مخاطب و سازمان خود -به صورت توامان- می‌پردازد و سپس انعکاس صادقانه و شفاف آنها را در پیش می‌گیرد.
این فعال حوزه رسانه و روابط عمومی گفت: روابط عمومی آزاد نگران سپر شدن در حوادث و وقایع روزمره و سیبل شدن در تغییر و تحولات مدیریتی نخواهد بود، بلکه در کنار مدیران سازمان خود، همواره مردم را نیز ناظر بر خود می‌داند و بر این اساس با نگاهی استراتژیک برای جلب اعتماد و رضایت عموم مردم و سازمان متبوعش و نیز برای تحقق اهداف بلندمدت و پایدار دیگر، تلاش می‌کند.
انتهای پیام
