سبزقبا، جواهری در حیات وحش ایران است که در کل سرزمین ایران می‌توان آنها را یافت. سبزقباها پرندگان زیبا و با ترکیب رنگ‌های منحصر به فرد هستند که هر بیننده ای را مجذوب خودشان می‌کنند.
خانواده‌ی سبز قبایان Coraciidae توسط پلی متی فرانسوی در سال ۱۸۱۵ معرفی شدند.این پرندگان در رده‌بندی جدید، از یازده گونه در ۲ سرده شامل:
سرده: سبزقباهای رنگین، سبزقباهای دهان پهن تقسیم می‌شوند. سرده رنگین شامل گونه‌های وراج، حبشی، سینه یاسی، دوم پارویی، کاکل حنایی، هندی، بال ارغوانی و شکم آبی می‌شوند. و از انواع سبز قباهای دهان پهن می‌توان از گونه دارچینی، گلوآبی، لاجوردی و کبوتر دلاری نام برد.
دو گونه سبزقبا، یکی سبزقبا garrulus Coracias و دیگری سبزقبای هندی benghalensis Coracias در ایران زیستگاه و زاد و ولد می‌کند. گونه سبزقبای garrulus Coracias در ایران بنام سبزقبای معمولی نامگذاری شده است. سبزقبای هندی با نام همان هندی نامگذاری شده است. سبزقبای هندی از حیوانات بومی ایران در جنوب کشور است. سبزقبای هندی (Coracias benghalensis) پرنده ای از خانواده Coraciidae است.
سبزقباها اغلب بدون حرکت در جاهای بلند می نشینند و از آنجا برای شکار حشرات و در پاره‌ای مواقع جوندگان و خزندگان کوچک، به سوی زمین پرواز می‌کنند. رژیم غذایی این پرندگان عمدتا حشرات است.
فصل جفتگیری سبزقبا معمولا تابستان است. در این فصل نرها تهاجمی‌تر می‌شوند، آنها به هر چیزی که به لانه هایشان نزدیک شوند، از جمله انسان حمله می‌کنند. معمولا ۲ الی ۴ تخم در مناطق استوایی، در عرض های جغرافیایی بالا ۳ تا ۶ پرنده ماده تخم می گذارد.
