به گزارش اقتصادنیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از بلومبرگ؛ دوج کوین ، ارز رمزنگاری شده که به عنوان یک شوخی مطرح شده بود، در حال حاضر حدود ۹۰ میلیارد دلار ارزش دارد. اما برای کسانی که تازه شروع به ورود به بازار ارز‌های دیجیتال کرده اند، دو نام بزرگ در این بازار توجه‌ها را به خود جلب می‌کند: بیت کوین و اتریوم . بیت کوین، چند ماهی است که دچار نوسان شده و با این وجود این اتریوم است که افزایش قیمتی حدود ۱۵۰۰ درصدی نسبت به ماه‌های گذشته داشته است.
در حالی که دو ارز برتر دیجیتال دارای برخی ویژگی‌های مشابه هستند، اما از جهات مختلف تفاوت‌هایی نیز دارند. در ادامه تجزیه و تحلیل این دو ارز را می‌خوانید:
بیت کوین اولین ارز دیجیتالی بود که توانست با موفقیت جای خود را در بازار ازر دیجیتال در هر جای دنیا باز کند. بسیاری قبلاً تلاش کرده بودند به DigiCash یا Beenz فکر کنند، اما خالق، یا خالقین مستعار و هنوز ناشناخته بیت کوین مانند Satoshi Nakamoto، با ایجاد یک دفتر حساب دیجیتالی، به ترتیب زمان، به نام بلاکچین، برای ثبت هر معامله در بیت کوین به موفقیت اساسی رسیدند.
با ساخت بیت کوین مشکل هزینه دوبرابر حل و این اطمینان حاصل شد که مردم نمی‌توانند بیت کوین جعلی را که قبلا برای شخص دیگری ارسال شده بود را خریداری کنند. این همچنین بدان معنی است که معاملات بیت کوین به طور مستقل از واسطه‌های مالی معمولی مانند دولت‌ها، بانک‌ها یا شرکت‌ها انجام می‌شود. زمانی که بیت کوین برای اولین بار در ژانویه ۲۰۰۹ معرفی شد تقریباً هیچ ارزشی نداشت، ولی در آوریل ۲۰۲۱، قیمت آن تقریباً ۶۵ هزار دلار بود که باعث رکورد شکنی نیز شد.
ارز دیجیتال توسط Vitalik Buterin، یک نوجوان روسی-کانادایی اختراع شد که در اواخر سال ۲۰۱۳ مقاله سفید خود را در این زمینه منتشر کرد. بوترین ابتدا عاشق بیت کوین شد، اما خیلی زود از محدودیت‌هایی که این ارز داشت، خسته شد. باترین زمانی که فقط ۱۹ سال داشت، شروع به ساخت سیستمی کرد که می‌تواند بیش از ثبت مقادیر ثابت باشد. چشم انداز او ایجاد زنجیره بلوکی بود که می‌توانست میزبان آنچه به عنوان قرارداد‌های هوشمند شناخته می‌شود، باشد. تنها محدودیت در معاملات قابل اجرا در Ethereum تصور توسعه دهندگانی است که برنامه‌های این ارز دیجیتال را می‌سازند.
ایده کار کردن از طریق یک شبکه غیرمتمرکز کامپیوتر‌ها که رکورد انباشته‌ای از معاملات - بلاکچین - را به اشتراک گذاشته اند، در هردو وجود دارد. هر دو سیستم قابل رویت عموم قرار دارند و بر اساس نرم افزار‌های منبع باز ساخته شده اند، بنابراین توسعه دهندگان می‌توانند وارد سیستم شده و سعی کنند پیشرفت داشته باشند. هر دو شبکه به اعضایی معروف هستند که به عنوان ماینر شناخته می‌شوند و برای انجام محاسبات پیچیده مورد استفاده برای تأیید معاملات، رقابت می‌کنند و با ارز دیجیتال تازه صادر شده پاداش می‌گیرند.
این نوع سیستم تأیید اثبات کار نامیده می‌شود و به دلیل انرژی مصرفی و آلودگی که ایجاد می‌کند، مورد انتقادات بسیاری از طرف مردم قرار گرفته است. در حالی که بحث‌ها در این باره مختلف است، اما طبق یک تخمین، شبکه بیت کوین در یک سال بیشتر از کل مصرف کشور سوئد از برق استفاده کرده است.
می‌توان چیز‌هایی را با بیت کوین خریداری کرد و آن را نیز برای دیگران فرستاد، اما این اهداف اصلی عوامل مهمی در افزایش ارزش بیت کوین نیستند. بیت کوین پس از گذراندن سال‌های ابتدایی خود در اینترنت، به عنوان ابزاری برای معاملات آنلاین ناشناس از جمله خرید دارو، به عنوان نوعی طلای دیجیتال شناخته می‌شد.
اتریوم نیز این روند تکاملی را طی کرده، اولین پیشرفت درباره این ارز در سال ۲۰۱۷ اتفاق افتاد. از آنجا که بسیاری از سکه‌های جدید برای اتریوم فروخته شد و همه کاربران از بلاکچین Ethereum استفاده کردند، قیمت اتریوم به نقطه اوج خود یعنی حدود ۱۲۰۰ دلار رسید. بسیاری از کاربران کلاهبردار بودند و نهاد‌های نظارتی آنها را شناسایی کردند. با این وجود آنها ثابت کردند که می‌توان از Ethereum برای جمع آوری پول برای توسعه استارتاپ بدون درگیر شدن با بانک یا شرکت سرمایه گذاری استفاده کرد.
پیشرفت بعدی Ethereum در تابستان سال ۲۰۲۰ اتفاق افتاد که پروژه‌های غیرمتمرکز مالی یا DeFi رونق گرفت. استارتاپ‌هایی بودند که پیشنهاد پرداخت سود سپرده‌های بیت کوین یا اتریوم و وام‌های وثیقه‌ای را ارائه می‌دادند یا به کاربران امکان این را می‌دادند یکی از هزاران ارز رمزنگاری شده جدید را با ارز دیگری در Dexes یا مبادلات غیرمتمرکز عوض کنند. در اینجا Ethereum برای ستون دیگری از امور مالی سنتی، وام‌ها و مدیریت وثیقه استفاده می‌شد، همه این‌ها دوباره بدون درگیر شدن با بانک‌ها و کارگزاران بود.
جدیدترین و شاید عجیب‌ترین توسعه اتریوم، ظهور NFT بوده است. آنها از حدود سال ۲۰۱۷ وجود داشته اند و معمولاً نمایشی دیجیتالی از یک تصویر یا اثر هنری هستند که به زنجیره بلوک Ethereum مرتبط است به گونه‌ای که می‌تواند منحصر به فرد بودن آنها را ثابت کند. NFT به نوبه خود می‌تواند آنها را برای مجموعه داران ارزشمند کند، زیرا برخلاف آهنگ در قالب MP۳، آنها نمی‌توانند بی نهایت کپی شوند. با فروش یک NFT از مجموعه تصاویر دیجیتال به قیمت ۶۹.۳ میلیون دلار، تعداد کمی تردید دارند که در حال حاضر در بازار NFT حباب وجود دارد.
قیمت بیت کوین و اتریوم برای یک مدت طولانی از اوایل ۲۰۱۸ تا پاییز سال ۲۰۲۰ تقریباً ثابت بود، دوره‌ای که توسط قدیمی‌های بازار ارز دیجیتال به عنوان زمستان رمزنگاری شناخته می‌شود. دلایل مختلفی وجود دارد که هرکدام به طرز چشمگیری از رکود خود خارج شده اند و بانک‌های مرکزی نیز در پی همه گیری ویروس کرونا به بازار‌ها هجوم آورده اند.
بیت کوین طرفداران اصلی خود را به دست آورد که در مورد استقبال از ارز دیجیتال بسیار عمومی هستند. MicroStrategy Inc، یک شرکت نرم افزاری و مشاوره‌ای، از اواخر فوریه حدود ۲.۲ میلیارد دلار بیت کوین جمع کرده بود. شرکت تسلا در اوایل همان ماه فاش کرد که ۱.۵ میلیارد دلار بیت کوین خریداری کرده است. ایلان ماسک، مدیرعامل تسلا و یکی از حامیان بیت کوین، عنوان پادشاه تکنو را گرفت و مدیر ارشد مالی خود را استاد سکه لقب داد. وال استریت و سایر موسسات مالی نیز با بیت کوین معاملات راحت تری دارند، مورگان استنلی به مشتریان خود صندوق بیت کوین را ارائه می‌دهد که عملکرد سکه را ردیابی می‌کند.
اتریوم با انبوه فعالیت‌هایی در پرکاربردترین بلاکچین دنیا و همچنین از یک سوئیچ برنامه ریزی شده، برای نحوه کار شبکه خود استفاده می‌کند. Ethereum در تلاش است معماری خود را تغییر دهد. تغییر در اینجا می‌تواند شبکه را قادر سازد تا سرعت معاملات در دقیقه را با ضریب ۱۰ یا بیشتر افزایش دهد در حالی که مصرف انرژی به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد.
اتریوم در حال حاضر بیشتر از بیت کوین استفاده می‌شود و توسعه دهندگان بیشتری روی آن کار می‌کنند. سهم کلی بازار ادعا شده توسط بیت کوین اخیراً در حال کاهش است، زیرا قیمت اتریوم افزایش یافته است. به گفته ردیاب CoinGecko، بیت کوین اکنون حدود ۴۶ درصد از کل ارزش بازار رمزنگاری را تشکیل می‌دهد، تقریباً ۷۰ درصد در ابتدای سال و اتریوم چیزی حدود ۱۵ درصد را تشکیل می‌دهد.
در بسیاری از مناطق جهان، رگولاتور‌ها فقط در حال رسیدن به نوآوری‌های ایجاد شده توسط Bitcoin و Ethereum هستند. خطر این است که قوانین مالیاتی بیش از حد سنگین می‌تواند توسعه و انرژی را از برخی کشور‌ها دور کند. با این وجود سرویس درآمد داخلی ارز رمزنگاری شده را ملکی می‌داند که مشمول مالیات بر سود سرمایه می‌شود و این یک انگیزه بزرگ برای مردم برای صرف رمزنگاری است. همچنین خطر سرقت رمزنگاری توسط کلاهبرداران وجود دارد و یا ممکن است کاربران رمز عبور کیف پول خود را برای دستیابی به دارایی‌های دیجیتالشان فراموش کنند.
برخی از ناظران بازار قطعاً چنین تصوری دارند. آنها رونق اخیر در بازار این ارز‌های دیجیتال را ترکیبی از ریسک پذیری برای دستیابی به بازده و نوع اشتیاق سرمایه گذاران خرده فروشی می‌دانند. این واقعیت وجود دارد که گروه کوچکی از کاربران، معروف به نهنگ‌ها، بخش قابل توجهی از بیت کوین و اتریوم را در اختیار دارند و می‌توانند قیمت آنها را نیز بالا و پایین ببرند. حتی سرمایه گذاران این بازار نیز اذعان می‌کنند که نوسانات این بخش می‌تواند شدید باشد. اما آنها خاطرنشان می‌کنند که ارز‌های رمزپایه اصلی مانند بیت کوین و اتریوم از روند نزولی خود طی سال‌های گذشته دوباره رشد کرده و طی چندین دوره به بالاترین حد رسیده اند.
