به گزارش وب گردی خبرگزاری صداوسیما؛ در این مطلب وب گردی قصد داریم، خطبه شماره ۱۳۸ از کتاب ارزشمند نهج البلاغه با ترجمه محمد دشتی را مرور نماییم، ضمنا صوت خوانش خطبه و ترجمه آن ضمیمه شده است:
در این خطبه امام علي عليه السلام از تحوّلات آینده سخن مى گوید:
۱. خبر از ظهور و سیستم حکومتى حضرت مهدى علیه السّلام
او (حضرت مهدى «عج») خواستهها را تابع هدایت وحى مى کند، هنگامى که مردم هدایت را تابع هوس هاى خویش قرار مى دهند، در حالى که به نام تفسیر نظریّه هاى گوناگون خود را بر قرآن تحمیل مى کنند، او نظریّهها و اندیشهها را تابع قرآن مى سازد. (و از همین خطبه است) در آینده آتش جنگ میان شما افروخته مى گردد و چنگ و دندان نشان مى دهد، با پستان هایى پر شیر، که مکیدن آن شیرین، امّا پایانى تلخ و زهر آگین دارد، به سوى شما مى آید. آگاه باشید فردایى که شما را از آن هیچ شناختى نیست، زمامدارى حاکمیّت پیدا مى کند که غیر از خاندان حکومت هاى امروزى است (حضرت مهدى «عجل اللّه تعالى فرجه الشریف») عمّال و کارگزاران حکومتها را بر اعمال بدشان کیفر خواهد داد، زمین میوه هاى دل خود (معادن طلا و نقره) را براى او بیرون مى ریزد و کلیدهایش را به او مى سپارد، او روش عادلانه در حکومت حق را به شما مى نمایاند و کتاب خدا و سنّت پیامبر (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم) را که تا آن روز متروک ماندند، زنده مى کند.
(و از همین خطبه است)
۲. خبر از تهاجم خونین عبد الملک مروان به کوفه
گویى او را مى بینم که از شام فریاد بر مى آورد و با پرچم هایش پیرامون کوفه را پر مى کند و چونان شتر خشمگین به کوفه یورش مى آورد، زمین را با سرهاى بریده فرش مى کند، دهانش گشاده، گام هایش را سخت و سنگین بر زمین مى کوبد، تاخت و تاز او بى امان و پایدار و هجوم او سخت و دشوار است. به خدا سوگند، شما را در اطراف زمین مى پراکند، آنگونه که اندکى از شما باقى خواهد ماند چونان باقى مانده سرمه در اطراف چشم و این وضع خونبار تداوم یابد تا آن که عقل از دست رفته عرب باز آید، پس باید بر سنّت پیامبر (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم) باقى مانید که برپاست و بر اثار رسالت تکیه نمایید، که آشکار است، به عهد نزدیکى که بسته آید وفادار مانید که یادگار پیامبر بر آن تکیه دارد و بدانید این شیطان است که راه هایش را هموار مى نماید تا قدم بر جاى قدم هایش نهید و راهش را پى گیرید.
۱۳۸- و من خطبة له (علیه السلام) یومئ فیها إلى ذکر الملاحم:
یَعْطِفُ الْهَوَى عَلَى الْهُدَى إِذَا عَطَفُوا الْهُدَى عَلَى الْهَوَى وَ یَعْطِفُ الرَّأْیَ عَلَى الْقُرْآنِ إِذَا عَطَفُوا الْقُرْآنَ عَلَى الرَّأْیِ؛ و منها: حَتَّى تَقُومَ الْحَرْبُ بِکُمْ عَلَى سَاقٍ بَادِیاً نَوَاجِذُهَا مَمْلُوءَةً أَخْلَافُهَا حُلْواً رَضَاعُهَا عَلْقَماً عَاقِبَتُهَا أَلَا وَ فِی غَدٍ وَ سَیَأْتِی غَدٌ بِمَا لَا تَعْرِفُونَ یَأْخُذُ الْوَالِی مِنْ غَیْرِهَا عُمَّالَهَا عَلَى مَسَاوِئِ أَعْمَالِهَا وَ تُخْرِجُ لَهُ الْأَرْضُ أَفَالِیذَ کَبِدِهَا وَ تُلْقِی إِلَیْهِ سِلْماً مَقَالِیدَهَا فَیُرِیکُمْ کَیْفَ عَدْلُ السِّیرَةِ وَ یُحْیِی مَیِّتَ الْکِتَابِ وَ السُّنَّةِ.
منها: کَأَنِّی بِهِ قَدْ نَعَقَ بِالشَّامِ وَ فَحَصَ بِرَایَاتِهِ فِی ضَوَاحِی کُوفَانَ فَعَطَفَ عَلَیْهَا عَطْفَ الضَّرُوسِ وَ فَرَشَ الْأَرْضَ بِالرُّءُوسِ قَدْ فَغَرَتْ فَاغِرَتُهُ وَ ثَقُلَتْ فِی الْأَرْضِ وَطْأَتُهُ بَعِیدَ الْجَوْلَةِ عَظِیمَ الصَّوْلَةِ وَ اللَّهِ لَیُشَرِّدَنَّکُمْ فِی أَطْرَافِ الْأَرْضِ حَتَّى لَا یَبْقَى مِنْکُمْ إِلَّا قَلِیلٌ کَالْکُحْلِ فِی الْعَیْنِ فَلَا تَزَالُونَ کَذَلِکَ حَتَّى تَئُوبَ إِلَى الْعَرَبِ عَوَازِبُ أَحْلَامِهَا فَالْزَمُوا السُّنَنَ الْقَائِمَةَ وَ الْآثَارَ الْبَیِّنَةَ وَ الْعَهْدَ الْقَرِیبَ الَّذِی عَلَیْهِ بَاقِی النُّبُوَّةِ وَ اعْلَمُوا أَنَّ الشَّیْطَانَ إِنَّمَا یُسَنِّی لَکُمْ طُرُقَهُ لِتَتَّبِعُوا عَقِبَهُ.