به گزارش همشهری آنلاین به نقل از بی‌بی‌سی، در هفته مد امسال، که به دلیل محدودیت‌های کرونا باید در فضای باز برگزار می‌شد، مدل‌ها در کنار یک درخت "بائوباب" کهنسال ظاهر شدند تا قدم‌های کت‌واک بردارند. برگزارکنندگان هفته مد داکار امسال، پیامی برای جهانیان دارند: پایداری و ماندگاری در مد نهفته است. این نمایش مد، با تم احساس مسئولیت در قبال محیط زیست، در آخر هفته در پایتخت سنگال برگزار شد، که در آن کارهای ۲۰ طراح به نمایش درآمد.
کلکسیون کارهای این طراحان، چه آنها که در هفته مد به تن مدل‌ها بود و چه آنهایی که برای فروش در بوتیک‌ها عرضه شدند، مدت‌های مدیدی است که در قاره آفریقا تولیدات دست‌ساز بوده‌اند، نه تولیدات انبوه در کارخانه‌ها.
جدیدترین خبرها و رویدادها را در اینستاگرام همشهری آنلاین بخوانید (کلیک کنید)
آداما اِندای، طراح معروف به "آداما پاریس" و بنیانگذار هفته مد داکار گفت: "خیلی از این طراحان پیش‌تر هم 'مد آهسته ' (شیوه‌ای که در آن لباس‌ها با سرعت کمتر و با در نظر داشتن مسائل زیست‌محیطی تولید می‌شوند) خلق کرده‌اند ولی خودشان از آن بی‌اطلاع بودند".
او گفت: "این کارها اینجا تولید شده‌اند و تولید انبوه ندارند. ما سال‌ها از اینکه تولید انبوه نداشتیم شرمسار بودیم، ولی حالا به آن افتخار می‌کنیم. این یک نعمت است".
در آنچه که به مد سریع معروف شده است، مصرف‌کنندگان، به ویژه در کشورهای غربی، با سرعت نگران‌کننده‌ای لباس می‌خرند و دور می‌اندازند؛ این کار باعث می‌شود که آلودگی‌های مربوط به صنعت مد و نساجی افزایش یابد.
براساس گزارش "بنیاد الن مک‌کارتور" در سال ۲۰۱۷، تعداد دفعات پوشیدن یک لباس قبل از آنکه دور انداخته شود، در ۱۵ سال گذشته ۳۶ درصد کاهش یافته است.
در این گزارش آمده است که تولید و دورانداختن پارچه، هر ساله حدود یکصد میلیون تن از منابع تجدیدناپذیر را هدر می‌دهد و مقدار زیادی گازهای گلخانه‌ای تولید می‌کند.
فقط در سال ۲۰۱۵، انتشار گازهای گلخانه‌ای حاصل از تولید منسوجات، بیش از کل مجموع پروازهای بین‌المللی و حمل‌ونقل دریایی بوده است.
به علاوه، مواد شیمیایی سمی حاصل از رنگرزی و پردازش منسوجات، عامل ۲۰ درصد از آلودگی جهانی آب صنعتی است.
بیشتر پارچه‌های مورد استفاده در هفته مد داکار امسال، اگرچه تولیدشان در آفریقا نهایی شده است، ولی از خارج از کشور وارد شده‌اند. حتی پارچه‌های مومی هم بطور معمول در چین و اروپا تولید می‌شوند.
آداما اِندای که برای کارهایش، پارچه از تایلند وارد کرده، گفته است "ما همه چیز را اینجا نمی‌سازیم، برای همین هم نمی‌توانیم کلکسیونی درست کنیم که ۱۰۰ درصد سنگالی باشد. اما حداقل، ابتکار عمل را برای بعضی کارها به دست گرفته‌ایم".
نمایش روز شنبه، با تم زیست‌محیطی، در جنگلی از درختان بائوباب اجرا شد.
اما انبوهی از بطری‌های پلاستیکی آب، چترها، حصیرها، و پوسترهایی با آرم شرکت حمایت‌کننده مالی مراسم، فضای طبیعی آنجا را کمرنگ کرده بود.
اما آداما اِندای گفت که او به حمایت مالی نیاز داشته و این شرکت هم متعهد شده است که یک برنامه بازیافت ایجاد کند.
او گفت: "برای اینکه حتی بتوانم درمورد پایداری صحبت کنم، باید حمایت مالی داشته باشم، چون همه اینها هزینه دارد".
بل جیکوبز، یکی از بنیانگذاران "فشن اکت ناو"، گروهی که از دل کارزار "شورش علیه انقراض" به وجود آمده است، گفت که باید برای هفته مد داکار، به عنوان یک گفتگو درمورد پایداری و مصرف بیش از حد، ارزش قائل شد.
گروه جیکوبز به دلیل اعتراضات بنیادی‌اش در راستای لغو هفته مد لندن شهرت یافته است.
بل جیکوبز گفت: "هدف اصلی هفته‌های مد بطور خاص، ترویج ایده خرید مداوم لباس‌های جدید است. هفته‌های مد، هنوز هم می‌توانند جایی برای تجلیل از خلاقیت و تخیل و نوآوری باشند. ولی هم اکنون همه چیز فقط در جهت بحران کره زمین پیش می‌رود".
او به هفته مد کپنهاگ اشاره کرد؛ اینکه طراحان تا سال ۲۰۲۳ باید ۱۷ شرط را در زمینه پایداری برآورده کنند تا واجد شرایط شرکت در نمایش مد آن باشند.
ازجمله این شرایط، استفاده ۵۰ درصد مواد بازیافتی یا طبیعی، تعهد برای از بین نبردن لباس‌های فروخته‌نشده، و استفاده از بسته‌بندی‌های سازگار با محیط زیست است.
