به گزارش برنا، سید مسعود اطیابی درباره اهمیت پژوهش در سینمای ایران، گفت: اهمیت پژوهش در آثار سینمایی و لزوم توجه به آن را می‌توان از جنبه‌های مختلف بررسی کرد. برای مثال، برای ساخت یک اثر تاریخی تحقیقات میدانی، کتابخانه‌ای و مطالعه اسناد و مدارک موجود تاریخی مورد نیاز است، اما پژوهش فقط به یک اثر تاریخی محدود نمی‌شود و وقتی فیلمساز می‌خواهد یک اثر روز اجتماعی هم بسازد نیازمند این موضوع و گذراندن مراحل تحقیق است. شناخت محیط و طبقه‌ای که قرار است فیلمساز به آن بپردازد اولین قدمی است که باید در این مسیر بردارد. از سوی دیگر ابعاد مختلف بحران یا معضلی که قرار است به آن پرداخته شود نیز باید به طور کامل مورد بررسی قرار گیرد. به طور کلی پرداختن به موضوعات مختلف این‌چنینی نگاهی پژوهشگرانه را می‌طلبد و اساسا یک اثر سینمایی مبتنی بر پژوهش است.
وی ادامه داد: زمانی که یک ایده به ذهن فیلمساز می‌رسد، آن ایده بر اساس کنکاشی است که به وجود آمده. این موضوع در همه گونه‌های سینمایی اهمیت دارد، ممکن است شکل پژوهش در هر گونه‌ای متفاوت باشد یا مقدار آن در آثار مختلف کم یا زیاد باشد اما به طور جدی در همه زمینه‌ها لازم است.
اطیابی در بخش دیگری از صحبت هایش با تاکید بر لزوم توجه سازندگان یک اثر سینمایی به پژوهش بیان داشت: فیلمنامه‌نویس و کارگردان زمانی که تصمیم می‌گیرند اثری برای مخاطب خلق کنند و آن را به تصویر بکشند حتما مبتنی بر یک کنکاش اولیه است. اینکه چقدر تحقیق و کنکاش‌شان عمیق‌تر است و برای موضوعی که می‌خواهند به آن بپردازند تا چه اندازه پیگیرترند بستگی به خود فیلمساز دارد.
وی با اشاره به جای خالی پژوهش در برخی آثار سینمایی گفت: در سال‌های اخیرو حتی در جشنواره‌های فجر آثاری داشتیم که پرمخاطب شدند اما جامعه‌شناسی‌شان اشتباه است. گاهی فیلمسازان به جای پژوهش، آثار خارجی را به شیوه خودشان تبدیل به یک فیلم ایرانی می‌کنند. اینجاست که ما از نگرش درست نسبت به پژوهش به معنای درک درست از موضوع و حقیقت غافل می‌شویم. در موارد زیادی پیش آمده فیلمسازان فیلم دفاع مقدس می‌سازند اما به جای اینکه درباره حوزه دفاع مقدس و اتفاقات مختلف آن تحقیق کنند، از فیلم‌های غربی الگوبرداری می‌کنند. از این الگوبرداری دیگر نمی‌توان به عنوان پژوهش یاد کرد. متاسفانه این اتفاق در بسیاری آثار دیگر ما از جمله اجتماعی و کودک هم افتاده است.
توجه به نیاز مخاطب از طریق پژوهش از دیگر مواردی بود که اطیابی به آن اشاره کرد و درباره‌اش اظهار داشت: به دلیل شرایطی که بر جامعه حاکم است امروزه مردم به فیلم‌های شاد نیاز دارند، فیلم‌هایی که بتوانند بحران روحی که بخشی از آن متاثر از همه‌گیری کرونا است را تا حدی از بین ببرند. در همه جای دنیا سعی می‌کنند بلافاصله این فضای شاد را در سطح جامعه آماده کنند و برای تسری آن برنامه‌ریزی می کنند. به نظر من توجه به نیاز مردم و مخاطبان در جامعه با توجه به شرایط موجود خود نیار به پژوهش داردضمن اینکه نیازسنجی خود یک تحقیق است که می‌تواند کمک زیادی به مخاطبان و حال روحی آنها کند.
وی در پایان نیز عنوان کرد: سینمای ما اگر می‌خواهد به سینمای ملی تبدیل شود باید تمام جریان فیلمسازی خارج از کشور را فراموش کند. می تواند جریان فیلمسازی خارج از کشور را تماشا کند اما الگوبرداری نکند و الگو را از داخل کشور و با تحقیق و پژوهش و بر اساس نیاز جامعه پیدا کند و به دنبال آن برود.
گفتنی است، اختتامیه چهارمین دوره جایزه پژوهش سال سینمایی به دبیری بهروز محمودی بختیاری سوم خرداد 1400 برگزار می شود.
