خواهران برونته مفاخر سرشناس ادبیات کلاسیک و تنها برادرشان، برانول، همگی در جوانی از دنیا رفتند. دلیل فوت آنها در منابع رسمی بیماری سل و عوارض ناشی از آن و در منابع غیررسمی اندوه و داغ از دست دادن یکدیگر عنوان شده است. اما ظاهرا یک عامل واقعی و جدی در بیماری مادام العمر و مرگ زودرس اعضای خانواده نقش داشت و آن هم این بود که آنها تمام عمر از آبی می‌نوشیدند که از طریق گورستان منطقه و به احتمال زیاد فاضلاب محلی سرویس‌های بهداشتی غیراستاندارد آلوده می‌شده است.
تحقیقات سال ۱۸۵۰ بنجامین هرشل بَبِج، مهندس و دانشمند انگلیسی، که به فاصله کوتاهی از مرگ امیلی (۱۸۴۸) در ۳۰ سالگی، برانول (۱۸۴۸) و آن (۱۸۴۹) در ۲۹ سالگی به درخواست پاتریک برونته کشیش منطقه و پدر این خانواده انجام شد، نشان داد در شهر کوچک هاوُرث که خانواده برونته در آن زندگی می‌کرد نرخ مرگ و میر در مقایسه با شهرهای مجاور بالاتر است. براساس نتایج این مطالعه، ۴۱ و ۶ دهم درصد از ساکنان این شهر پیش از ۶ سالگی از دنیا رفته بودند و میانگین سن وفات ۲۵.۸ بود.
ببج در تلاش برای رمزگشایی از این معما به آنجا رسید که تعداد سرویس‌های بهداشتی این منطقه کفاف جمعیت را نمی‌دهد و آن تعداد محدودی که وجود داشت هم کثیف بودند و به درستی تخلیه نمی‌شدند.
علاوه بر این، گورستانی که روی تپه روبه‌روی خانه خواهران برونته قرار داشت هم معضل دیگری بود. تحقیقات ببج نشان داد این گورستان بیش از ظرفیتش از اجساد پر شده، آرایش درستی ندارد و گردش اکسیژن در آن مناسب نیست تا جایی که مواد تجزیه شده از گورها به منبع آب شهر ریخته بود. بنابراین می‌توان اینطور نتیجه گرفت که فرزندان خانواده برونته به سبب قرار گرفتن درازمدت در معرض باکتری‌های مضر ضعیف، کوتاه قد و مستعد ابتلا به انواع بیماری‌ها شده بودند.
خواهران برونته از نویسندگان زن پیشرو بودند که در دهه ۴۰ و ۵۰ قرن نوزدهم میلادی برخی از مهمترین آثار ادبیات کلاسیک را به رشته تحریر درآوردند.
۵۸۵۸
