به گزارش ایسنا، عبدالرضا رحمانی فضلی در پیامی به اختتامیه دوازدهمین دوره جشنواره پژوهش و فناوری در شهر تهران ( مجمع شهری تهران)، گفت: "پژوهش به عنوان یک الزام با اهمیت در فرآیند تصمیم سازی و تصمیم گیری و سیاستگذاری از نمودهای عینی حرکت در مسیر پیشرفت و تحول در جهان کنونی به شمار می رود و تاکیدات مقام معظم رهبری بر ضرورت پژوهش و نوآوری و ابلاغ سیاست های کلی علم و فناوری توسط ایشان مسیر روشن و هموار برای پیشرفت کشور در این زمینه ترسیم نموده و نام گذاری یک هفته در تقویم رسمی کشور به نام هفته پژوهش و نوآوری و برگزاری جشنواره های ملی نشان از اهمیت این موضوع در نگاه سیاستگذاران و تصمیم گیران در سطوح ملی و محلی دارد و فرصت مناسبی است تا با بهره گیری از پژوهش در مسیر آسیب شناسی سیاستهای موجود و تلاش برای ارتقای آن حرکت کرده و زمینه گسترش، نهادینه سازی و فرهنگ سازی در حوزه پژوهش و نوآوری فراهم شود."
وی افزود: "خوشبختانه دو سال است که دو رویداد مهم علمی به صورت مشترک برگزار می شود، یکی جشنواره پژوهش و آموزش در مدیریت شهری و روستایی که هفتمین دوره خود را پشت سر می گذارد و پنج دوره قبلی آن توسط سازمان شهرداری ها و دهیاری های کشور برگزار شده بود و دیگری جشنواره پژوهش و نوآوری در مدیریت شهری تهران که دوازدهمین دوره از آن در حال برگزاری است."
وزیر کشور تاکید کرد: "تلفیق این دو جشنواره فرصتی را فراهم کرده است تا علاوه بر استفاده از تجربیات سنوات قبل هر دو رویداد، از تجمیع توان علمی کلیه دستگاه های علمی نیز استفاده شده و گام مثبتی برای بهره برداری هر چه بیشتر و بهتر از دستاوردهای پژوهشی برداشته شود. یکی از نقاط قوت این جشنواره اختصاص محور ویژه آن به تاب آوری شهری بوده است چرا که حدود ۷۵ درصد از جمعیت ایران در مناطق شهری ساکن هستند و این جمعیت سهم مشابهی در تولید ناخالص داخلی و اقتصاد کشور دارند. لذا حفظ عملکرد شهرها در وقوع بحران و یا بازگشت آنها به شرایط عملکرد در بازه کوتاه بسیار ضروری است. به ویژه در یکسال اخیر با شیوع جهانی بیماری کرونا جوامع شهری و روستایی درگیر شده اند و وجوه مختلف زندگی انسانی از اقتصادی و فرهنگی گرفته تا ابعاد اجتماعی و خانوادگی همگی تحت الشعاع قرار گرفته است و رویکرد پژوهش و به کارگیری یافته های آن برای ارتقای تاب آوری شهرها و انسان ها اهمیت دو چندانی پیدا کرده است. این همه گیری بیماری که هنوز با راهکار پزشکی قاطعی همراه نشده است، مصداق بارزی از یک مساله جهانی است که باید با راهکارهای محلی به پاسخگویی آن پرداخت و مسیر یافتن این راهکارهای محلی از پژوهش عبور می کند."
انتهای پیام
