مهران شنتیائی در گفتوگو با ایسنا بیان کرد: سرمایهگذار پروژه اوان در گام اول درخواست سرمایهگذاری در وسعت ۱۵۰ هکتاری داشت اما با توجه به شرایط زمین در نظر گرفتهشده قبل از اجرای کار باید گزارش ارزیابی محیطزیست را ارائه میداد، درواقع با توجه به اهمیت محیط زیستی نقطه انتخابشده قوانین سختگیرانهای برای آنها لحاظ شد.
وی افزود: با توجه به قوانینی که وجود داشت سرمایهگذار ترجیح داد که از ۱۵۰ هکتار منصرف شود و درنهایت ۵ هکتار زمین را درخواست کرد، از سال گذشته جلسات متعددی در استانداری، حفظ حقوق بیتالمال و شورای نظارتی استان برگزار و درنهایت زمین ۵ هکتاری در اختیار سرمایهگذار قرار داده شد.
شنتیائی اظهار کرد: اینکه پروژه چه میزان به تالاب خسارت وارد میکند نیاز دارد که پروژه مطالعاتی صورت بگیرد، ما تلاش کردیم تا جایی که قوانین و ضوابط به ما اجازه میدهد در برابر این پروژه مقاومت و بر اجرای تمام ضوابطی که در قوانین موجود است را تأکید کنیم.
سرمایهگذار تأکید داشت در حریم تالاب سرمایهگذاری کند
وی بیان کرد: یکی از ضوابطی که پافشاری کردیم اجرایی شود، حفظ حریم ۱۵۰ متری تالاب بود، در روزهای نخست سرمایهگذار تأکید داشت که در حاشیه دریاچه و در حریم تالاب سرمایهگذاری کند که پافشاری محیطزیست باعث شد که ۱۵۰ متر حریم رعایت شود.
مدیرکل حفاظت محیطزیست استان قزوین یادآور شد: موضوعاتی مانند خاکبرداری اصولی پروژه نیز موردبحث قرار گرفت، با توجه به موارد قانونی چندین بار به دادگاه الموت موضوع را گزارش دادیم و معاون اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم دادگستری کل استان قزوین بهشخصه این موضوع را پیگیری کرد، محیطزیست استان قزوین بهصورت مستمر موضوعات اینچنینی را به دادگاه گزارش میدهد.
وی بیان میکند: یکی از موضوعات دیگر که سرمایهگذار را الزام به انجام آن کردیم این بود که مدیریت اصولی پسماندهای گردشگران و مدیریت کردن فاضلاب را موردتوجه قرار دهد، همچنین سرمایهگذار ملزم است که یک تصفیهخانه که از جانب میراث فرهنگی خریداریشده است در فاصله ۱۵۰ متری تالاب راهاندازی کند، تصفیهخانه نباید در حریم تالاب مستقر شود.
پروژه منع قانونی ندارد اما دوست نداشتیم این اتفاق بیفتد
شنتیائی یادآور میشود: کارهایی که در حوزه محیطزیست بود را با پافشاری عملیاتی کردیم، پروژه منع قانونی ندارد اما قلبا دوست نداشتیم این اتفاق بیفتد چراکه هر چه طبیعت بکر باقی بماند محیطزیست خسارت کمتری میبیند، درواقع در اجرای این پروژه ازلحاظ قوانین منعی وجود نداشت که بتوانیم مانع کار شویم و تنها توانستیم بر ضوابط موجود پافشاری کنیم تا خسارت واردشده به محیطزیست را به حداقل برسانیم.
وی خاطرنشان میکند: طبق قانون در زمینهای زیر ۲۰ هکتار استقرار واحدهای صنعتی، خدماتی و کشاورزی بلامانع است و باید به واحدهایی که متقاضی استقرار و بهرهبرداری هستند مجوز دهیم، گردشگری نیز واحد خدماتی محسوب میشود با توجه به اینکه زمین زیر ۲۰ هکتار است طبق قانون به گزارش ارزیابی ندارد اما باید حتماً پیوست زیستمحیطی را به ما ارائه دهند.
مدیرکل حفاظت محیطزیست استان قزوین تأکید میکند: تاکنون هیچ سازمانی یا سرمایهگذار پیوست زیستمحیطی را به ما ارائه نداده است و نمیدانم اینکه میگویند پروژه پیوست دارد، پیوست به کجا ارائهشده است و کدام گزارش را بهعنوان پیوست زیستمحیطی در نظر گرفتند.
هر دخل و تصرفی در طبیعت، خسارت به محیط است
وی یادآور میشود: هر دخل و تصرف در طبیعت خسارتی به محیط وارد میکند این را هر فردی که حتی در محیطزیست فعال نیست را هم درک میکند، هرجایی که قرار است پروژه عمرانی شکل بگیرد گیاهان بومی منطقه از بین میرود، ما در محیطزیست ملزم به اجرای قانون هستیم و فراتر از آن نمیتوانیم عمل کنیم اما بهصورت مستمر ارزیابی میکنیم تا خسارت وارده به طبیعت را به حداقل برسانیم.
شنتیائی اظهار میکند: اگر این پروژه طرح توسعهای داشته باشد باید گزارش ارزیابی بیاورد که در آن تمام منطقه، روستاهای اطراف، جوامع محلی باید دیده شود تا مطالعات نشان دهد که آیا مجوز باید صادر بشود یا نشود، در دورهای از فعالیت پروژه متوقف شد چراکه ما بهصورت دورهای به دادگاه گزارش میدهیم و سیستم قضایی بر اساس مستندات موجود دستور توقف عملیات را میدهد، توقف پروژه برای مدتی نیز به دلیل گزارشهایی بود که قرار بود ارائه بدهند که هنوز هم ارائه نشده است.
وی بیان میکند: سازمان محیطزیست حامی محیط طبیعی دستنخورده و بکر است و اعتقادداریم هرگونه دخالت انسانی در طبیعت خسارت وارد میکند و اگر راهکار قانونی داشتیم از اجرای پروژه جلوگیری میکردیم اما چون قانون به ما اجازه نمیدهد که مخالفت کنیم مجبور هستیم که با پروژه موافقت کنیم.
مدیرکل حفاظت محیطزیست استان قزوین خاطرنشان میکند: تالاب اوان با وسعت ۷ هکتار جزو تالابهای با وسعت کم است، متأسفانه امسال کمبود بارش داشتیم و همین امر باعث شده آب دریاچه با ۶۰ سانتیمتر افت آب ورودی روبهرو شود، در این میان ادامه پروژه نیز ممکن است در این امر تأثیرگذار باشد همچنین این پروژه منظر و چشمانداز طبیعی پروژه را تحت تأثیر قرار میدهد، درواقع هر پروژه عمرانی در طبیعت باعث خسارت به محیطزیست میشود و ما با آن مخالف هستیم.
انتهای پیام