به گزارش اقتصادنیوز به نقل از اتاق بازارگانی ایران؛ رئیس اتاق اراک در تشریح اوضاع فعلی مرغ، مصرف و قیمت آن گفت: در حال حاضر مصرف سرانه واقعی گوشت مرغ در کشور ۳۰ کیلوگرم است که با توجه به گرانی گوشت قرمز و احتمال کمبود آن در اثر خشکسالی، ممکن است در سال ۱۴۰۰ میزان مصرف مرغ تا ۳۵ کیلوگرم هم ارتقا پیدا کند که اگر چنین شود، پیشبینی میکنم میزان مصرف مرغ در سال ۱۴۰۰ به 2.8 میلیون تن برسد.
بر اساس اظهارات ناصر بیکی، رئیس اتاق اراک مشاهدات فعلی نشان از عطش بازار در تقاضا و میزان روزافزون مصرف در فروردین و اردیبهشت دارد که این روند، پیشبینیهای افزایش سطح مصرف گوشت مرغ در سال جاری را به واقعیت نزدیکتر میکند.
رئیس اتاق اراک در گفتوگو با پایگاه خبری اتاق ایران شائبه گرانفروشی مرغ را نیز با این توجیه که ارز ترجیحی به نهادههای خوراک وارداتی طیور تعلق میگیرد، به دور از منطق دانست و افزود: همه هزینههای مرغداری و پرورش مرغ، محدود به نهادههای اصلی خوراک مرغ نیست.
بیکی ادامه داد: گرچه دانه ذرت و کنجاله سویا در ردیف کالاهای مشمول دلار ۴۲۰۰ تومانی است؛ اما مرغدار باید دارو، واکسن و انواع مکملهای خوراک طیور خود را با ارز آزاد و به قیمت بالا تهیه کند. افزایش تعرفههای برق، آب، سوخت، دستمزد کارگر، قطعات و لوازم گران موردنیاز، هزینههای سرمایهای، کرایههای حمل سرسامآور و هزینههای تعمیر و نگهداری سنگین در واحد تولید نیز بخش دیگری از هزینههاست که روی بهای تمام شده مرغ اثر میگذارد.
بر اساس اظهارات این فعال اقتصادی در تمام دنیا نسبت قیمت گوشت قرمز به گوشت مرغ ۲ به ۱ است و در ایران این نسبت ۶ به یک. مگر میشود مادامالعمر این نسبت غیرمنطقی را حفظ کرد؟
رئیس اتاق اراک پایههای گرانی را تورم و قیمتهای گزاف نهادههای تولید و خدمات دانست و یادآور شد: گرانفروشی ناشی از کاهش تولید و عدم هماهنگی بین عرضه و تقاضا، احتکار و مورادی از این دست اتفاق میافتد. بنابراین در حال حاضر، با توجه به ارزش پول ملی و درآمد سرانه مردم، اسیر گرانی مرغ هستیم نه گرانفروشی آن. پس نباید آدرس اشتباه به مصرفکننده داده شود.
او درباره اینکه در شرایط عادی میزان تولید فعلی گوشت مرغ تکافوی مصرف روزمره و سالیانه کشور را میدهد نیز گفت: در اواسط سال گذشته، متاسفانه بخشی از زنجیره تولید مرغ دچار نقصان اساسی شد و آن عبارت بود از اینکه متاسفانه در مقاطعی واردات مرغ اجداد نژاد Ross مشمول تحریمها شد و از همان زمان نقصان در تولید مرغ مادر رقم خورد. این موضوع به مرور بر میزان تولید جوجه گوشتی و گوشت مرغ اثر گذاشت و به نظر باید تا پایان سال جاری، منتظر آثار سوء بیشتر آن بر روند تولید این محصول باشیم.
این فعال اقتصادی تشریح کرد: ایجاد مخاطره در پرورش یک قطعه مرغ اجداد، معادل نقصان ۵۰ عددی در تولید مرغ مادر و در پی آن کاهش تولید ۷۵۰۰ جوجه گوشتی و سپس کاهش ۱۵ تن گوشت مرغ است. جبران این سطح از خسارت به یک پروسه زمانی طولانی نیاز دارد. بنابراین معتقدم در سال ۱۴۰۰ با کمبود ۳۰۰-۴۰۰ هزار تنی گوشت مرغ مواجه خواهیم شد و باید از همین حالا تصمیمگیران کلان کشور به فکر باشند.
بیکی تاکید کرد: تنظیم و احیای صنعت بزرگ پرورش طیور کشور به یک استراتژی و برنامه مدون درازمدت نیاز دارد که توسط متخصصان این حوزه تهیه شده باشد و با مسکنهای رایج چهل سال گذشته، این درد درمان نمی شود.