به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایران، این زن 55 ساله که ریشههای شرق آسیایی و البته زندگیاش در امریکا او را به نخستین معاون زن سیاهپوست در تاریخ سیاست امریکا تبدیل کرده، چنان پرشور حرف میزند که مشخص است به چیزهایی بسیار فراتر از پست فعلیاش میاندیشد. شاید وعدههای او به ارباب جراید توخالی باشد اما وی دقیقاً میداند که چه میکند. وقتی قرار یک مصاحبه با او را میگذاریم، میگوید به کتابخانه عمومی و بزرگ شهر ورمونت که زادگاه اوست، رجوع کنیم و روز یکشنبه را برای این مهم مناسب میداند اما وقتی در همان روز به آنجا میرویم، میبینیم که کتابخانه به سبب تعطیلی پایان هفته بسته است. با این حال مجبوریم با کلکهای او کنار بیاییم زیرا به قدری باهوش و نقشهپرداز نشان میدهد که اطرافیانش و شاید شماری زیاد از مردم امریکا حسرت این را میخورند که چرا وی بعد از روشن شدن تکلیف انتخابات به جنجال کشیده شده امریکا فقط حائز پست دوم (معاونت) بوده و عنوان ریاست جمهوری در اختیار جو بایدن است که هرچند 23 سال از او مسنتر و سیاستمداری بسیار پختهتر از هریس است، اما در 78 سالگی نشانی از پویایی و جوانی را ندارد؛ خصلتهایی که اگر امریکا بخواهد از دوره هرج و مرجگونه زمامداری ترامپ خارج شود ضروریترین عناصر است.
بین مردم حومهنشین و روستایی امریکا با اهالی شهرهای بزرگ این کشور تفاوت فرهنگی از زمین تا آسمان است و چه در انتخابات 2016 که ترامپ آن را برد و چه در انتخابات 2020 که با پیروزی بایدن تمام شد، ترامپ از این فاصله فرهنگی برای جمعآوری آرای فراوان نهایت بهره را برد. با این حال در انتخابات اخیر دموکراتها نمایش بهتری در شهرهای کوچک و روستاها داشتند و همین مسأله نیز در شکست نهایی و تلخ ترامپ بی تأثیر نبود. دموکراتها از حالا باید برای انتخابات میان دورهای مجالس نمایندگان و سنا در سال 2022 و البته انتخابات ریاست جمهوری سال 2024 امریکا تدارک ببینند زیرا اگر به پیروزی در شهرهای کوچک قناعت کنند و چند ایالت و شهر بزرگ را از دست بدهند، دوباره چهرهای ترامپآسا مقابلشان سر بر خواهد آورد. بایدن تأکید کرده است که برخلاف ترامپ، یک رئیس جمهوری برای تمامی امریکا و همه آحاد ملت است و نمیخواهد فقط نماد سفیدپوستان تندرویی باشد که تنها نظایر ترامپ نژادپرست را برای ریاست جمهوری خود قبول دارند. اینجا است که نقش افراد نادر و منحصر بفردی مثل «کاملا هریس» بارزتر میشود زیرا او به سبب پیشینه و اصل و ریشهاش، نماینده اقلیتها و مهاجران و حومهنشینها هم محسوب میشود و با تکیه بر حضور وی، دموکراتها شانس بیشتری برای فتح انتخابات بعدی امریکا خواهند داشت. بایدن باید بشدت سرگرم سرکوب «کووید19» و احیای اقتصاد ورشکستهای شود که محصول بیکاریها و کسادی های مرتبط با کرونا است. با این اوصاف تلاشهای مربوط به جذب اقلیتها و اهالی جوامع کوچکتر در انتخابات بعدی امریکا را «کاملا هریس» هدایت خواهد کرد که به نظر اهالی آنها، او یک «خودی» و از جمع آنها است.
استراتژی ساده ولی کارآمد «هریس» در این ارتباط سفرهای هر چه بیشتر به اقصی نقاط امریکا و صحبت رو در رو با اهالی شهرهای کوچک و تأمین نیازهای ضروری آنها است و این پایهگذاری مستقیم آیندهای خواهد بود که بایدن و کل حزب دموکرات مایل است به سال 2024 ختم نشود و سفر تیم دو نفره بایدن- هریس نقطه پایانی حداقل در سال 2028 داشته باشد. شکی نیست که اهالی جوامع روستایی و صنایع مستقر در شهرهای کوچک امریکا نیز برای پذیرش این تیم و بخصوص هریس از آن استقبال میکنند زیرا اگر ترامپ «رئیس جمهوری ثروتمندان» بود، بایدن مایل است «رئیس جمهوری حاشیهنشینان شهرها» و مردم صدمه دیده از اقتصاد کرونازده امریکا نیز باشد و رئیس کارگروه عملیاتی وی در این زمینه هریس است که هر چقدر بایدن متانت و آرامش دارد، این معاون شور و شوق دارد و بسان آتش در قبال آب است.
هریس به شهرهای دیگر امریکا هم فکر میکند. شهرهای کوچکی که از سکه افتادند تا نمایش تصنعی «پول و زندگی پر رفاه» که ترامپ برای شهرهای بزرگ و به واقع برای همگنان خودش طراحی کرده بود، دستاورد و آرزویی قابل اکتساب برای تمامی مردم امریکا جلوه کند. کشاورزان در ایالتهای حاصلخیز امریکا که در ورای برفهای یک زمستان طولانی به کشت و زرع در بهاری پر رونقتر طی ماههای مارس و آوریل 2021 میاندیشند، منتظرند تا سیاستهای انتخابی دولت را برای احیای مزارع از رونق افتاده امریکا ببینند و سپس براساس آن انتخاب و اقدام کنند. البته این هریس است که باید دور از کاخ سفید پای صحبت این کشاورزان بنشیند و مجابشان کند که برای اندیشههای آنان احترام قائل است و دوران سرکوب اقلیتها و صاحبان برخی مشاغل به ظاهر درجه دوم که تخصص ترامپ بود، پایان یافته و عصر ثروتمندتر شدن ثروتمندان مثل طراح آن (ترامپ) به بایگانی تاریخ سپرده شده است.
در چنین شرایطی، «هریس» مهندس و طراح روابطی به شمار میآید که قلب امریکای صنعتی و مزارع پرشمار و پرمحصول آن را به فرایندهای جاری در شهرهای صنعتی و مجامع بزرگ کشور پیوند میزند و کشاورزان و صاحبان حرفههای از یاد رفته را دوباره مطرح خواهد کرد. همه اینها به سود هریس هم هست زیرا او را هم بیشتر مقابل چشمها قرار خواهد داد و فعالترین و «خودی»ترین و علاقهمندترین فرد دولت جدید و فردی که با ملت و بویژه اقلیتها دوست و همراه است، جلوه خواهد داد. او مشغول طراحی عبور از پل روابطی است که نقطه انتهایی و فرجام نهاییاش، محبوبتر شدن از بایدن و جلو افتادن از رئیس جمهوریای است که چون شروع کارش در ایام پیری است، طبعاً دوام، جوشش و البته محبوبیت «کاملا هریس» را ندارد.