مصطفی عبدالهی، با طرح این پرسش که چرا فولادسازان برای محصولات تولیدی خود موافق قیمتهای جهانی هستند اما برای مواد معدنی، مبنا گرفتن قیمت جهانی نادرست و غیرمنطقی عنوان میشود، افزود: وقتی قدرت مالی، ثروت و نفوذ در دست یک گروه خاص به اسم فولادسازان است؛ ورقهای بازی را به نفع خود میچینند و حتی ساختارها را به نفع خود تغییر میدهد.
به گفته وی تاکنون بیشترین سود در حلقه میانی و بین تولیدکنندگان فولاد تقسیم شده اما با عرضه مواد معدنی در بورس این رانت حذف میشود.
عضو هیات مدیره انجمن نوردکاران ایران خاطرنشان کرد: فولادسازان سال هاست محصولات معدنیها را به نازلترین قیمتها خریداری میکنند و اجازه نمیدهند، سودی نصیب معدنیها شود.
عبدالهی ادامه داد: فولادسازان سنگآهن را نصف قیمت میخرند اما امروز که معدنیها میخواهند به بخش حداقلی از حقوق خود برسند و قیمتها را اندکی واقعیتر کنند؛ فولادسازان بهعنوان مخالفان اصلی این جریان، مقابل عرضهها ایستادهاند.
عضو هیات مدیره انجمن نوردکاران عنوان کرد: این عملکرد فولادیها سبب میشود که باقی زنجیره ضعیف شوند و تنها یک بخش از زنجیره بزرگ شود. اما این اتفاق کوتاهمدت خواهد بود. چراکه نهایتاً این روند منجر به نابودی حلقه میانی هم خواهد شد زیرا وقتی حلقه ابتدایی ضعیف شود عملاً نمیتواند مطابق انتظارات رشد کند و نیازهای فولادسازان تأمین نخواهد شد. درنتیجه، حلقههای میانی نیز نمیتوانند افزایش ظرفیت دهند و توسعه یابند.
وی یادآور شد: از سوی دیگر، وقتی حلقههای انتهایی نیز ضعیف باشند نمیتوانند خریداران خوبی برای محصولات فولادی به شمار آیند. چراکه نوردکاران باید صنعت را بهروز کرده و برای تولید انواع مقاطع آماده کنند. اما با کاهش سود در حلقه انتهایی این اتفاقات نخواهد افتاد و درنتیجه محصولات تولیدشده در میانه زنجیره برابر انتظار به فروش نخواهد رسید. پس نهایتاً زیان یک حلقه در زنجیره، زیان سایر بخشها را نیز به دنبال خواهد آورد.
عضو هیات مدیره انجمن نوردکاران ایران یادآور شد: ما موافق نیستیم به یک بخش زنجیره فشار وارد شود اما در این سالها، فشار زیادی به ابتدا و انتهای زنجیره وارد شده است. این در حالی است که شرکتهای تولیدکننده حلقههای ابتدا و انتهایی نیز دارای سهامدارانی هستند که گاه سهامداران خرد و حقیقی هستند. بنابراین اجحاف به یک گروه از تولیدکنندگان منجر به زیان تعداد زیادی از سهامداران خرد میشود.