در این گزارش مشخص شده که شانس زنده ماندن فردی که مبتلا به فقر ویتامین دی است، پایین تر از فردی است که سطوح ویتامین دی نرمال دارد. فراوانی غذاهایی که سرشار از ویتامین دی هستند، کم است و یکی از بهترین گزینه ها برای دریافت کافی این ویتامین، قرارگیری در معرض نور خورشید است.
شما با انجام یک آزمایش خون ساده می توانید متوجه سطح ویتامین دی در بدن تان شوید. اساسا گروه های پرخطری که در معرض فقر ویتامین دی هستند، از این قرارند:
بزرگسالان بالای ۵۵ سال: هرچه پوست تیره تر می شود، توانایی سنتز ویتامین دی از طریق نور خورشید کاهش می یابد. بنابراین کمبود ویتامین دی در این افراد باید از طریق مصرف غذاهای سالم شامل ماهی قزل آلا، شیر، قارچ یا غلات و آب میوه های غنی شده و در برخی مواد مکمل های ویتامین دی جبران شود.
افراد با پوست تیره تر: در پوست این افراد مقدار بیشتری ملانین وجود دارد که همان رنگدانه است. این رنگدانه ها توانایی بدن در ساخت ویتامین دی در مقابل نور آفتاب را کاهش می دهند. اگر پوست تیره دارید باید به منابع غذایی سرشار از ویتامین دی متکی باشید نه فقط نور خورشید.
بیماران مبتلا به بیماری التهابی روده: ویتامین دی یک ویتامین محلول در چربی است یعنی جذب آن بستگی به توانایی روده در جذب چربی دارد. مبتلایان به بیماری کرون یا کولیت زخم سطوح ناکافی ویتامین دی را دارند.
کارمندان اداره ها: این افراد به علت عدم دریافت نور کافی خورشید از گروه های پرخطری هستند که در معرض فقر ویتامین دی قرار دارند و نیازمند پیروی از یک رژیم غذایی هوشمند و مصرف مکمل های ویتامین دی هستند.
گیاه خواران: محصولات حیوانی مانند قزل آلا و زرده تخم مرغ، شیر و ماست از جمله غذاهای غنی از ویتامین دی هستند که البته در میان گیاه خواران و یا مبتلایان به عدم تحمل لاکتوز طرفدار ندارند. اگر گیاه خوار هستید باید به دنبال منابع دیگر غنی از ویتامین دی مانند قارچ، و یا غلات غنی شده باشید و یا این که بیشتر در معرض نور خورشید قرار بگیرید.
افرادی که مقدار زیادی چربی در بدن خود دارند: چربی ها ویتامین دی را جذب می کنند و مقدار زیاد چربی در بدن ویتامین دی بیشتری جذب می کند و در این میان سهم کمتری برای بدن می ماند تا از آن برای اعمال حیاتی استفاده کند.
افرادی که داروهای خاصی استفاده می کنند: مصرف کنندگان این داروها در معرض ابتلا به فقر ویتامین دی هستند:
دارو های حاوی کورتیکو استروییدها می توانند جذب کلسیم را کاهش دهند و در متابولیسم ویتامین دی اختلال ایجاد کنند.
دارو های حاوی ارلیستات و داروهای حاوی کلسترامین می توانند جذب ویتامین دی و دیگر ویتامین های محلول در چربی را مختل کنند.
داروهایی که برای کنترل حملات صرع مصرف می شوند مخصوصا فنوباربیتال و فنیتوین در کار ویتامین دی اختلال ایجاد می کند و جذب کلسیم را کاهش می دهد.
مبتلایان به افسردگی: به گفته محققان بریتانیایی افرادی که سطوح ویتامین دی پایین تری در خون خود دارند، دو برابر بیشتر از دیگران در معرض افسردگی هستند. یک فرضیه این است که ویتامین دی هورمون ها و مناطقی از مغز که مسئول تنظیم خلق و خو هستند را تحت تاثیر قرار می دهد و کمبود آن منجر به افسردگی می شود.
