به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما؛ وبسایت خبری ایندیپندنت عربی در یادداشتی به قلم پاتریک کوکبرن نوشت: جنگ غزه نشان داد سیاست‌های سخت دونالد ترامپ رئیس جمهور سابق آمریکا و بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیوینستی به شدت شکست خورده است.
پاتریک کوکبرن نوشت: اسرائیل و حماس به جنگ ۱۱ روزه خود پایان دادند، اما حتی قبل از فرونشستن صدای گلوله، جنگ، فضای سیاسی را تغییر داده بود. تمرکز جنگ اسرائیل و فلسطین که منحصراً درغزه بود به چند جبهه - قدس، کرانه باختری و داخل اسرائیل منتقل شد- و ممکن است در هریک از این مناطق دور تازه‌ای از خشونت را شعله ور سازد.
حوادث قدس عامل شعله ور شدن بحران فعلی است و به احتمال زیاد دوباره شعله ور خواهد شد. زیرا گروه‌های راست افراطی اسرائیل قصد دارند فشار را بر این شهر افزایش دهند و آثار فلسطینیان را در هر جا که ممکن است از بین ببرند. دانیل لوی، دیپلمات سابق اسرائیلی و رئیس پروژه آمریکا - خاورمیانه می‌گوید: شدت دمای درگیری سیاسی زیاد و نزدیک به نقطه جوش خواهد ماند و هرگونه آتشی در قدس، دوباره آن را به جوش خواهد آورد.
تحلیلگر ایندیپندنت در ادامه افزود: رهبران اسرائیل امیدوار بودند که تقسیم فلسطینی‌ها به کانتون‌های پراکنده - سه میلیون در کرانه باختری، دو میلیون در اسرائیل و غزه و ۳۰۰ هزار نفر در قدس- آنها را از نظر سیاسی و جغرافیایی دچار شکاف کند. مدتی به نظر می‌رسید که این راهبرد به ثمر نشسته است، اما طی دو هفته گذشته، بحران از یک کانتون فلسطینی به سرعت به ۳ کانتون دیگر سرایت کرد.
تلاش‌های پلیس اسرائیل برای کوچ اجباری فلسطینی‌ها از محله شیخ جراح در قدس و استفاده از بمب‌های صوتی و گاز اشک آور در مسجدالاقصی، حماس را بر آن داشت تا موجی از حملات موشکی را از غزه آغاز کند. این مسئله همچنین باعث اعتراضات فلسطینیان در داخل اسرائیل و در مقیاسی وسیع‌تر از انتفاضه دوم ۲۰ سال پیش شد. در کرانه باختری، تظاهر کنندگان در شهر‌های مختلف به خیابان‌ها ریختند و تشکیلات خودگردان فلسطین که در سطح بین المللی رسمیت دارد مورد تمسخر قرار گرفت و به حاشیه رانده شد.
نتیجه جنگ چهارم که به غزه متمرکز بود، ثابت کرد؛ منطقه حد فاصل رود اردن تا مدیترانه، از نظر سیاسی یکپارچه است و آنچه در بخشی از آن روی می‌دهد در کل این منطثه تأثیر می‌گذارد. جنگ اخیر علیه غزه ثابت کرد که اسرائیل فاقد راهبردی نظامی یا سیاسی برای جنگ با فلسطینی‌ها یا مقابله با آنهاست. ژنرال‌ها و مقامات اسرائیلی ادعا می‌کنند که زیرساخت‌های نظامی حماس را منهدم کرده اند، برخی از رهبران این جنبش را کشته اند و بخشی از شبکه تونل آن را نابود کرده اند. اما بدون شک، اسرائیل از روبرو شدن با ۳۷۰۰ فروند موشک شلیک شده توسط حماس از غزه علیرغم انزوای ۱۵ ساله این منطقه غافلگیر شد.
اسرائیل نمی‌تواند بدون اشغال مجدد غزه انتظار نابودی حماس و تغییر رژیم در این منطقه را داشته باشد و همین مسئله موجب شدت یافتن مقاومت فلسطین می‌شود. به نظر می‌رسد محاصره ۱۵ ساله فلسطینیان در غزه بی نتیجه بوده است.
ادعای پیروزی نظامی اسرائیل که به عنوان توجیهی برای پذیرش آتش بس مطرح شد، چیزی جز سرپوش گذاشتن بر عدم موفقیت اسرائیل در دستیابی به هرگونه دستاورد واقعی پس از کشتار ۲۳۲ فلسطینی از جمله ۶۵ کودک نیست. مفسران اسرائیلی بیش از همتایان غربی خود از این عدم پیروزی آگاهند.
آلوف بن، سردبیر روزنامه اسرائیلی هاآرتص این جنگ را که به تازگی به پایان رسیده است «شکست خورده‌ترین عملیات اسرائیل در غزه و بی فایده‌ترین در تاریخچه اسرائیل» توصیف کرد. آلوف بن می‌گوید با وجود همه تبلیغاتی که صورت می‌گیرد، ارتش اسرائیل نمی‌تواند حقیقت را پنهان کند. ارتش اسرائیل نمی‌داند چگونه باید حماس را فلج کند و تعادل آن را بر هم بزند. انهدام تونل‌های حماس با بمب‌های قوی، توانایی‌های راهبردی اسرائیل را آشکار کرد، اما به توانایی‌های رزمی حماس صدمه جدی وارد نکرد.
مقاله نویس ایندیپندنت همچنین افزود: جنگ اخیر علیه غزه ممکن است مانند سه جنگ قبلی سال‌های ۲۰۰۸-۲۰۰۹، ۲۰۲۱ و ۲۰۱۴ به نظر برسد، اما اهمیت آن بسیار بیشتر است، زیرا سیاست نتانیاهو-ترامپ دچار فروپاشی شده است و هیچ گزینه‌ای برای آن وجود ندارد. بحران قدیمی اسرائیل و فلسطین بازگشته و شدت و گستردگی آن از گذشته بیشتر است. از جمله ویژگی‌های جدید آن، حضور فلسطینیان داخل اسرائیل در خیابان‌ها و درخواست برابری و پایان تبعیض است. این درحالیست که شهرک نشینان اسرائیلی از کرانه باختری برای تظاهرات ضد فلسطینی در شهر‌های مختلط یهودی-فلسطینی به مناطق اسرائیلی بازگشتند.
پاتریک کوکبرن نوشت: فاصله رهبران و گروه‌های فلسطینی زیاد نیست، زیرا جنبش‌های سیاسی فلسطینی در اولویت دادن به قدرت، سابقه طولانی دارند.
وی در پایان نوشت: به نظر می‌رسد ایده تضعیف فلسطینیان از طریق تجزیه مناطق فلسطینی، نتیجه معکوس داشته است. رهبران اسرائیلی اکنون باید با چهار نسخه مختلف از بحران اسرائیلی- فلسطینی روبرو باشند، که ممکن است هر یک از آنها، انفجاری جدید ایجاد کند.
