به گزارش خبرنگار مهر، جشن مهرگان یکی از سه جشن مهم ایرانیان باستان (نوروز، مهرگان و سده) است که بعد از نوروز مهم‌ترین آن‌ها به شمار می‌رفت. این جشن هر ساله از ۱۶ تا ۲۱ مهر در ایران برگزار می‌شد. امروزه اگرچه در میان ایرانی‌ها جشنی به شکوه قبل برگزار نمی‌شود اما همواره یکی از جشن‌هایی است که در میان ایرانیان مهم جلوه کرده است. به خصوص در میان پیروان دین زرتشت.
در واقع، در تقویم اوستایی، سال به دو فصل تابستان بزرگ و زمستان بزرگ تقسیم می‌شد؛ که نوروز جشن آغاز فصل تابستان بزرگ و شروع گرما و مهرگان، جشن آغاز زمستان بزرگ و شروع سرما، به شمار می‌رفته است. مهرگان به دو جشن مهرگان کوچک که در ۱۶ مهر برگزار می‌شد و متعلق به خواص بود و مهرگان بزرگ که در ۲۱ مهر که برای عوام بود تقسیم می‌شد.
قرار بود پرونده جشن مهرگان به عنوان یکی از پرونده‌های چند ملیتی در فهرست میراث جهانی یونسکو با همکاری کشور تاجیکستان قرار گیرد اما در پانزدهمین اجلاس میراث ناملموس این ثبت انجام نشد و پرونده در واقع ریفر شد شاید این اتفاق برای سالهای آینده بیفتد.
پرونده عود نیز که قرار بود با همکاری کشور سوریه در فهرست جهانی قرار گیرد در این اجلاس رأی نیاورد و برگشت داده شد. بربت (بربط) یا عود، سازی ایرانی از رده‌سازهای زهی زخمه‌ای است که در خاورمیانه و کشورهای عربی شمال آفریقا نیز رواج دارد. یکی از مباحث تاریخ موسیقی ایران در دوره اسلامی، جایگاه و اهمیت ساز عود است. این ساز با عنوان» بربت «در دوره ساسانی شکوفا شد و پس از اسلام با عنوان عود در سرزمین‌های مختلف اشاعه یافت در موسیقی ایران نیز تا اواخر عصر صفوی دارای اعتبار بود.
پیش از این پرونده «مراسم زیارت کلیسای تادئوس» دومین پرونده معرفی‌شده ایران که به صورت مشترک با کشور ارمنستان تهیه شده و به یونسکو فرستاده شده بود به همراه هنر مینیاتور با همکاری کشورهای آذربایجان، ترکیه و ازبکستان در اجلاس کمیته بین‌الدول میراث فرهنگی ناملموس که امسال برای نخستین‌بار به صورت مجازی در حال برگزاری است، در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.
پانزدهمین اجلاس مجازی کمیته بین‌الدول میراث فرهنگی ناملموس دوشنبه ۲۴ آذر به میزبانی جامائیکا آغاز به کار کرد و به مدت شش روز تا ۲۹ آذر (۱۴ تا ۱۹ دسامبر ۲۰۲۰) هر روز به صورت آنلاین از ساعت ۴ تا ۷ بعدازظهر برگزار می‌شود.
